هیات وزیران در جلسه مورخ ۱۰ /۸ /۱۳۷۴ بنا به پیشنهاد شماره ۱ /۳ /۳۴ /۸۴۱ مورخ ۲۰ /۱ /۱۳۷۴ وزارت کشور و به استناد تبصره ماده واحده قانون الحاق یک تبصره به ماده واحده قانون راجع به تمرکز امور مربوط به تاکسیرانی شهر تهران زیر نظر شهرداری تهران مصوب ۲۸ /۳ /۱۳۵۹ شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران – مصوب ۱۳۷۲ – آیین نامه اجرایی قانون یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود:
آیین نامه اجرایی قانون الحاق یک تبصره به ماده واحده قانون راجع به تمرکز امور مربوط به تاکسیرانی شهر تهران زیر نظر شهرداری تهران مصوب ۲۸ /۳ /۱۳۵۹ شورای انقلاب جمهوری اسلامی
ماده ۱ – به منظور ایجاد تمرکز و هماهنگی در امور مربوط به تاکسیرانی و انواع سرویسهای تاکسی شهری در شهرها، وزارت کشور بر اساس مواد (۵۴) و (۸۴) قانون شهرداری – مصوب ۱۳۳۴ – اقدامات لازم را معمول می کند.
ماده ۲ – تاکسی عبارت از وسیله نقلیه ای – اعم از سواری، استیشن یا هر خودروی مناسب دیگر – است که دارای مشخصات معین شده در این آیین نامه است و با امتیاز بهره برداری که توسط شهرداری صادر می شود، به صورت یکی از سرویسهای تاکسی شهری به جابجایی مسافر در درون شهر می پردازد.
تبصره 1 (اصلاحی 13/06/1379)– انواع سرویسهای تاکسی شهری که با عناوین، رنگها و فرمهای گوناگون نظیر نارنجی و فرودگاه و موقت که با وسایل نقلیه سواری، استیشن یا خودروی مناسب دیگر یا آژانس مشغول به کار هستند، مشمول این آیین نامه هستند.
تبصره 2 (الحاقی 13/06/1379)– وزارت صنایع مکلف است به منظور تبدیل تاکسی های موقت ، به تعداد لازم خودرو در اختیار وزارت کشور، به منظور توزیع بین متقاضیان واجد شرایط قرار دهد.
تبصره 3 – شهرداری های کلانشهرها موظفند امتیاز بهره برداری تاکسی هایی را که به سن فرسودگی رسیده و دارندگان آنها نسبت به نوسازی خودروهای مذکور تا پایان همان سال اقدام ننموده اند، لغو نماید.
تبصره 4– سازمان برنامه و بودجه کشور موظف است سالانه و با هماهنگی وزارت کشور نسبت به تأمین یارانه سود تسهیلات اعطایی مورد نیاز برای نوسازی تاکسی های فرسوده کلانشهرها اقدام نماید.
ماده ۳ – تمرکز امور مربوط به تاکسیرانی، همچنین کلیه امور مربوط به حمل و نقل عمومی مسافر در درون شهر، در حیطه نظارت و مسؤولیت شهرداری است.
تبصره – شهرداری می تواند به منظور رعایت مفاد این آیین نامه، برای اشخاص حقوقی واجد شرایط، مجوز حمل و نقل عمومی مسافر درون شهری صادر نماید. اشخاص یاد شده بر طبق مفاد این آیین نامه و به نمایندگی از شهرداری به حمل و نقل عمومی مسافر درون شهری اقدام می نمایند.
فصل دوم – پرونه [پروانه] اشتغال به حمل و نقل عمومی مسافر درون شهری با تاکسی (پروانه تاکسیرانی)
ماده ۴ – پروانه اشتغال به حمل و نقل عمومی مسافر درون شهری با تاکسی (پروانه تاکسیرانی) مجوزی است که پس از طی موفقیت آمیز مراحل مختلف مذکور در این آیین نامه، برای مدت معین (حداکثر ۱۲ ساعت در روز)، سرویس مشخص، مسیر و زمان معین توسط شهرداری صادر می شود. مجوز مذکور فقط برای اشتغال فرد با وسیله نقلیه مشخص است، اعم از اینکه وسیله نقلیه متعلق به دارنده مجوز باشد یا به اشخاص حقیقی یا حقوقی دیگر تعلق داشته باشد.
تبصره – شماره پروانه تاکسیرانی به عنوان کد شناسایی راننده نیز به کار خواهد رفت.
ماده ۵ – مراحل مختلف صدور پروانه تاکسیرانی به قرار زیر است:
ب – امتحان ورودی مطابق با مفاد دستورالعمل امتحان که به تصویب شهرداری می رسد.
پ – تحقیق در مورد صلاحیت اخلاقی و اجتماعی متقاضی.
ث – صدور پروانه تاکسیرانی مطابق مقررات موضوعه توسط شهرداری و در قبال اخذ گواهینامه معتبر رانندگی.
تبصره ۱ – با توجه به درج نوع و شماره گواهینامه رانندگی در پروانه تاکسیرانی، پروانه مزبور برای رانندگی با تاکسی به منزله کارت شهری موضوع آیین نامه راهنمایی و رانندگی و گواهینامه رانندگی است.
تبصره ۲ – تعداد پروانه تاکسیرانی و پروانه بهره برداری از امتیاز سرویسهای تاکسی شهری در هر شهر، با رعایت ضوابط مصوب شورای عالی ترافیک، توسط شهرداری تعیین می شود.
تبصره 3 (اصلاحی 13/06/1379)– در صورت عدم وجود تاکسی به تعداد مورد نیاز براساس تبصره (2) این ماده شهرداری می تواند پروانه اشتغال موقت برای خودروهای شخصی واجد شرایط با رعایت مفاد این آیین نامه تحت عنوان تاکسی موقت صادر نماید.
تبصره 4 (اصلاحی 13/06/1379)– صدور پروانه اشتغال موقت تنها برای تنظیم امور صادر می شود.
تبصره 5 (اصلاحی 13/06/1379)– هزینه خدمات و هزینه صدور پروانه ها و مجوزهای موضوع این آیین نامه و حق امتیاز پروانه بهره برداری و حق امتیاز واگذاری نمایندگی به اشخاص حقوقی با تصویب شورای شهر یا جانشین قانونی آن و تایید وزارت کشور توسط شهرداری از متقاضیان اخذ خواهد شد.
تبصره 6 (الحاقی 13/06/1379)– مدت اعتبار پروانه تاکسیرانی (2) سال است و در صورت دارا بودن شرایط، هر بار تمدید آن برای (2) سال دیگر توسط شهرداری مجاز است.
تبصره 7 (الحاقی 13/06/1379)– شهرداری موظف است نسخه ای از پروانه تاکسیرانی را برای اطلاع راهنمایی و رانندگی یا هر مرجع ذی صلاح جانشین ارسال کند.
ماده ۶ – شرایط لازم برای دریافت پروانه تاکسیرانی به شرح زیر می باشد:
الف – داشتن حداقل (۲۳) سال سن.
ب (اصلاحی 13/06/1379)– داشتن حداقل گواهی پایان دوره ابتدایی یا گواهی نهضت سواد آموزی معادل آن برای افرادی که کمتر از (50) سال سن دارند و سواد خواندن و نوشتن برای افرادی که دارای بیش از (50) سال سن هستند و موفقیت در امتحان شهرشناسی و گذراندن دوره آموزشی کوتاه مدت (توجیهی) مقررات تاکسیرانی.
پ – داشتن برگ پایان خدمت یا معافیت از خدمت وظیفه عمومی.
ت – دارا بودن گواهینامه معتبر رانندگی اتومبیل که حداقل یک سال از تاریخ دریافت آن گذشته باشد.
ث (اصلاحی 13/06/1379)– داشتن تاهل یا داشتن افراد تحت تکفل بر اساس قوانین و مقررات مربوط با گواهی مراجع ذی صلاح.
ج – تابعیت جمهوری اسلامی ایران.
ح – عدم اشتهار به فساد اخلاقی.
خ – ارایه گواهی صحت بدنی و فکری و عدم اعتیاد به مواد مخدر و مشروبات الکلی.
د – محروم نبودن از حقوق اجتماعی یا اشتغال به رانندگی از طرف مراجع ذی صلاح.
ذ – التزام به رعایت شؤون اسلامی.
تبصره – در صورت فقدان هر یک از شرایط یاد شده اعتبار پروانه خاتمه می پذیرد.
ماده ۷ – متقاضی صدور پروانه تاکسیرانی مکلف به سپردن تعهد رسمی منبی [مبنی] بر عدم انجام تخلفات موضوع این آیین نامه و قبول تصمیمهای هیاتهای انضباطی و رعایت دستورالعملهای صادر شده است.
ماده ۸ – امور زیر از تخلفات تاکسیرانی محسوب و مرتکبین تابع تصمیمهای هیاتهای انضباطی خواهند بود:
۱ – امتناع از حمل مسافر یا حمل مسافر با شرایطی خارج از مقررات.
۲ – عدم رعایت شؤون اسلامی و اجتماعی.
۳ – عدم انجام کشیکهای محوله و رعایت مقررات آن.
۴ – اقدام به تاکسیرانی برای غیر از ساعت، مسیر و سرویسی که در پروانه قید شده است.
۵ – ارتکاب به جرم در هنگام تاکسیرانی یا با استفاده از تاکسی.
۶ – عدم رعایت نرخهای مصوب و عدم استفاده از تاکسی متر در صورت نصب و الزام استفاده از آن.
۷ – عدم رعایت مقررات مربوط به حمل مسافر و تکرار تخلفات راهنمایی و رانندگی.
۸ – استفاده از پلاک شناسایی راننده دیگر در هنگام ارایه سرویس.
۹ – نصب و استفاده از وسایل غیرمجاز که مخالف دستورالعملهای صادر شده باشد، در تاکسی.
فصل سوم – پروانه بهره برداری از امتیاز سرویسهای تاکسی شهری
ماده ۹ – ارایه انواع سرویسهای تاکسی شهری در هر شهر با مدیریت شهرداری صورت می گیرد و ارایه هر یک از انواع سرویسهای مذکور توسط اشخاص حقیقی و حقوقی واجد شرایط، مستلزم اخذ موافقتنامه اصولی و ارایه پروانه سرویس تاکسی شهری برای هر تاکسی از شهرداری است. پروانه مذکور در این آیین نامه به اختصار «پروانه بهره برداری» نامیده میشود.
تبصره ۱ – شماره پروانه بهره برداری عنوان کد شناسایی وسیله نقلیه (تاکسی) را نیز خواهد داشت.
تبصره ۲ – اعتبار پروانه بهره برداری (۲) سال است و در صورت عدم تغییر شرایط مندرج در قرارداد، هر بار برای مدت (۲) سال دیگر قابل تمدید است.
ماده ۱۰ – شماره گذاری وسایط نقلیه به عنوان تاکسی توسط مرجع شماره گذاری با ارایه پروانه بهره برداری معتبر امکان پذیر است.
تبصره – فرم، رنگ، تعداد ارقام و حروف قابل درج در شماره تاکسی توسط شهرداری با هماهنگی سازمان شهرداریهای کشور و نیروی انتظامی تعیین خواهد شد.
ماده ۱۱ – پروانه بهره برداری به اشخاص حقیقی و حقوقی واجد شرایط قابل واگذاری است.
تبصره – برای شخص حقیقی واجد شرایط فقط یک پروانه بهره برداری صادر می شود.
ماده ۱۲ – شرایط اشخاص حقیقی برای دریافت پروانه بهره برداری به شرح زیر می باشد:
۱ – داشتن پروانه تاکسیرانی معتبر.
۲ – معرفی یک دستگاه وسیله نقلیه مناسب مطابق با ضوابط این آیین نامه به عنوان تاکسی.
۳ – انعقاد قرارداد در قالب مفاد ماده (۱۰) قانون مدنی به منظور قبول تعهدات و شرایط زیر، همچنین تصمیمهای هیات انضباطی موضوع ماده (۱۵) این آیین نامه:
الف – تعهد ارایه فقط یکی از سرویسهای تاکسی برابر مفاد قرارداد و روزانه حداقل یک نوبت کاری (۸) ساعته. حداکثر اضافه کار یک فرد که ارایه سرویس را در یک نوبت کاری (۸) ساعته قبول می کند، (۴) ساعت است که میزان آن توسط شهرداری در پروانه تاکسیرانی قید می شود. دارنده پروانه بهره برداری با موافقت شهرداری، اختیار ارایه همان سرویس در نوبت کاری دیگر را منوط به قید موضوع در قرارداد و معرفی فرد دارای پروانه تاکسیرانی دیگر دارد. در این صورت مسؤولیتهای ارایه سرویس در نوبت کاری دیگر نیز کماکان به عهده دارنده پروانه بهره برداری است.
ب – اعلام زمان استفاده از مرخصی سالیانه به مدت یک ماه که ضمن آن ممکن است حداقل یک نوبت کاری ارایه سرویس تعطیل شود. دارنده پروانه بهره برداری فقط در مدت مرخصی سالیانه می تواند به جای خود فرد دارای پروانه تاکسیرانی دیگری را برای ارایه سرویس در نوبت کاری مورد تعهد معرفی نماید.
پ – تعهد به انجام نوع سرویس و مسیر و زمانهای شروع و خاتمه هر نوبت کاری سرویس درج شده در پروانه تاکسیرانی.
ت – تقبل انجام برنامه های مربوط به کشیک.
ث – تعهد به انجام مرتب نظافت بیرون و داخل تاکسی و رعایت شؤون اسلامی و اجتماعی و عدم نصب لوازم و اشیای غیرمجاز در تاکسی برابر دستورالعملهای ارایه شده.
ج – تعهد به تهیه و استفاده از لباس فرم نظیف توسط راننده هنگام ارایه سرویس و نصب پلاک کد شناسایی راننده بر روی شیشه عقب خودرو برای رویت از خارج، همچنین نصب کد شناسایی راننده و وسیله نقلیه (تاکسی) در داخل اتومبیل در محل قابل رؤیت مسافر برابر دستورالعملهای شهرداری.
چ – تعهد به عدم سپردن تاکسی برای ارایه سرویس به افراد فاقد پروانه تاکسیرانی معتبر و نیز بهره برداری از تاکسی در زمانی که پروانه بهره برداری توسط مراجع ذی ربط طبق مقررات اخذ یا به طور موقت تا صدور پروانه بهره برداری جدید باطل شده است.
ح – تعهد به اعلام علت عدم ارایه سرویس ظرف (۴۸) ساعت از تاریخ توقف تاکسی به شهرداری.
خ – تعهد به رعایت نرخهای مصوب و نیز نصب و استفاده از تاکسی متر طبق دستورالعملهای صادر شده.
د – تعهد به عدم امتناع از حمل مسافر، همچنین عدم اقدام به حمل مسافر با اعمال شرایط شخصی و خارج از مقررات.
ذ – تعهد به استفاده از تابلو «خارج از سرویس» در مواردی که بنا به دلایل نقص فنی اتومبیل یا پایان نوبت کاری یا بنا به اضطرار قابل توجیه، پذیرش مسافر ممکن نباشد.
ر – تعهد به توجه کامل به اخطارها و تذکرهای بازرسان شهرداری در امور تاکسیرانی.
ماده ۱۳ – اشخاص حقوقی با احراز شرایط زیر و دریافت پروانه بهره برداری می توانند به نمایندگی از شهرداری اقدام به حمل و نقل عمومی مسافر در شهر بنمایند:
۱ – تأسیس شرکت با موضوع حمل و نقل عمومی مسافر درون شهری توسط انواع اتومبیلهای سواری، استیشن یا خودرو مناسب مدل بالا – که حداکثر (۵) مدل پایین تر از مدل همان سال باشد – برای انجام سرویسهایی که در موافقت نامه اصولی به اطلاع متقاضی می رسد.
تبصره ۱ – شرکتهای تعاونی ایجاد شده توسط اشخاص حقیقی که تا تاریخ تصویب این آیین نامه دارای تاکسی بوده و در اجرای این آیین نامه پروانه بهره برداری دریافت کرده باشند، مشروط به استفاده از پروانه بهره برداری تاکسی خود در شرکت، در اولویت هستند.
تبصره ۲ – شرکتهای تعاونی تاکسیرانی در امور غیرحمل و نقل اعم از خدمات رفاهی و پشتیبانی اعضا تابع قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران خواهند بود.
2 (اصلاحی 13/06/1379)– شهرداری حداقل و حداکثر تعداد وسیله نقلیه را با توجه به نوع وسیله نقلیه اعم از ملکی یا قراردادی که شرکت می تواند به کار گیرد، بر اساس ضوابط و دستورالعمل های صادر شده از سوی شورای عالی هماهنگی ترافیک شهرهای کشور تعیین می کند.
تبصره ۱ – چنانچه خودروی مناسب دیگری معرفی شود، حداقل تعداد توسط شهرداری اعلام خواهد شد. حداکثر تعداد آن اتومبیلهای ملکی و قراردادی هر شرکت نباید از هفت برابر تعداد اتومبیلهای شرکتی که کمترین تعداد وسیله نقلیه را دارد بیشتر باشد.
تبصره ۲ – شرکتهایی که با توجه به شرایط موضوع این ماده تأسیس و مشغول به کار می شوند، می توانند در حدود معین شده در بند (۲) این ماده از اتومبیلهای واجد شرایط اشخاص حقیقی و حقوقی با تنظیم قرارداد در جهت ارایه سرویسهایی که در قرارداد مشخص می شود استفاده نمایند. در این صورت شرکت نسخه دوم قرارداد را به شهرداری ارایه و پس از اخذ پروانه بهره برداری به نام شرکت، اتومبیل را تحت نظارت خود مورد استفاده قرار می دهد. چنانچه هر شخص حقیقی دارای پروانه بهره برداری معتبر، مایل باشد تاکسی متعلق به وی توسط یکی از این شرکتها مورد استفاده قرار گیرد، باید ضمن انعقاد قرارداد با شرکت مورد‌نظر، پروانه بهره برداری خود را به شرکت تسلیم کند. شرکت، پروانه بهره برداری وسیله نقلیه مذکور را به همراه نسخه دوم قرارداد به شهرداری ارایه و پروانه بهره برداری بنام شرکت دریافت می کند. پروانه بهره برداری شخصی که به این ترتیب در اختیار شهرداری قرار می گیرد، پس از خاتمه قرارداد و در صورتی که مالک اتومبیل همچنان واجد شرایط باشد، از طرف شهرداری به وی اعاده خواهد شد.
حداقل زمان قراردادها طبق ضوابطی خواهد بود که توسط شهرداری هر شهر تعیین می شود.
۳ – معرفی دفتر و توقفگاه مناسب با حداقل یک شماره تلفن.
۴ – انعقاد قرارداد و قالب مفاد ماده (۱۰) قانون مدنی برای ارایه سرویسهای محوله به نمایندگی از طرف شهرداری با قبول کلیه تعهدات و شرایط ذیل و تصمیمهای هیاتهای انظباطی:
الف – تعهد به ارایه سرویس تاکسی برابر مشخصات قرارداد حداقل یک نوبت کاری (۸) ساعته برای هر اتومبیل شرکت، توسط افراد دارای پروانه تاکسیرانی.
ب – تعهد به اینکه در هیچ زمان سرویس ارایه شده توسط اتومبیلهای شرکت کمتر از چهار پنجم تعداد اتومبیلهای معرفی شده نباشد. در غیر این صورت باید ظرف حداکثر (۲۴) ساعت شهرداری را مطلع کند.
پ – تعهد به تقبل انجام برنامه های کشیک و مقررات مربوط.
ت – تعهد به انجام نظافت درون و بیرون تاکسی و رعایت شؤون اسلامی و اجتماعی برابر دستورالعملهای صادر شده.
ث – تعهد به تهیه و استفاده از لباس هم شکل توسط رانندگان شرکت هنگام ارایه سرویس، همچنین نصب کد شناسایی راننده و وسیله نقلیه (تاکسی) در داخل اتومبیل در محل قابل رؤیت مسافر و شیشه عقب اتومبیل به نحوی که از بیرون قابل رؤیت باشد.
ج – تعهد به تجهیز شرکت به سیستم ارتباطی با ارایه اشتراک در سیستم ارتباطی شرکتهای مشابه در صورت اعلام شهرداری مبنی بر استفاده از سیستم ارتباطی، با رعایت قوانین و مقررات مربوط.
چ – تعهد مبنی بر عدم واگذاری سهام شرکت تحت هر عنوان به اشخاص دیگر، مگر با اطلاع شهرداری.
ح – تعهد به استفاده از تابلو «خارج از سرویس» در تاکسیهای شرکت در مواردی که بنا به دلایل فنی یا اضطراری قابل توجیه یا اتمام نوبت کاری پذیرش مسافر ممکن نباشد.
خ – تعهد به رعایت نرخهای مصوب و نصب و استفاده از تاکسی متر برابر دستورالعملهای صادر شده.
د – تعهد به عدم امتناع از حمل مسافر، همچنین عدم اقدام به حمل مسافر با شرایط شخصی و خارج از مقررات.
ذ – تعهد به توجه کامل به اخطارها و تذکرهای بازرسین شهرداری.
ر – تعهد به عدم استفاده از وسایط نقلیه ای که پروانه بهره برداری آن به نام شرکت نیست.
فصل چهارم – نحوه نقل و انتقال حقوق پروانه بهره برداری
ماده ۱۴ – انتقال حقوق متعارف اشخاص ناشی از داشتن پروانه بهره برداری معتبر فقط به اشخاصی که برابر مفاد این آیین نامه واجد شرایط واگذاری پروانه بهره برداری باشند و با طی مراحل زیر از طریق شهرداری صورت می گیرد:
۱ – متقاضی انتقال، مشخصات کامل پروانه بهره برداری و مشخصات انتقال گیرنده را طی فرمی تسلیم دفتر مخصوص انتقالات پروانه بهره برداری تاکسی مستقر در شهرداری می نماید.
۲ – شهرداری بلافاصله و در صورت معتبر بودن پروانه بهره برداری، همچنین واجد شرایط بودن انتقال گیرنده فرم موافقت نامه اصولی انتقال را به متقاضی تسلیم می کند.
۳ – انتقال حقوق پروانه بهره برداری صرفاً به طور رسمی و با ثبت در دفاتر اسناد رسمی معرفی شده از طرف شهرداری ممکن است. دفاتر اسناد رسمی مذکور مکلفند بر اساس مشخصات موافقت نامه اصولی معتبر صادره از سوی شهرداری نسبت به ثبت اسناد معامله اقدام و پروانه بهره برداری مورد معامله را به مهر باطل شد که از سوی شهرداری در اختیار آنها گذارده می شود، ممهور کنند.
تبصره – وسیله نقلیه (تاکسی) در طول مدتی که پروانه بهره برداری مربوط به آن باطل یا مضبوط است، حق تردد ندارد و مختلف تحت پیگرد قرار می گیرد.
۴ – شخصی که حقوق پروانه بهره برداری به او منتقل شده است، پروانه بهره برداری باطل شده و تصویری از سند انتقال را به شهرداری تسلیم می کند. شهرداری موظف است پروانه بهره برداری جدید به نام متقاضی صادر و آن را ظرف (۲۴) ساعت به وی تسلیم کند.
تبصره ۱ – چنانچه حقوق متعارف ناشی از پروانه بهره برداری معتبر، به صورت قهری اعم از ارث یا در اثر اجرای احکام مراجع قضایی به اشخاص منتقل شود، پروانه بهره برداری از تاریخ انتقال رسمی حقوق مذکور از درجه اعتبار ساقط و باطل می شود. اشخاص صاحب حق مکلفند حداکثر ظرف سه ماه با رعایت مفاد این ماده و بندهای آن و با ارایه گواهی انحصار وراثت و حکم قطعی مرجع قضایی نسبت به درخواست صدور پروانه بهره برداری جدید به نام اشخاص واجد شرایط اقدام نمایند. در غیر این صورت، پس از انقضای مهلت یاد شده شهرداری می تواند بهای عادله روز متعلق به حقوق ناشی از داشتن پروانه بهره برداری را که توسط کارشناس رسمی دادگستری تعیین می شود، به اشخاص صاحب حق پرداخت و در صورت عدم مراجعه با سپردن بهای مذکور به صندوق ثبت، حقوق ناشی از داشتن پروانه بهره برداری را به خود منتقل کند. چنانچه صاحبان حقوق مذکور مایل باشند که شهرداری این حقوق را ابتیاع کند. شهرداری موظف است که بهای حقوق مذکور را طبق قیمت عادله روز و با تقویم کارشناس رسمی دادگستری بپردازد. هزینه کارشناسی به تساوی توسط شهرداری و فروشنده پرداخت می شود.
تبصره ۲ – در صورتی که به استناد حکم انحصار وراثت یا حکم قطعی مراجع قضایی حقوق ناشی از پروانه بهره برداری معتبر به یک یا عده ای محجور (صغار، اشخاص غیررشید، مجانین) تعلق یابد، به درخواست ولی یا قیم اشخاص محجور و نیز رضایت سایر صاحبان احتمالی حقوق و در خصوص ورثه سایر وراث در صورتی که تاکسی به تشخیص هیات انضباطی وسیله امرار معاش اشخاص محجور باشد، تا هنگام رفع محجوریت از تمامی آنها، شهرداری با استفاده از حقوق پروانه بهره برداری توسط ولی یا قیم به نفع اشخاص محجور، از طریق معرفی اشخاص دارای پروانه تاکسیرانی برای هر نوبت کاری موافقت می کند.
ماده ۱۵ – در هر شهر توسط شهرداری به تعداد مورد نیاز هیاتهای سه نفره انضباطی به منظور رسیدگی به تخلفات تاکسیرانان و تاکسی داران و نیز وظایفی که در این آیین نامه ذکر شده است، مرکب از نماینده تاکسی داران دارای پروانه بهره برداری یا نماینده اشخاص حقوقی که به نمایندگی شهرداری اقدام به حمل و نقل عمومی مسافر می نمایند یا تاکسیرانان دارای پروانه تاکسیرانی (حسب مورد مطرح شده در هیات) و نماینده شهرداری و نماینده شورای اسلامی شهر یا جانشین قانونی آن تشکیل خواهد شد. تصمیمات هیات قطعی و لازم‌الاجرا است.
تبصره ۱ – جلسات هیات مذکور به ریاست نماینده شورای اسلامی شهر یا جانشین قانونی وی و بنا به دعوت شهرداری، حداقل هر ماه یک بار، در محل تعیین شده توسط شهرداری و با حضور کلیه اعضا تشکیل و تصمیمهای هیات با اکثریت دو رای وقتی معتبر است که نماینده شهرداری یکی از آن دو نفر باشد. رای اقلیت نیز به صورت مستند و مستدل درج می شود.
تبصره ۲ – هیات پس از وصول پرونده تخلفات از شهرداری، به ذی نفع اعلام می نماید که ظرف ده روز توضیحات خود را کتباً برای هیأت ارسال کند. پس از انقضای مدت مذکور هیات مکلف است ظرف یک ماه بر حسب مورد و بر اساس مقررات تصمیم مقتضی اتخاذ نماید.
تبصره ۳ – در صورتی که تخلف راننده و دارنده تاکسی از جرایم مندرج در سایر قوانین مملکتی از جمله قوانین جزایی باشد، علاوه بر اعمال تصمیمهای هیات انضباطی، مراتب جهت اعمال مقررات کیفری مناسب به مراجع ذی صلاح قضایی نیز منعکس می شود.
تبصره ۴ – افرادی که پروانه تاکسیرانی آنها به صورت دایم باطل می شود، حق ثبت نام مجدد برای دریافت پروانه جدید نخواهند داشت.
ماده ۱۶ – شهرداری می تواند در تشکیل شرکتهای تعاونی مصرف، مسکن، خدمات فرهنگی، ورزشی و رفاهی، خدمات پزشکی و درمانی، خدمات تعمیرگاهی و تامین لوازم یدکی، حمایت اقتصادی و صندوق قرض الحسنه برای تاکسیرانان و تاکسیداران اهتمام ورزیده و در حد امکان در زمینه تحقق نیازهای فوق مشارکت نماید.
ماده ۱۷ – شهرداری برای تنظیم و اداره امور تاکسیرانی در شهر می تواند در احداث ایستگاه تاکسی، ترمینالهای درون شهری، مرکز معاملات تاکسی و ایجاد جایگاههای توزیع موقت و ایجاد تسهیلات برای راه اندازی سیستمهای ارتباطی از جمله بی سیم، اقدامات لازم را معمول نماید.
تبصره – استفاده از دستگاههای بی سیم منوط به کسب مجوزهای قانونی لازم از دستگاهها ذی ربط است.
ماده ۱۸ – کلیه ضوابط، آیین نامه ها و دستورالعملهای مغایر با مفاد این آیین نامه از تاریخ تصویب ملغی می شود.
ماده ۱۹ – در اجرای ماده (۶۲) قانون شهرداری وزارت کشور می تواند در ارتباط با مسؤولیتهای شهرداریها در امور تاکسیرانی هماهنگیهای لازم را ایجاد نماید.
معاون اول رئیس جمهور – حسن حبیبی
منبع سایت صلح
