هیات وزیران در جلسه مورخ 22/6/1371 بنا به پیشنهاد شماره 13446 مورخ 3/12/1370 وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی به استناد تبصره ( 3 ) ماده ( 10 ) الحاقی به قانون خدمت پزشکان و پیراپزشکان موضوع ماده ( 5 ) قانون «اصلاح موادی از قانون خدمت پزشکان و پیراپزشکان و الحاق موادی به آن » – مصوب 1370 – آیین نامه اجرایی تبصره یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود :
آیین نامه اجرایی ماده ( 10 ) الحاقی به قانون خدمت پزشکان و پیراپزشکان موضوع ماده ( 5 ) قانون اصلاح موادی از قانون خدمت پزشکان و پیراپزشکان و الحاق موادی به آن مصوب »1370
ماده 1 – به منظور تنظیم برنامه چگونگی همکاری پزشکان و پیراپزشکان مستقر در هر محل – اعم از آزاد و شاغل در بخش دولتی و خصوصی – کمیسیونی مرکب از رییس دانشگاه علوم پزشکی ، مدیر عامل سازمان منطقه ای بهداشت و درمان استان ، معاونان امور درمان دانشگاه و سازمان و رییس سازمان نظام پزشکی محل تشکیل می شود.
تبصره 1 – رؤسای بیمارستانهای دانشگاهی یا بالاترین مسوول اجرایی بهداشت و درمان محل برای تامین نیاز درمانگاهها و بخشهای اورژانس خود، نیازهای این گونه واحدها را به پزشک و پیراپزشک به کمیسیون یاد شده ارائه می نمایند.
تبصره 2 – پس از تنظیم برنامه توسط کمیسیون ، بالاترین مقام اجرایی بهداشت ودرمان محل ، برنامه تنظیم شده را برای اقدام به پزشکان و پیراپزشکان ، همچنین برای اطلاع و هماهنگیهای لاازم به مقامات اجرایی استان اعلام می نماید.
تبصره 3 – با توجه به تغییر و نقل و انتقال کادر درمانی بنا به پیشنهاد هر یک از اعضای کمیسیون نسبت به فهرست تهیه شده بررسی و در صورت ، تجدید نظر به عمل می یآد.
ماده 2 – حق کشیک مقیم افراد موضوع این آیین نامه در رشته های اورژانس شامل جراحی عمومی ، جراحی زنان ، ارتوپدی ، بیهوشی ، قلب و عروق ، مغز اعصاب و متخصص داخلی که در بخش قلب و عروق مسوولیت دارد، همچنین رشته های مربوط به بخشهای مراقبتهای ویژه ( I.C.U , C.C.U ) معادل 100 برابر «ضریب محرومیت »، و در سایر رشته ها 60 برابر «ضریب محرومیت » است و حق کشیک آنکال در رشته های اورژانس یادشده ، 40 برابر «ضریب محرومیت » و در بقیه رشته ها، 30 برابر «ضریب محرومیت » است . کار مزد خدمات تشخیصی و درمانی برابر ضوابط مندرج در ماده ( 6 ) آیین نامه اجرایی قانون «مجاز خودداری از کمک به مصدومین و رفع مخاطرات جانی» – مصوب 1364 هیات وزیران – پرداخت می شود.
تبصره 1 – «ضریب محرومیت »، ضریب ریالی متغیری است که در مناطق مختلف با توجه به محرومیت و به تناسب وضعیت مرکز درمانی تعیین می شود.
تبصره 2 – ارزش «ضریب محرومیت » بین 100 تا 200 ریال متغیر بوده و کمیسیون موضوع ماده ( 1 ) مجاز به اتخاذ تصمیم در محدوده یاد شده می باشد.
تبصره 3 – کادر پزشکی و پیراپزشکی که به عناوین مختلف از جمله عدم اشتغال به حرفه پزشکی و بیماری تقاضای معافیت از انجام خدمت موضوع ماده ( 10 ) قانون را دارند، باید قاضای خود را به طور کتبی به رییس شبکه بهداشت و درمان محل ارائه دهند تا از طریق نظام پزشکی مرکز استان مورد رسیدگی و تعیین تکلیف قرار گیرد.
ماده 3 – چنانچه در شهرستانی نظام پزشکی تشکیل نشده باشد، نظام پزشکی استان ، انجام وظایف ناشی از این آیین نامه را عهده دار می باشد. در صورتی که مرکز استان نیز فاقد نظام پزشکی باشد، شورای عالی نظام پزشکی ، مرجع پزشکی دیگری را تعیین می نماید.
حسن حبیبی
معاون اول رییس جمهور
منبع سایت صلح
