آئین نامه حقوق و دستمزد کارکنان سازمانهای مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران

اکثریت وزرای عضو شورای عالی مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران در جلسه مورخ ۱۹ / ۱ / ۱۳۷۵ با توجه به اختیار تفویضی هیات وزیران(‌موضوع تصویبنامه شماره ۱۶۶۳۲/ ت ۳۰ هـ مورخ ۱۳ / ۲ / ۱۳۷۳) و به استناد بند «‌الف» ماده (۴) قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری ‌اسلامی ایران – مصوب ۱۳۷۲ – آیین‌نامه حقوق و دستمزد کارکنان سازمانهای یاد شده را به شرح زیر تصویب نمودند:

آیین‌نامه حقوق و دستمزد کارکنان سازمانهای مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران
مصوب 1375,01,19

فصل اول – تعاریف و مفاهیم

ماده ۱ – واژه‌ها و اصطلاحات به کار رفته در این آیین‌نامه دارای تعاریف زیر است:

‌الف – سازمان: عبارت از سازمان هر منطقه آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران است.

ب – منطقه: عبارت از هر یک از مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوی اسلامی ایران است.

پ – وظیفه: عبارت از تلاشی انسانی است که برای رسیدن به هدفی معین در سازمان انجام می‌شود. این تلاش می‌تواند ذهنی یا جسمی باشد.

ت – شغل: عبارت از مجموعه وظایف و مسؤولیتهای مرتبط و مستمر و مشخصی است که از طرف سازمان به عنوان کار واحد شناخته شده است.

ث – پست: عبارت از مجموعه‌ای از وظایف و مسؤولیتهای مرتبط است که انجام خدمات یک فرد را ایجاب می‌کند.

ج – مشاغل تخصصی: عبارت از مشاغلی است که به اعتبار ماهیت وظایف و هدفهای سازمانی، طبع کار آنها مستلزم داشتن پاره‌ای اطلاعات و دانشهای علمی ‌و عملی از پیش کسب شده است.

چ – طبقه شغلی: عبارت از یک یا چند شغل سازمانی است که از نظر مسؤولیت و دشواری کار با یکدیگر مشابه باشند و در نظام ارزش‌گذاری در یک طبقه قرار‌ بگیرند.

ح – درجه شغلی: عبارت از تعیین ارشدیت نسبی مشاغل در مجموعه طبقات شغلی است.

خ – شراط احراز شغل: عبارت از مجموعه تواناییها، قابلیتها، اطلاعات و مهارتهایی است که داشتن آنها برای انجام وظایف و قبول مسؤولیتهای شغل ضروری ‌است.

‌د – ارزشیابی شغل: عبارت از مقایسه مهارتها، مسؤولیتها، کوششها و شرایط محیط کار هر یک از مشاغل سازمان به منظور تعیین ارزش و اهمیت نسبی آنها با ‌استفاده از معیارها و ضوابط مورد سنجش است.

‌ذ – رشته شغلی: عبارت از یک یا چند طبقه شغلی است که از لحاظ نوع کار و میزان دانش و مهارت علمی یکسان و مشابه است، اما از نظر ارزش و اهمیت و ‌سختی انجام کار دارای سطوح و مراتب ارزشی متفاوت است.

‌ر – تجربه: عبارت از شناسایی و راهبری اکتسابی است که در انجام کاری به مرور زمان و حین انجام خدمت به دست می‌آید.

‌ز – شرح وظایف: عبارت از شرح منظم و مدونی است که وظایف، مسؤولیتها و اختیارات مشاغل سازمان را مشخص می‌سازد.

‌ژ – تطبیق: عبارت از وفق دادن وضع کارکنان سازمان با ضوابط سیستم و تعیین حقوق و دستمزد است.

س – حقوق: عبارت از دریافت مقرری ثابت، بر اساس سیستم حقوق و دستمزد سازمان بابت انجام وظایف طی روزهای ماه است.

ش – حداقل مزد: عبارت از حداقل دستمزد یا حقوقی است که به منظور حمایت از نیروی کار، براساس ماده (۲۶) آیین‌نامه مقررات اشتغال نیروی انسانی، بیمه‌ و تأمین اجتماعی در مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران موضوع تصویبنامه شماره ۳۳۴۳۳/ ت۲۵ ک مورخ ۱۶ / ۳ / ۱۳۷۳ – تعیین و اعلام‌ می‌شود.

ص – ترفیع: عبارت از احراز یک پایه بالاتر از پایه قبلی است.

ض – ارتقا:عبارت از احراز یک رده شغلی بالاتر از رده شغلی قبلی است.

ط – ابتکار- عبارت از آفرینش روشهای تازه برای پیشبرد کارها (‌نوآوری) است.

ظ – مهارت: عبارت از دارا بودن قابلیت و توانایی کافی برای انجام وظایف به نحو دقیق و مطلوب است.

ع – کوشش فکری: عبارت از تلاش ذهنی است که در جهت کشف یا استقرار ارتباطهای کاملتر بین پدیده‌ها صورت می‌گیرد.

غ – تصمیم‌گیری: عبارت از انتخاب یکی امر از بین امور مختلف است.

فصل دوم – روش تعیین حقوق و دستمزد کارکنان

ماده ۲ – کلیه کارکنان سازمانها و دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران مشمول این آیین‌نامه هستند.

ماده ۳ – حقوق کارکنان از مجموع ارزش ریالی عوامل ارزیابی – موضوع ماده (۴) – و حداقل مزد – موضوع بند «ش» ماده (۱) این آیین‌نامه – تشکیل می‌شود.

ماده ۴ – عوامل ارزیابی:
‌به منظور تعیین حقوق کارکنان سازمان، از روش امتیازی شخص – شغل استفاده می‌شود. بر این اساس خصوصیات فردی قابل اندازه‌گیری کارکنان تحت عنوان‌ مشخصه‌های فردی (‌مهارتها)، همچنین عوامل تشکیل‌دهنده مشاغل سازمان تحت عنوان عوامل شغلی مشخص می‌شود.

تبصره 1 – مشخصه‌های فردی (‌مهارتها) شامل تحصیلات کلاسیک، تجربه و دوره‌های آموزشی و عوامل شغلی شامل مسؤولیتها و کوششهای فکری و جسمانی ‌است.
‌میزان امتیاز هر عامل و درصد آن نسبت به کل امتیازات در جدول شماره (1) آمده است.

جدول شماره (1)
‌میزان امتیاز هر عامل و درصد آن نسبت به کل امتیازات

عوامل اصلی	عوامل فرعی	امتیاز	درصد امتیاز عامل نسبت به کل امتیازهای سیستم
مشخصه‌های فردی (مهارتها)	تحصیلات	۲۶۰۰	۲۶ درصد
تجربه	۱۸۰۰	۱۸ درصد
دوره‌های آموزشی	۶۰۰	۶ درصد
عوامل شغلی	مسؤولیت سرپرستی	۱۶۰۰	۱۶ درصد
تماس و ارتباط	۴۵۰	۵ / ۴ درصد
فرمها و گزارشها	۴۰۰	۴ درصد
مشاغل تخصصی	۱۲۰۰	۱۲ درصد
کوششهای فکری	۸۰۰	۸ درصد
کوششهای جسمانی	۳۰۰	۳ درصد
شرایط محیط کار	۲۵۰	۵ / ۲ درصد
جمع امتیازها	۱۰۰۰۰	۱۰۰ درصد

ماده ۵ – مشخصه‌های فردی تعیین حقوق کارکنان (مهارتها) : عبارت از مجموعه تواناییهای اکتسابی است که در اثر آموختن عملی، نظری یا فراگیری علمی برای ‌فرد حاصل می‌شود.
(۵۰۰۰) امتیاز معادل پنجاه درصد (۵۰ %) کل امتیازها به مشخصه‌های فردی (مهارتها) اختصاص داده می‌شود.

‌الف – تحصیلات کلاسیک:
‌تحصیلات کلاسیک عبارت است از مجموعه معلومات لازم برای تصدی و انجام وظایف هر شغل که از طریق دوره‌های دبستانی، راهنمایی، دبیرستانی و ‌دانشگاهی به دست می‌آید. ملاک تخصیص امتیاز و تعیین درجات این عامل بستگی به میزان و محل تحصیل و ارتباط رشته تحصیلی مورد نیاز شغل دارد.
(۲۶۰۰) امتیاز معادل بیست و شش درصد (۲۶ %) از کل امتیازها به عامل تحصیلات کلاسیک اختصاص می‌یابد.

تبصره – تحصیلات کلاسیک از دوره ابتدایی شروع و به دوره دکترا منتهی می‌شود و مدارج تحصیلی بالاتر در مقایسه با مدارج تحصیلی پایین‌تر از امتیاز‌ بیشتری برخوردار می‌شوند.
(2100) امتیاز معادل بیست و یک درصد (21%) از کل امتیازها به عامل سطوح تحصیلی اختصاص می‌یابد.
چگونگی تقسیم‌بندی امتیازهای سطوح تحصیلی‌ به شرح جدول شماره (2) تعیین می‌شود.

جدول شماره (۲)
‌- جدول امتیاز و سطوح تحصیلی

کلاس چهارم

کلاس سوم

کلاس دوم

کلاس اول

دکترا

فوق لیسانس

لیسانس

فوق دیپلم

پایان دوره دبیرستان

پایان دوره راهنمایی

پایان دوره ابتدائی

دوره نهضت سواد آموزی

مقاطع تحصیلی دوره های تحصیلی

۸۰

دوره مقدماتی نهضت سواد آموزی

۱۶۰

دوره تکمیلی نهضت سواد آموزی

۱۶۰

۱۲۰

۸۰

۴۰

–

–

–

–

–

–

۱۸۰

–

دوره ابتدائی

–

–

۳۰۰

۲۵۰

–

–

–

–

–

۳۵۰

–

–

دوره راهنمائی

–

۶۰۰

۵۰۰

۴۰۰

–

–

–

–

۷۵۰

–

–

–

دوره دبیرستان

–

–

–

–

۲۱۰۰

۱۹۰۰

۱۶۰۰

۱۱۰۰

–

–

–

–

دوره دانشگاهی

‌امتیاز دانشگاه و ارتباط رشته تحصیلی
(۵۰۰) امتیاز معادل پنج درصد (۵ %) کل امتیازها به شرح جدول شماره (۳) به دانشگاه و ارتباط رشته تحصیلی اختصاص می‌یابد.

تبصره – (۳۰۰) امتیاز از امتیازات فوق‌الذکر به دانشگاه محل تصفیه و (۲۰۰) امتیاز به ارتباط رشته تحصیلی با شغل اختصاص می‌یابد.

جدول شماره (۳)
‌میزان امتیاز دانشگاه و ارتباط رشته تحصیلی

امتیاز ارتباط رشته تحصیلی با شغل	امتیاز دانشگاه	سطوح تحصیلی	ردیف
نیمه مرتبط	کاملا ً مرتبط	دانشگاههای گروه ج	دانشگاههای گروه ب	دانشگاههای گروه الف
۱۰۰	۲۰۰	۱۵۰	۲۰۰	۳۰۰	دکترا	۱
۹۰	۱۸۰	۱۲۵	۱۷۵	۲۷۵	فوق لیسانس فنی	۲
۸۰	۱۶۰	۱۰۰	۱۵۰	۲۵۰	فوق لیسانس غیر فنی	۳
۷۰	۱۴۰	۷۵	۱۲۵	۲۲۵	لیسانس فنی	۴
۶۰	۱۲۰	۵۰	۱۰۰	۲۰۰	لیسانس غیر فنی	۵
۴۰	۸۰	۲۵	۷۵	۱۷۵	فوق دیپلم فنی	۶
۳۰	۶۰	–	۵۰	۱۵۰	فوق دیپلم غیر فنی	۷

‌

تبصره ۱ – دانشگاههای دولتی به سه گروه «‌الف، ب و ج» به شرح جدول شماره (۴) تقسیم می‌شوند.

تبصره ۲ – دانشگاههای آزاد تهران در گروه «ب» و دانشگاههای آزاد شهرستانها در گروه «ج» منظور می‌شوند.

تبصره ۳ – دانشگاههای خارجی مشهور و مورد تایید وزارت فرهنگ و آموزش عالی در گروه «‌الف» و سایر دانشگاههای خارجی مورد تایید وزارت یاد شده در‌ گروه «ب» منظور می‌شوند.

جدول شماره (۴)

نوع دانشگاه	نام استان	نام	انتخاب
دولتی	اصفهان	دانشگاه اصفهان	الف
دولتی	آذربایجان شرقی	دانشگاه تبریز	الف
دولتی	تهران	دانشگاه تهران	الف
دولتی	تهران	دانشگاه شهید بهشتی	الف
دولتی	فارس	دانشگاه شیراز	الف
دولتی	اصفهان	دانشگاه صنعتی اصفهان	الف
دولتی	تهران	دانشگاه صنعتی امیرکبیر	الف
دولتی	تهران	دانشگاه صنعتی شریف	الف
دولتی	خراسان	دانشگاه فردوسی مشهد	الف
دولتی	آذربایجان غربی	دانشگاه ارومیه	ب
دولتی	تهران	دانشگاه الزهرا تهران	ب
دولتی	همدان	دانشگاه بوعلی سینا	ب
دولتی	کرمان	دانشگاه شهید باهنر کرمان	ب
دولتی	خوزستان	دانشگاه شهید چمران	ب
دولتی	خوزستان	دانشگاه صنعت نفت آبادان	ب
دولتی	خوزستان	دانشگاه صنعت نفت اهواز	ب
دولتی	تهران	دانشگاه علامه طباطبایی	ب
دولتی	تهران	دانشگاه علم وصنعت ایران	ب
دولتی	مازندران	دانشگاه علوم دریایی نوشهر	ب
دولتی	تهران	دانشگاه علوم وفنون هوایی	ب
دولتی	تهران	دانشگاه هنر	ب
دولتی	تهران	دانشگاه امام حسین	ج
دولتی	ایلام	دانشگاه ایلام	ج
دولتی	بوشهر	دانشگاه بوشهر	ج
دولتی	خراسان	دانشگاه بیرجند	ج
دولتی	تهران	دانشگاه بین المللی امام خمینی	ج
دولتی	تهران	دانشگاه تربیت معلم	ج
دولتی	مرکزی	دانشگاه تربیت معلم	ج
دولتی	آذربایجان شرقی	دانشگاه تربیت معلم تبریز	ج
دولتی	خراسان	دانشگاه تربیت معلم سبزوار	ج
دولتی	کرمانشاه	دانشگاه رازی	ج
دولتی	زنجان	دانشگاه زنجان	ج
دولتی	تهران	دانشگاه سمنان	ج
دولتی	سیستان و بلوچستان	دانشگاه سیستان و بلوچستان زاهدان	ج
دولتی	تهران	دانشگاه شاهد	ج
دولتی	تهران	دانشگاه شاهرود	ج
دولتی	چهار محال بختیاری	دانشگاه شهرکرد	ج
دولتی	تهران	دانشگاه صنعت نفت تهران	ج
دولتی	تهران	دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی	ج
دولتی	آذربایجان شرقی	دانشگاه صنعتی سهند	ج
دولتی	اصفهان	دانشگاه کاشان	ج
دولتی	کردستان	دانشگاه کردستان سنندج	ج
دولتی	گیلان	دانشگاه گیلان رشت	ج
دولتی	لرستان	دانشگاه لرستان خرم آباد	ج
دولتی	مازندران	دانشگاه بابلسر	ج
دولتی	کرمان	دانشگاه ولی عصر ( عج ) رفسنجان	ج
دولتی	هرمزگان	دانشگاه هرمزگان بندر عباس	ج
دولتی	یزد	دانشگاه یزد	ج
دولتی	تهران	آموزشکده حفاظت محیط زیست کرج	ب
دولتی	فارس	آموزشکده صنعت الکترونیک شیراز	ب
دولتی	مازندران	آموزشکده علوم و فنون دریایی سپاه پاسداران	ب
دولتی	بوشهر	آموزشکده فنی انرژی هسته ای	ب
دولتی	تهران	آموزشکده فنی نقشه برداری	ب
دولتی	یزد	آموزشکده فنی یزد	ب
دولتی	تهران	آموزشکده کشاورزی	ب
دولتی	گیلان	آموزشکده تربیت دبیر فنی صومعه سرا	ج
دولتی	تهران	آموزشکده تربیت دبیر فنی انقلاب اسلامی	ج
دولتی	آذربایجان غربی	آموزشکده فنی ارومیه	ج
دولتی	خوزستان	آموزشکده فنی اهواز	ج
دولتی	هرمزگان	آموزشکده فنی بندر عباس	ج
دولتی	آذربایجان شرقی	آموزشکده فنی تبریز	ج
دولتی	اصفهان	آموزشکده فنی توحید اصفهان	ج
دولتی	تهران	آموزشکده فنی حرفه ای دختران سمیه	ج
دولتی	گیلان	آموزشکده فنی رشت	ج
دولتی	زنجان	آموزشکده فنی زنجان	ج
دولتی	سیستان و بلوچستان	آموزشکده فنی زاهدان	ج
دولتی	مازندران	آموزشکده ساری	ج
دولتی	سمنان	آموزشکده فنی سمنان	ج
دولتی	کردستان	آموزشکده فنی سنندج	ج
دولتی	تهران	آموزشکده فنی شماره ۱ تهران	ج
دولتی	تهران	آموزشکده فنی شماره ۲ تهران	ج
دولتی	تهران	آموزشکده فنی شماره ۳ تهران	ج
دولتی	چهار محال و بختیاری	آموزشکده فنی شهرکرد	ج
دولتی	فارس	آموزشکده فنی شیراز	ج
دولتی	فارس	آموزشکده فنی شیراز	ج
دولتی	تهران	آموزشکده فنی قزوین	ج
دولتی	اصفهان	آموزشکده فنی کاشان	ج
دولتی	خراسان	آموزشکده فنی مشهد	ج
دولتی	کرمان	آموزشکده فنی و خدمات کرمان	ج
دولتی	کرمانشاه	آموزشکده فنی و خدمات کرمانشاه	ج
دولتی	همدان	آموزشکده فنی همدان	ج
دولتی	تهران	مدرسه عالی شهید مطهری	ج
دولتی	اردبیل	مدرسه عالی اردبیل	ج
دولتی	تهران	مدرسه عالی تربیتی و قضایی طلاب قم	ج
دولتی	تهران	دانشکده تکنو لوژی هواپیمایی کشوری	ب
دولتی	تهران	دانشکده حفاظت و بهداشت کار	ب
دولتی	سیستان و بلوچستان	دانشکده دریا نوردی و علوم دریایی چابهار	ب
دولتی	تهران	دانشکده صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران	ب
دولتی	تهران	دانشکده صنعت آب و برق	ب
دولتی	سمنان	دانشکده علوم پایه دامغان	ج
دولتی	تهران	دانشکده علوم نظامی نیروی زمینی	ج
دولتی	تهران	دانشکده علوم و فنون فارابی	ج

ب – تجربه:
‌تجربه عبارت از مدت زمانی است که برای آشنایی با روشهای کار از طریق انجام امور مربوط به وظایف هر شغل به دست می‌آید. ملاک تخصیص امتیاز و تعیین ‌درجات عامل تجربه بستگی به مدت زمانی دارد که تجربه‌ها در آن زمان به دست آمده است.
(۱۸۰۰) امتیاز معادل هجده درصد (۱۸ %) از کل امتیازها به عامل تجربه اختصاص می‌یابد.

تبصره – در نظام حقوق و دستمزد کارکنان سازمانهای مناطق آزاد، سوابق خدمتی افراد به دو دوره ده ساله تقسیم می شود و امتیاز متعلقه با در نظر گرفتن میزان ‌تحصیلات در هر زمان به شرح جدول شماره (5) محاسبه می‌شود.

جدول شماره (۵)
‌- جدول امتیازهای تجربه

۱۰ سال دوم	۱۰ سال اول	کل امتیازها	مدت و زمان دوره های تحصیلی
جمع	امتیاز هر سال	جمع	امتیاز هر سال
۷۲۰ ۶۲۰ ۵۱۰ ۳۸۰ ۲۶۰ – –	۷۲ ۶۲ ۵۱ ۳۸ ۲۶ – –	۱۰۸۰ ۹۳۰ ۷۷۰ ۶۶۰ ۳۹۰ ۳۰۰ ۱۶۰	۱۰۸ ۹۳ ۷۷ ۶۶ ۳۹ ۳۰ ۱۶	۱۸۰۰ ۱۵۵۰ ۱۲۸۰ ۱۰۴۰ ۶۵۰ ۳۰۰ ۱۶۰	دکترا فوق لیسانس لیسانس فوق دیپلم دیپلم سیکل پنجم ابتدائی و پایین تر

تبصره – استخراج امتیازها از بالاترین مدرک تحصیلی به پایین صورت می‌پذیرد.

ج – دوره‌های آموزشی:
‌دوره‌های آموزشی به آن دسته از دوره‌ها اطلاق می شود که کارکنان به منظور فرا گرفتن مهارتهای مورد نیاز سازمان و ارتقای سطح آگاهیهای تخصصی و آشنایی با‌ روشهای جدید انجام کار در مراکز آموزشی مورد تایید سازمان شرکت نموده و گواهینامه رسمی پایان دوره دریافت کرده باشند.
(۶۰۰) امتیاز معادل شش درصد (۶ %) کل امتیازها به عامل دوره‌های آموزشی اختصاص می‌یابد.
‌ملاک تخصیص امتیاز به این عامل بستگی به نوع و ساعات طی دوره‌های آموزشی به شرح جدول شماره (۶) دارد.

جدول شماره (۶)
– جدول امتیازهای دوره‌های آموزشی

حداکثر امتیاز	امتیاز ( هر ۱۰ ساعت)	نوع دوره
۲۰۰	۱	عمومی
۴۰۰	۲	نیمه تخصصی
۶۰۰	۳	تخصصی

تبصره ۱ – شرایط استفاده از امتیاز دوره‌های نیمه تخصصی داشتن حداقل مدرک دیپلم یا بالاتر و برای دوره‌های تخصصی داشتن حداقل مدرک لیسانس و بالاتر‌است.

تبصره ۲ – اگر فردی شرایط تحصیلی لازم برای کسب امتیاز دوره‌ای را نداشته باشد و دوره مربوطه را بگذارند، از امتیاز مربوط به دوره یک رده پایین‌تر برخوردار‌ می‌شود.

ماده ۶ – عوامل شغلی: عبارت از عواملی هستند که به شغل فرد بستگی دارد و شامل خصوصیات فردی شاغل نمی‌شود. مشاغل سازمان بر اساس میزان ‌کوشش‌های فکری و جسمانی مورد نیاز و میزان و نوع مسؤولیتهای مربوط مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.
(۵۰۰۰) امتیاز معادل پنجاه درصد (۵۰ %) از کل امتیازها به عوامل شغلی تعلق می‌گیرد.

ماده ۷ – عوامل اساسی ارزیابی مشاغل سازمان عبارت است از:

‌الف – عامل مسؤولیتها و تخصص
‌عامل مسؤولیتها به وظایفی گفته می شود که شاغل در قبال افراد یا ضوابط یا یک مجموع سازمانی دارد.
(۳۶۵۰) امتیاز معادل۵ / ۳۶ درصد کل امتیازها به عامل مسؤولیتها و تخصص تعلق می‌گیرد.
‌عامل مسؤولیتها و تخصص با توجه به مشاغل سازمان به عاملهای فرعی زیر تقسیم می‌شود:

‌الف – ۱ – عامل مسؤولیت سرپرستی:
‌سرپرستی عبارت از نظارت و رسیدگی، کمک و ارشاد، تعلیم، هماهنگی و تقسیم کار افراد تحت سرپرستی به منظور انجام صحیح کار است.
(۱۶۰۰) امتیاز معادل شانزده درصد(۱۶ %) از کل امتیازها به عامل مسؤولیت سرپرستی اختصاص می‌یابد.
‌ملاک تخصیص امتیاز و تعیین درجات این عامل بستگی به تعداد افراد تحت سرپرستی، کیفیت کار آنها و نوع پست سازمانی به شرح زیر دارد:

‌الف – ۱ – ۱ – سرپرستی افراد
‌سرپرستی افراد عبارت از نظارت، رسیدگی، کمک، ارشاد، تعلیم، آموزش، هماهنگی و تقسیم کار افراد تحت سرپرستی به منظور انجام صحیح کار است و شامل‌ دو نوع سرپرستی مستقیم و سرپرستی غیر مستقیم می‌شود.
(۴۰۰) امتیاز معادل چهار درصد (۴ %) از کل امتیازها به عامل سرپرستی افراد اختصاص می‌یابد.

‌الف – ۱ – ۱ – ۱ – سرپرستی مستقیم
‌سرپرستی مستیم آن است که فرد مستقیماً در ارتباط با کار سایر کارکنان تحت نظارت خود قرار گیرد.
‌ملاک تعیین درجات و امتیازهای متعلقه به شرح زیر است:
‌درجه ۱ – به ازای هر نفر از کارکنان ساده اداری، مالی، فنی، بازرگانی و مشابه (۴) امتیاز، حداکثر (۸۰) امتیاز.
‌درجه ۲ – به ازای هر نفر از کارکنان ارشد اداری، مالی، فنی، بازرگانی و مشابه (۱۲) امتیاز، حداکثر (۹۶) امتیاز.
‌درجه ۳ – به ازای هر نفر از کارشناسان و سرپرستان اداری، مالی، فنی، بازگرانی و مشابه (۲۶) امتیاز، حداکثر (۱۳۰) امتیاز.
‌درجه ۴ – به ازای هر نفر از کارکنان و کارمندان شامل رؤسای بخش واحدهای اداری، مالی، فنی، بازرگانی و مشابه (۳۶) امتیاز، حداکثر (۱۸۰) امتیاز.
‌درجه ۵ – به ازای هر نفر از کارکنان شامل مدیران امور واحدهای مختلف سازمان (۴۸) امتیاز، حداکثر (۲۴۰) امتیاز.

‌الف – ۱ – ۱ – ۲ – سرپرستی غیر مستقیم
‌سرپرستی غیر مستقیم آن است که فرد به واسطه افراد دیگر با کار سایر کارکنان در واحد تحت نظارت خود مرتبط باشد. تعداد نفرات سرپرستی غیر مستقیم با همان ‌درجات مشخص شده در سرپرستی مستقیم، طبق جدول شماره (۷) ارزیابی می‌شود:

جدول شماره (۷)
‌- جدول امتیازهای عامل سرپرستی افراد

مسئولیت سر پرستی	درجات سرپرستی
سر پرستی غیر مستقیم	سرپرستی مستقیم
حداکثر امتیازات	امتیازات نفرات سرپرستی غیر مستقیم	تعداد نفرات سرپرستی غیر مستقیم	حداکثر امتیاز	امتیاز هر نفر سرپرستی مستقیم
۴۸	۴	۱۲	۸۰	۴	۱
۸۰	۱۰	۸	۹۶	۱۲	۲
۱۰۰	۲۵	۴	۱۳۰	۲۶	۳
۱۶۰	۴۰	۴	۱۸۰	۳۶	۴
–	–	–	۲۴۰	۴۸	۵

‌الف – ۱ – ۲ – سرپرستی سطوح و واحدهای سازمانی
‌سرپرستی سطوح و واحدهای سازمانی عبارت از اختصاص امتیاز برای ارزیابی کمیت و کیفیت حیطه نظارت و ضرورت مهارت در اداره و هماهنگی فعالیتهای تحت نظارت در نظام تشکیلاتی سازمان است.
(۱۲۰۰) امتیاز معادل دوازده درصد (۱۲ %) از کل امتیازها به عامل سرپرستی سطوح و واحدهای سازمانی اختصاص می‌یابد.
‌ملاک تخصیص امتیاز به این عامل بستگی به سطح سازمانی و کمیت و کیفیت انجام وظایف به شرح جدول شماره (۸) دارد.

جدول شماره (8)
‌- جدول امتیازهای سطوح سرپرستی

امتیاز	سطوح سر پرستی	ردیف
۱۲۰۰	قائم مقام سازمانها	۱
۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰	معاونان سازمانها	۲
۶۰۰ تا ۸۰۰	مدیران امور سازمانها	۳
۴۰۰ تا ۶۰۰	رؤسا	۴
۲۰۰ تا ۴۰۰	سرپرستاران	۵

‌الف – ۲ – عامل تماس و ارتباط:
‌عامل تماس و ارتباط عبارت از ارتباط با دیگران بر حسب الزامات شغلی به منظور انجام و رفع مشکلات کار و ایجاد حسن تفاهم و هماهنگی در جهت پیشبرد‌ اهداف سازمان است. ملاک تخصیص امتیاز و تعیین درجات این عامل بستگی به نوع و اهمیت ارتباط دارد.
‌در تخصیص امتیاز مسؤولیت تماس و ارتباط، حدود و وسعت ارزیابی به گونه‌ای تنظیم می شود که در صورت عدم تماس و ارتباط لازم، بخشی از امور واحد یا‌سازمان مختل شده و شاغل باید در مقابل اثرات آن پاسخگو باشد.
‌ارزیابی مسؤولیت تماس و ارتباط شاغلان و ملاک تعیین درجات مختلف، بستگی مستقیم به اهمیت و اثرات برقراری تماس و ارتباط در داخل و خارج سازمانها دارد.
(۴۵۰) امتیاز معادل چهار و نیم درصد (۵ / ۴ %) از کل امتیازها به عامل تماس و ارتباط تعلق می‌گیرد.

‌الف – ۲ – ۱ – عامل تماس و ارتباط داخلی سازمان:
(۲۰۰) امتیاز معادل دو درصد (۲ %) از کل امتیازها به عامل مسؤولیت تماس و ارتباط داخلی سازمان تعلق می‌گیرد.
‌ملاک تعیین درجات مختلف این عامل بستگی به اهمیت و اثرات برقراری تماس و ارتباط در داخل سازمان به ترتیب زیر دارد:
‌درجه ۱ – شاغل به منظور انجام وظایف شغلی موظف است در سطح همکاران در واحد سازمانی، تماس و ارتباط مؤثر کاری برقرار کند. (۴۰ امتیاز)
‌درجه ۲ – شاغل به منظور انجام وظایف جاری علاوه بر همکاران، موظف است با ارباب رجوع داخل سازمان، تماس و ارتباط مؤثر کاری برقراری نماید . (۸۰‌ امتیاز)
‌درجه ۳ – شاغل به منظور انجام وظایف شغلی علاوه بر تماس مؤثر کاری با همکاران و ارباب رجوع، با سایر واحدهای سازمانی در تهران و منطقه در تماس ‌بوده و ضمن کسب یا ارایه اطلاعات لازم ایجاد هماهنگی می‌نماید. (۱۲۰ امتیاز)
‌درجه ۴ – شاغل به منظور انجام وظایف شغلی، علاوه بر تماس و ارتباط مؤثر کاری با کلیه واحدهای سازمان در تهران و منطقه، با مدیران واحدهای مختلف‌ سازمانی در تماس بوده و ضمن کسب یا ارایه اطلاعات و ایجاد هماهنگی، با تشکیل جلسات موجب تأمین اهداف معین می‌شود. (۱۶۰ امتیاز)
‌درجه ۵ – شاغل به منظور انجام وظایف شغلی، علاوه بر تماس مؤثر کاری با کلیه مدیران واحدها در تهران و منطقه، به منظور تأمین هدفهای معین و اصولی ‌واحدهای مختلف سازمانی، با مدیرعامل در تماس و ارتباط مستقیم است . (۲۰۰ امتیاز)

‌الف – ۲ – ۲ – عامل تماس و ارتباط با خارج از سازمان:
(۲۵۰) امتیاز معادل دو و نیم درصد (۵ / ۲ %) از کل امتیازها به عامل مسؤولیت تماس و ارتباط با خارج از سازمان اختصاص می‌یابد.
‌ملاک تعیین درجات مختلف این عامل بستگی به اهمیت و اثرات این گونه تماسها به ترتیب زیر دارد:
‌درجه ۱ – شاغل به منظور انجام وظایف شغلی ملزم به تماس و ارتباط کاری با خارج از سازمان در سطح همردیفان مانند فروشندگان، کارکنان اداری، کارکنان فنی و نظایر آن است (۵۰ امتیاز)
‌درجه ۲ – شاغل به منظور انجام وظایف شغلی ملزم به تماس و ارتباط نسبتاً مهم با خارج از سازمان در سطح کارشناسان و مسؤولان دوایر برای پیگیری مسایل ‌فنی، مالی، اداری و بازرگانی است. (۱۰۰ امتیاز)
‌درجه ۳ – شاغل به منظور انجام وظایف شغلی ملزم به تماس و ارتباط مؤثر و مهم با خارج از سازمان در سطح رؤسای ادارات دولتی و بخش خصوصی برای حل‌ و فصل مسائل فنی، مالی، اداری و بازرگانی است. (۱۵۰ امتیاز)
‌درجه ۴ – شاغل به منظور انجام وظایف شغلی ملزم به تماس و ارتباط مؤثر و بسیار مهم با خارج از سازمان در سطح مدیران کل و مدیران عامل بوده و برای ‌تأمین هدفهای معین و اصولی سازمان و عقد قراردادهای تجاری، مذاکرات لازم را انجام می‌دهد . (۲۰۰ امتیاز)
‌درجه ۵ – شاغل به منظور انجام وظایف شغلی علاوه بر تماس و ارتباط مؤثر و مهم با مدیران عامل و مدیران کل شرکتها و ادارات دولتی، با مقامات بالای ‌وزارتخانه‌ها مانند معاونان وزرا، همچنین با خارج از کشور به منظور تأمین هدفهای اساسی سازمان در ارتباط است. (۲۵۰ امتیاز)
‌اعطای امتیاز به درجات مختلف عامل تماس و ارتباط براساس جدول شماره (۹) میباشد.

جدول شماره (۹)
– جدول امتیاز عامل تماس و ارتباط

امتیاز	درجات	نوع تماس	امتیاز	درجات	نوع تماس
۵۰	۱	خارج سازمان	۴۰	۱	داخل سازمان
۱۰۰	۲	۸۰	۲
۱۵۰	۳	۱۲۰	۳
۲۰۰	۴	۱۶۰	۴
۲۵۰	۵	۲۰۰	۵

‌الف – ۳ – عامل فرمها و گزارشها:
‌عامل فرمها و گزارشها عبارت از تهیه، ثبت و ضبط اطلاعات و سوابق طرحها، نقشه‌ها، کروکیها و آمارهای مختلف و تجزیه و تحلیل فرمها به منظور ارایه ‌گزارشهای لازم است.
(۴۰۰) امتیاز معادل چهار درصد (۴ %) از کل امتیازها به عامل فرمها و گزارشها اختصاص می‌یابد.
‌ملاک تخصیص امتیاز و تعیین درجات این عامل بستگی به نوع و اهمیت فرمها و گزارشها به ترتیب زیر دارد:
‌درجه ۱ – شاغل فرمهای ساده را تکمیل و آمارهایی از قبیل حضور و غیاب و خرید و فروش را ثبت، جمع‌آوری یا نگهداری می‌کند و گزارشهای ساده را – در‌حد ثبت یا استخراج وقایع – تعیین می‌کند . (۱۵۰ امتیاز)
‌درجه ۲ – شاغل فرمهای مشکل و پیچیده را تنظیم کرده و نوع وقایع را مشخص و تفکیک می‌کند . (۲۰۰ امتیاز)
‌درجه ۳ – شاغل فرمهای مشکل و پیچیده را بررسی کرده و گزارشهای نسبتاً مهم، یا طرحهای معمولی را تهیه می‌کند . (۲۵۰ امتیاز)
‌درجه ۴ – شاغل مسؤولیت بررسی، تجزیه و تحلیل فرمها، تهیه و تنظیم گزارشهای تحلیلی مهم حقوقی، اقتصادی، مالی، فنی و اداری را به منظور اخذ‌ تصمیمهای نهایی در یک واحد سازمانی بر عهده دارد . (۳۰۰ امتیاز)
‌درجه ۵ – شاغل مسؤولیت بررسی، تجزیه و تحلیل فرمها، تهیه و تنظیم گزارشهای تحلیلی مهم حقوقی، اقتصادی، مالی، فنی و اداری را به منظور اخذ‌ تصمیمهای نهایی در چند واحد سازمانی بر عهده دارد . (۴۰۰ امتیاز)

تبصره – متخصصان و کارشناسان مورد نیاز با تشخیص سازمان هر منطقه می‌توانند از امتیاز یک درجه بالاتر بهره‌ مند شوند.
‌اعطای امتیاز به درجات مختلف عامل فرمها و گزارشها به شرح جدول شماره (۱۰) صورت می‌گیرد.

جدول شماره (۱۰)
‌- جدول امتیازهای عامل فرمها و گزارشها

۵	۴	۳	۲	۱	درجات
۴۰۰	۳۰۰	۲۵۰	۲۰۰	۱۵۰	امتیاز

‌

الف – ۴ – عامل مسؤولیت مالی، دارییها و مشاغل تخصصی
‌مسؤولیت مالی و داراییها عبارت از حدود مسؤولیت در مورد نگهداری، کنترل، دریافت، پرداخت و استفاده از وجوه نقد و اوراق بهادار و انجام کنترل عملیات ‌مالی و اختیار تصویب هزینه‌های جاری و سرمایه‌ای، سفارشها و نگهداری اموال و داراییهاست.
‌ملاک تخصیص امتیاز و تعیین درجات این عامل بستگی به میزان ارزش و اهمیت وجوه، اوراق و اسناد بهادار و میزان مسؤولیت نگاهداری اموال و داراییها در‌ انجام عملیات مالی دارد.
(۱۲۰۰) امتیاز معادل دوازده درصد (۱۲ %) از کل امتیازها به عامل مسؤولیت مالی، داراییها و مشاغل تخصصی اختصاص می‌یابد.
‌عامل مسؤولیت مالی و دارایی به دو نوع مسؤولیت به شرح زیر تقسیم‌بندی می‌شود:

‌الف – ۴ – ۱ – عامل مسؤولیت مالی نقدی
‌این امتیاز به مشاغلی داده می‌شود که شاغل، مسؤولیت مستقیم وجوه نقدی را دارا باشد و با اندازه و میزان وجوه و حجم عملیات نقدی تحت اختیار به عنوان‌ دریافت‌کننده یا پرداخت کننده یا تنخواه‌دار بستگی مستقیم داشته باشد. (۲۰۰ امتیاز)
‌امتیاز مسؤولیت مالی نقدی با توجه به حجم عملیات و میزان وجوه نقد به هفت درجه به شرح جدول شماره (۱۱) تقسیم‌بندی می‌شود.

‌الف – ۴ – ۲ – عامل مسؤولیت مالی اوراق بهادار و نگهداری اموال و داراییها
‌این امتیاز به مشاغلی داده می‌شود، که فقط با اوراق بهادار و نگهداری اموال و داراییها سرو کار داشته باشند. (۲۰۰ امتیاز).
‌امتیاز مسؤولیت مالی اوراق بهادار و نگهداری اموال و داراییها به هفت درجه به شرح جدول شماره (۱۱) تقسیم‌بندی می‌شود.

جدول شماره (۱۱)
‌- جدول امتیازهای عامل مسؤولیت مالی و داراییها

نوع مسئولیت	درجه
امتیاز	مسؤولیت مالی اوراق بهادار و نگهداری اموال و داراییها	امتیاز	مسؤولیت مالی نقدی
۵۰	تا مبلغ ۱۰۰۰۰۰۰۰ ریال	۴۰	تا مبلغ ۱۰۰۰۰۰۰ ریال	۱
۷۵	تا مبلغ ۳۰۰۰۰۰۰۰ ریال	۷۰	تا مبلغ ۳۰۰۰۰۰۰ ریال	۲
۱۰۰	تا مبلغ ۶۰۰۰۰۰۰۰ ریال	۹۰	تا مبلغ ۶۰۰۰۰۰۰ ریال	۳
۱۲۵	تا مبلغ ۱۰۰۰۰۰۰۰۰ ریال	۱۲۰	تا مبلغ ۱۰۰۰۰۰۰۰ ریال	۴
۱۵۰	تا مبلغ ۲۰۰۰۰۰۰۰۰ ریال	۱۴۰	تا مبلغ ۲۰۰۰۰۰۰۰ ریال	۵
۱۷۵	تا مبلغ ۵۰۰۰۰۰۰۰۰ ریال	۱۶۰	تا مبلغ ۵۰۰۰۰۰۰۰ ریال	۶
۲۰۰	تا مبلغ ۲۰۰۰۰۰۰۰۰۰ ریال و به بالا	۲۰۰	تا مبلغ ۲۰۰۰۰۰۰۰۰ ریال	۷

تبصره – مشاغلی که منحصراً با وجوه نقدی سر و کار دارند از امتیاز ستون مسوولیت مالی نقدی و مشاغلی که منحصراً با اسناد و اوراق بهادار، کنترل عملیات و‌ نگاهداری اموال و داراییها سر و کار دارند از امتیاز ستون اوراق بهادار و کنترل عملیات و نگهداری اموال و داراییها استفاده می‌کنند و مشاغلی که با هر دو عامل ‌یاد شده تواماً سر و کار دارند، بنا به مورد از مجموع امتیازهای درجات مربوط در هر ستون استفاده می‌کنند.

‌الف – ۴ – ۳ – عامل مسؤولیت مشاغل تخصصی
‌امتیاز مسؤولیت مشاغل تخصصی طبق جدول شماره (۱۲) به شاغلان متخصص تعلق می‌گیرد. (۱۲۰۰ امتیاز)

جدول شماره (۱۲)

اداری _ بازرگانی	مالی _ حقوقی	فنی _ مهندسی	نوع تخصص تحصیلات
۸۰۰ – ۶۰۰	۱۰۰۰ – ۸۰۰	۱۲۰۰ – ۱۰۰۰	فوق لیسانس
۶۰۰ – ۴۰۰	۸۰۰- ۶۰۰	۱۰۰۰ – ۸۰۰	لیسانس
۲۰۰ – ۱۰۰	۴۰۰ – ۲۰۰	۶۰۰ – ۴۰۰	فوق دیپلم
۱۰۰ – ۰	۲۰۰ – ۰	۴۰۰ – ۲۰۰	دیپلم
–	–	۲۰۰ ­– ۱۰۰	زیر دیپلم

تبصره – امتیازهای جدول عامل مسؤولیت مالی و داراییها و جدول عامل مسؤولیت مشاغل تخصصی، مشروط به اینکه مجموع امتیازهای آنها از (۱۲۰۰) تجاوز‌نکند، با یکدیگر قابل جمع است.

ب – عامل کوششها
(۱۱۰۰) امتیاز معادل یازده درصد (۱۱ %) از کل امتیازها به عامل کوششها اختصاص می‌یابد.
‌عامل کوششها عبارت از به کارگیری متعارف تلاش فکری و جسمانی توسط شاغل به منظور انجام وظایف شغلی محوله است و به دو نوع عامل کوشش فکری و‌کوشش جسمانی به شرح زیر تقسیم‌بندی می‌شود:

ب – ۱ – عامل کوشش فکری
(۸۰۰) امتیاز معادل هشت درصد (۸ %) از کل امتیازها به عامل کوشش فکری اختصاص می‌یابد.
‌کوشش فکری عبارت از تلاش فکری با دقت، درجه تمرکز ذهنی، میزان قدرت تصمیم‌گیری، تجزیه و تحلیل مسایل، طراحی، برنامه‌ریزی، تجسم، قضاوت،‌سرعت انتقال، ابتکار و تدوین خط مشی و مقررات فکری معروفه و نتایج حاصل به شرح درجات زیر است:
‌درجه ۱ – شغل مستلزم کاربرد مهارتها و روشهای ساده و تکراری بوده و نیاز به دقت و تمرکز حواس داشته، یا با ابزار اندازه‌گیری ساده سر و کار دارد . (۷۵ تا۱۵۰ امتیاز)
‌درجه ۲ – شغل مستلزم تجزیه و تحلیل مسایل و روشهای مختلف بوده و نیاز به اتخاذ تصمیم برای تغییر یا تطبیق بعضی از موارد مهم روشها برای انجام کار ‌دارد .(۱۵۰ – ۳۰۰ امتیاز)
‌درجه ۳ – شغل مستلزم طراحی یا تهیه و تدوین روشهای مختلف بوده و با مسایل و مشکلات پیچیده‌ای مواجه می‌شود و نیاز به ابتکار، خلاقیت و در بعضی ‌موارد قضاوت و تصمیم‌گیری دارد . (۳۰۰ – ۴۵۰ امتیاز)
‌درجه ۴ – شغل مستلزم اتخاذ تصمیم در موارد مختلف و تغییر برنامه و خط مشی برای واحد سازمانی است. (۴۵۰ تا ۶۰۰ امتیاز)
‌درجه ۵ – شغل مستلزم اتخاذ تصمیم و تغییر خط مشی برای واحدهای مختلف سازمان و شرکتهای تابعه است. (۶۰۰ تا ۸۰۰ امتیاز)

تبصره – متخصصان و کارشناسان مورد نیاز، به تشخیص سازمان می‌توانند از امتیاز یک درجه بالاتر بهره‌مند شوند.
‌اعطای امتیاز به درجات مختلف عامل کوشش فکری به شرح جدول شماره (۱۳) است.

جدول شماره (۱۳)
– جدول امتیازهای عامل کوشش فکری

۵	۴	۳	۲	۱	درجات
۸۰۰-۶۰۰	۶۰۰-۴۵۰	۴۵۰-۳۰۰	۳۰۰-۱۵۰	۱۵۰-۷۵	امتیاز

ب – ۲ – عامل کوشش جسمانی
(۳۰۰) امتیاز معادل سه درصد ( ۳ %) از کل امتیازها به عامل کوشش جسمانی اختصاص می‌یابد.
‌کوشش جسمانی عبارت از نوع، میزان و تکرار کوششهای جسمانی و حد سختی و صعوبت حرکات مورد نیاز برای انجام وظایف است.
‌ملاک تخصیص امتیاز و تعیین درجات این عامل بستگی به میزان نیروی جسمانی مصرف شده و نتایج حاصل از آن دارد.
‌اعطای امتیاز کوشش جسمانی به مشاغل مطابق جدول شماره (۱۴) صورت می‌گیرد.

جدول شماره (۱۴)
‌- جدول امتیازهای عامل کوشش جسمانی

از ۷ساعت به بالا	تا۷ ساعت	تا۶ ساعت	تا۵ ساعت	تا۴ ساعت	تا۳ ساعت	تا۲ ساعت	تا۱ ساعت	اجزای عامل کوشش جسمانی	ردیف
۱۵۰	۱۳۰	۸۵	۶۰	۴۰	۲۰	–	–	بالارفتن یا خم و راست شدن	۱
۲۳۰	۱۷۰	۱۳۰	۸۵	۶۰	۴۰	–	–	ایستادن	۲
۲۳۰	۱۷۰	۱۳۰	۸۵	۶۰	۴۰	۲۰	–	تمرکز قوای سمعی و بصری	۳
۱۹۰	۱۰۵	۸۵	۶۰	۴۰	۲۰	–	–	نشستن مداوم جهت کار با ماشین	۴
۱۹۰	۱۵۰	۱۳۰	۱۰۵	۸۵	۶۰	–	–	حرکات بدنی مستلزم صرف نیروی جسمانی	۵
۲۳۰	۱۵۰	۱۳۰	۱۰۵	۸۵	۶۰	۴۰	–	۱۰تا۲۰ کیلو	جابجا کردن یا حمل اشیاء بدون وسائط نقلیه یا وسیله دستی	۶
۲۷۰	۲۳۰	۱۹۰	۱۳۰	۱۰۵	۸۵	۶۰	۴۰	۲۱ تا ۳۰ کیلو
۳۰۰	۲۶۰	۲۴۰	۲۱۰	۱۹۰	۱۳۰	۸۵	۶۰	از ۳۱ کیلو به بالا
۱۳۰	۱۰۵	۸۵	۶۰	۴۰	۲۰	–	–	۱۰۰تا۲۰۰ کیلو	هل دادن یا حمل ونقل دستی یا اشیاء با وسیله دستی	۷
۱۹۰	۱۳۰	۱۰۵	۸۵	۶۰	۴۰	۲۰	–	۲۰۱تا۳۰۰کیلو
۲۳۰	۱۹۰	۱۳۰	۱۰۵	۸۵	۶۰	۴۰	۲۰	از۳۰۱کیلو به بالا

تبصره – در اعطای امتیاز عامل شرایط کار، فقط جزء مؤثر عامل مورد توجه قرار می‌گیرد و به هر یک از مشاغل فقط امتیاز یک ردیف از ردیفهای جدول بالا ‌اختصاص داده می‌شود.

پ – عامل شرایط کار
(۲۵۰) امتیاز معادل دو و نیم درصد (۵ / ۲ %) از کل امتیازها به عامل شرایط کار اختصاص می‌یابد.
این عامل عبارت از میزان نامطبوع بودن محیط کار به دلیل‌ وجود عوامل ناراحت‌کننده فیزیکی و شیمیایی است. ملاک تخصیص امتیاز و تعیین درجات این عامل بستگی به مدت و درصد شدت شرایط نامساعد محیط به‌ شرح جدول شماره (۱۵) دارد.

جدول شماره (۱۵)
‌- جدول امتیازهای عامل شرایط کار

از۶ ساعت به بالا	تا۶ ساعت	۲تا۴ ساعت	تا۲ ساعت	اجزای عامل شرایط نامساعد محیط کار	ردیف
۲۵	۲۰	۱۵	۱۰	دود ،بخار،گاز	۱
۲۵	۲۰	۱۵	۱۰	محیط کثیف	۲
۲۵	۲۰	۱۵	۱۰	گرد و غبار	۳
۲۵	۲۰	۱۵	۱۰	سرو صدا	۴
۲۵	۲۰	۱۵	۱۰	رطوبت	۵
۲۵	۲۰	۱۵	۱۰	گرما وسرما	۶
۲۵	۲۰	۱۵	۱۰	نور(کم یا شدید)	۷
۲۵	۲۰	۱۵	۱۰	بوی نامطبوع	۸
۲۵	۲۰	۱۵	۱۰	لرزش و ارتعاش	۹
۲۵	۲۰	۱۵	۱۰	تنهایی	۱۰

ماده ۸ – ضریب ریالی امتیازهای موضوع این آیین‌نامه (۱۲۰) ریال است.

ماده ۹ – به کارکنان شاغل در سازمانها و دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد تجاری – صنعتی، فوق‌العاده‌هایی به شرح زیر پرداخت می‌شود:

۱ – فوق‌العاده جذب
‌به منظور امکان بهره ‌گیری از تخصصهای ویژه مورد نیاز سازمانها و دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد تجاری – صنعتی و تأمین نیروی یاد شده از بازار کار نیروی ‌انسانی کشور، فوق‌العاده‌ای به عنوان فوق‌العاده جذب به شرح جدول شماره (۱۶) پرداخت می‌شود.

تبصره ۱ – میزان فوق‌العاده جذب بستگی کامل به شدت نیاز منطقه و فراوانی یا کمیابی تخصص مورد نیاز در بازار کار نیروی انسانی داشته و از طریق شناخت و ‌ارزیابی دو عامل مؤثر یاد شده تعیین می‌شود.

تبصره ۲ – فوق‌العاده جذب بر مبنای درصدی از حقوق مبنای افراد محاسبه و پرداخت می‌شود.

تبصره ۳ – فوق‌العاده جذب طبق جدول شماره (۱۶) به افرادی تعلق می‌گیرد که شرایط احراز پست مربوط را دارا باشند و مدرک تحصیلی آنان نیز با شغل آنان‌ کاملاً مرتبط باشد.

جدول شماره (۱۶)
‌- جدول فوق‌العاده جذب

بازرگانی واداری	مالی و حقوقی	فنی و مهندسی	رشته تحصیلی مقاطع تحصیلی
۲۰ % تا۵۰ %	۳۰ % تا۶۰ %	۴۰ % تا۷۰ %	لیسانس به بالا
تا ۱۵ %	تا ۲۰ %	تا ۳۰ %	فوق دیپلم
تا ۱۰ %	تا ۱۵ %	تا ۲۰ %	دیپلم
تا ۱۰ %	تا ۱۰ %	تا ۱۵ %	زیر دیپلم

۲ – فوق‌العاده اشتغال در منطقه
‌به پرسنل شاغل در منطقه، بر مبنای درصدی از حقوق پایه و فوق‌العاده جذب، فوق‌العاده جذب، فوق‌العاده اشتغال طبق جدول شماره (۱۷) پرداخت می‌شود.

جدول شماره (۱۷)
‌- جدول فوق‌العاده اشتغال در منطقه

زیر دیپلم	از دیپلم به بالا	مقطع تحصیلی وضعیت سکونت
۱۰ % تا۴۰ %	۵۰ %	غیر بومی
تا ۳۰ %	۲۰ % تا ۵۰ %	بومی

۳ – فوق‌العاده اضافه کار
‌فوق‌العاده اضافه کار کارکنان سازمان طبق فرمول زیر محاسبه و پرداخت می‌شود:
ساعات اضافه کار× ۴/۱×حقوق ماهانه= فوق العاده اضافه کار
۱۹۲

تبصره – حقوق ماهانه شامل حقوق پایه به اضافه فوق‌العاده‌های جذب و اشتغال در منطقه است.

۴ – عیدی (‌پاداش پایان سال)
‌عیدی کارکنان براساس مصوبات مربوط به عیدی (‌پاداش پایان سال) کارکنان مشمول قانون کار به میزان یک ماه حقوق پایه و حق جذب پرداخت می‌شود.

ماده ۱۳ – به کارکنان شاغل در سازمان و دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد تجاری – صنعتی کمک هزینه‌هایی به شرح زیر پرداخت می‌شود:

۱ – کمک هزینه مسکن
‌سازمانهای مناطق آزاد به تناسب موقعیت شغلی و وضعیت تأهل و تجرد کارکنان، محل سکونت مناسب را تأمین می‌کنند که در این صورت هزینه‌های مربوط به‌ آب، برق، سوخت و تلفن به عهده استفاده کننده است.
‌در صورتی که سازمان، محل سکونت در اختیار کارکنان خود قرار ندهد، کمک هزینه مسکن به شرح زیر پرداخت می‌شود:

‌الف – کمک هزینه مسکن افراد مجرد ماهانه به میزان حداکثر تا بیست و پنج درصد (۲۵ %) حقوق پایه و حق جذب، به نحوی که ماهانه از حداقل ۰۰۰ / ۱۰۰ ریال کمتر نباشد.

ب – کمک هزینه مسکن افراد متأهل ماهانه به میزان حداکثر تا پنجاه درصد (۵۰ %) حقوق پایه و حق جذب، به نحوی که ماهانه از حداقل ۰۰۰ / ۲۰۰ ریال کمتر‌نباشد.

ج – به کمک هزینه مسکن افراد متأهل دارای فرزند، به ازای هر فرزند (‌حداکثر تا ۲ فرزند) پنجاه درصد (۵۰ %) حقوق پایه و حق جذب (‌حداقل برای هر فرزند ۰۰۰ / ۲۵ ریال) افزوده می‌شود.

تبصره ۱ – هیأت مدیره سازمان می‌تواند مسکن آماده فروش یا زمین مناسب برای احداث واحد مسکونی با قیمت ترجیحی در اختیار کارکنان خود قرار دهد. در‌صورت واگذاری مسکن، کارکنان حق استفاده از مسکن سازمان یا کمک هزینه مسکن را ندارند. اما در صورت واگذاری زمین، حداکثر به مدت دو سال حق‌استفاده از امتیازهای موضوع این ماده را دارند.

تبصره ۲ – میزان پنجاه درصد (۵۰ %) کمک هزینه مسکن به پرسنل شاغل در تهران – مشروط بر اینکه از امتیاز زمین و مسکن آماده فروش با قیمت ترجیحی‌ استفاده نکرده باشند – پرداخت می‌شود.

۲ – کمک هزینه ایاب و ذهاب
‌سازمانهای مناطق آزاد در صورت امکان وسیله ایاب و ذهاب برای تردد کارکنان به محل کار را فراهم می‌کنند. در غیر این صورت کمک هزینه ایاب و ذهاب برای ‌کارکنان دارای مدرک تحصیلی لیسانس و بالاتر و به میزان ۰۰۰ / ۱۵۰ ریال در ماه و برای کارکنان دارای مدرک تحصیلی کمتر از لیسانس به میزان 000 / 75 ریال ‌در ماه پرداخت می‌شود.

۳ – کمک هزینه خواربار
‌به هر یک از کارکنان سازمان سالانه معادل پانصد هزار (۰۰۰ / ۵۰۰) ریال کمک غیر نقدی به عنوان کمک هزینه خواروبار پرداخت می‌شود.

۴ – غذای کارکنان
‌به ازای هر روز کار در منطقه دو وعده و در تهران یک وعده غذای گرم یا معادل ریالی آن به کارکنان پرداخت می‌شود.

ماده ۱۴ – سایر مواردی که به کارکنان سازمان تعلق می‌گیرد به شرح زیر تعیین می‌شود:

۱ – اضافات سالانه
‌اضافات سالانه براساس مصوبات شورای عالی کار محاسبه و پرداخت می‌شود.

۲ – اضافات سنواتی
‌در قبال هر سال خدمت در سازمان مبلغی به عنوان حق سنوات خدمت سازمانی پرداخت می‌شود. مبلغ اضافات سنواتی بین سه تا پنج درصد حقوق پایه و حق‌جذب، همه ساله توسط هیأت مدیره سازمان تعیین و در حقوق پایه تمام سطوح مزدی به طور یکسان اعمال می‌شود.

۳ – ترفیعات
‌ترفیعات با توجه به مقررات داخلی هر سازمان انجام می‌گیرد.

۴ – مزایایی که طبق قوانین و مقررات مربوط به جانبازان، آزادگان و ایثارگران تعلق می‌گیرد، در مورد کارکنان سازمان نیز اجرا می‌شود.

۵ – سایر مزایای که به اعتبار قوانین و مقررات مربوط به عهده کارفرما گذاشته شده است کماکان به قوت خود باقی است.

ماده ۱۵ – با توجه به تفاوتهای موجود در سازمانهای هر یک از مناطق آزاد و نقشهای متفاوت آنها در رسیدن به اهداف مورد نظر، تعیین شرایط احراز هر یک از‌ مشاغل با تصویب هیئت مدیره سازمان قابل اجراست.

ماده ۱۶ – حقوق و مزایای مدیران عامل هر یک از سازمانها و دبیر شورای عالی مناطق آزاد براساس جمع امتیازهای فردی هر یک و حداکثر امتیازهای شغلی ‌مندرج در این آیین‌نامه محاسبه می‌شود.

این تصویبنامه در تاریخ ۳ / ۴ / ۱۳۷۵ به تأیید مقام محترم ریاست جمهوری رسیده است.

معاون اول رئیس جمهور-‌حسن حبیبی

منبع سایت صلح