هیأت وزیران در جلسه مورخ 13/12/1374 بنا به پیشنهاد شماره 7216/د مورخ 9/11/1373سازمان امور اداری و استخدامی کشور و به استناد ماده (7) قانون نظام هماهنگ پرداخت دولت – مصوب 1370 – و ماده (42) قانون استخدام کشوری – مصوب 1345 – آیین‌نامه اجرایی بندهای (چ) و (ح) ماده (39) قانون استخدام کشوری را به شرح زیر تصویب نمود:
آیین‌نامه اجرایی بندهای (چ) و (ح) ماده (39) قانون استخدام کشوری
مصوب 1374,12,13
ماده 1 – برای جبران کسری احتمالی وجوه نقدی در اختیار مأمورانی که با رعایت مقررات و با موافقت ذی‌حساب و حکم دستگاه ذیربط به کار دریافت و پرداخت وجوه نقد اشتغال دارند، فوق‌العاده کسر صندوق پرداخت می‌شود.
ماده 2 – ماموران دریافت و پرداخت مذکور در ماده (1) از بین مستخدمان رسمی دارای صلاحیت و امانتدار انتخاب می‌شوند و فوق‌العاده کسر صندوق فقط به ماموران دریافت و پرداخت وجوه نقد که تضمین لازم را مطابق مفاد این آیین‌نامه سپرده باشند، با رعایت مقررات پرداخت می‌شود.
ماده 3 – متوسط گردش نقدی ماهانه ماموران موضوع ماده (1) این آیین‌نامه توسط ذی‌حساب برآورد و مبنای پرداخت فوق‌العاده کسر صندوق قرار می‌گیرد و‌کسور یکصد هزار ریال در این ارتباط محاسبه نمی‌شود.
تبصره – به مامورانی که امر پرداخت را به وسیله چک انجام می‌دهند فوق‌العاده کسر صندوق تعلق نمی‌گیرد.
ماده 4 – وجوه دریافتی روزانه با رعایت مقررات به حساب مربوط واریز می‌شود. مسؤولیت حسن اجرای این امر به ذی‌حساب مربوط است.
ماده 5 – فوق‌العاده کسر صندوق به ماخذ دو در هزار میزان متوسط گردش نقدی ماهانه ماموران تعیین و پرداخت می‌شود؛ مشروط بر اینکه حداکثر از پنجاه درصد (50%) حداقل حقوق مبنای جدول موضوع ماده (1) قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت تجاوز نکند.
تبصره – به مامورانی که میزان متوسط گردش نقدی ماهانه آنان کمتر از یک میلیون ریال است، فوق‌العاده کسر صندوق پرداخت نمی‌شود.
ماده 6 – به انبارداران گمرک ایران و ماموران دریافت و پرداخت وجوه نقد و مخزن داران اوراق بهادار که از بین کارمندان رسمی واجد صلاحیت و امانتدار با موافقت ذی حساب و حکم دستگاه ذیربط منصوب می‌شوند، با رعایت مفاد این آیین‌نامه فوق‌العاده تضمین پرداخت می‌شود. سایر عناوین شغلی مشمول دریافت فوق‌العاده تضمین بنا به پیشنهاد وزارتخانه یا مؤسسه دولتی ذیربط با موافقت وزارت امور اقتصادی و دارایی و سازمان امور اداری و استخدامی کشور تعیین می‌شود.
ماده 7 – میزان تضمینی که از مشمولان ماده (6) این آیین‌نامه اخذ می‌شود، با توجه به کیفیت و کمیت و جریان ابواب جمعی آنان به شرح زیر است:
الف – در دستگاههای اجرایی مستقر در استانها و واحدهای خارج از مرکز وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی، ذی‌حساب میزان تضمین را با توجه به ضوابط این آیین‌نامه تعیین و پس از تایید دستگاهها و واحدهای یاد شده، مراتب را با ذکر دلایل تعیین میزان تضمین و با درج مشخصات فرد مورد نظر به اداره کل امور‌اقتصادی و دارایی استان ذیربط اعلام و پس از دریافت تاییدیه طبق مقررات اقدام می‌کند.
ب – در وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی مستقر در مرکز، ذی‌حساب به شرح بند «الف» این ماده اقدام و پس از اخذ موافقت وزارتخانه یا مؤسسه دولتی ذیربط مراتب را برای تایید به وزارت امور اقتصادی و دارایی اعلام و پس از دریافت تاییدیه مطابق مقررات اقدام می‌کند.
تبصره – مقصود از جریان ابوابجمعی، میزان وجوه دریافتی یا ارزش اوراق و اجناس تحویلی به مشمولان ماده (6) این آیین‌نامه است. در تعیین فوق‌العاده تضمین، کسور یکصد هزار ریال محاسبه نمی‌شود.
ماده 8 – در خصوص میزان تضمین مسؤولان مخازن اداره کل اوراق بهادار وزارت امور اقتصادی و دارایی و مخزن‌داران اوراق بهادار نمایندگیهای خزانه استانها، مفاد تصویبنامه شماره 59663/ت377 هـ مورخ 24/12/1372 لازم‌الاجراست.
ماده 9 – انواع تضمین که مشمولان ماده (6) این آیین‌نامه می‌سپارند، به پیشنهادی ذی‌حساب و موافقت دستگاه اجرایی مربوط عبارت است از:
الف – سپرده نقدی.
ب – ضمانتنامه بانکی.
ج – وثیقه ملکی مفروز با ارایه سند مالکیت و تنظیم سند ثبتی.
د – سفته (فته‌طلب) که توسط یک نفر ضامن ظهرنویسی شده باشد.
تبصره – اسناد دریافت شده بابت تضمین و اعلامیه وجوه دریافتی به حساب سپرده، باید با رعایت کامل دستورالعمل اجرایی ماده (123) قانون محاسبات‌عمومی کشور ثبت و نگهداری شوند.
ماده 10 – حداقل میزان تضمین موضوع ماده (9) این آیین‌نامه پانصد هزار (000/500) ریال است و فوق‌العاده تضمین ماهانه مشمولان ماده (6) این آیین‌نامه که بر اساس ماده (9) یاد شده تضمین سپرده باشند، به شرح زیر قابل پرداخت است:
الف – به کسانی که پانصد هزار ریال تضمین سپرده باشند، معادل ده در هزار.
ب – به کسانی که بیش از پانصد هزار ریال تضمین سپرده باشند، نسبت به پانصد هزار ریال اولیه، ده در هزار و نسبت به مازاد آن تا مبلغ یکصد میلیون ریال، هشت در هزار و از مبلغ یک میلیون ریال تا دو میلیون ریال، شش در هزار و مازاد بر دو میلیون ریال، چهار در هزار، مشروط به این که حداکثر از صد درصد (100%) حداقل حقوق مبنای جدول موضوع ماده (1) قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت تجاوز نکند.
تبصره – به کسانی که وجه نقد یا تضمین ملکی یا ضمانتنامه بانکی بسپارند، به نسبت سهم تضمین مذکور، فوق‌العاده تضمین متعلقه به میزان ده درصد (10%)بیش از ماخذ تعیین شده، مشروط به اینکه از مبلغ حداکثر سقف تعیین شده در بند «ب» این ماده تجاوز نکند، قابل پرداخت است.
ماده 11 – مشمولان ماده (6) این آیین‌نامه که میزان ابوابجمعی ماهانه آنها از یک میلیون (000/000/1) ریال تجاوز نکند، مشمول اخذ تضمین نیستند و فوق‌العاده مربوط نیز به آنان پرداخت نمی‌شود. این قبیل افراد به مسؤولیت ذی‌حساب از بین کارمندان مورد اعتماد انتخاب می‌شوند.
ماده 12 – کلیه وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی موظفند انواع اسناد تضمینی را که در اجرای تصویبنامه شماره 6848 مورخ 28/3/1339 و اصلاحات بعدی آن دریافت کرده‌اند، با رعایت مقررات این آیین‌نامه تطبیق دهند. از تاریخ اجرای این تصویبنامه به انواع تضمینهای دریافت شده قبلی که مبلغ آنها کمتر از پانصد هزار (500/000) ریال است، فوق‌العاده تضمین و کسر صندوق تعلق نمی‌گیرد.
ماده 13 – امنای اموال و کارپردازان و انبارداران کارپردازی در خصوص انجام وظایف پست سازمانی که شاغل آن هستند، مشمول مقررات این آیین‌نامه نیستند.
ماده 14 – این آیین‌نامه از ابتدای سال 1375 لازم‌الاجراست و از تاریخ یاد شده، مفاد تصویبنامه شماره 6848 مورخ 28/3/1339 و اصلاحات بعدی آن در ارتباط با فوق‌العاده‌های کسر صندوق و تضمین لغو می‌شود.
معاون اول رییس جمهور- حسن حبیبی
منبع سایت صلح
