هیأت وزیران در جلسه مورخ 14/9/1375 بنا به پیشنهاد شماره 2639- 21 مورخ 16/12/1375 سازمان حفاظت محیط زیست و به استناد ماده (45) قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین – مصوب 1373 – آیین نامه اجرایی بندهای (ب)،(ج) و(د) ماده (45) قانون مزبور را به شرح زیر تصویب نمود:
آیین نامه اجرایی بندهای (ب)،(ج) و(د) ماده (45) قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین
مصوب 1375,09,14با اصلاحات و الحاقات بعدی
ماده 1 – منظور از «قانون» و «سازمان» در این آیین نامه، قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در مواد معین مصوب 1373 و سازمان حفاظت محیط زیست می باشد.
ماده 2 – مبالغ حق الزحمه ارائه خدمات کارشناسی و آزمایشگاهی که در اجرای قانون اجازه دریافت وجه در مقابل ارایه خدمات آزمایشگاهی و حق الزحمه کارشناسی مصوب 1361 دریافت می گردد به حسابهای جداگانه ای که توسط خزانه افتتاح شده یا می شود واریز و معادل صد درصد مبالغ واریزی از محل اعتبار مربوط در قانون بودجه کل کشور در اختیار سازمان قرار می گیرد تا به ترتیب زیر به مصرف برسد:
الف – درآمد حاصل از ارایه خدمات آزمایشگاهی در زمینه خرید وسایل و تجهیزات آزمایشگاهی ، توسعه و تکمیل آزمایشگاههای سازمان و آموزش کارکنان آزمایشگاههای مذکور به مصرف خواهد رسید.
ب – درآمد حاصل از ارایه خدمات کارشناسی در زمینه انجام فعالیتهای مطالعاتی و پژوهشی زیست محیطی و تشویق کارشناسان، با رعایت قوانین و مقررات مربوط به مصرف خواهد رسید.
ماده 3 – درآمد حاصل از انجام امور تندیس آرایی (تاکسید رمی) جانوران برای مؤسسات علمی و تحقیقاتی و موزه ها و اشخاص حقیقی و حقوقی و همچنین نمایشگاهها که در اجرای قانون راجع به اجازه تاکسیدرمی جانوران برای اشخاص حقیقی و حقوقی در قبال دریافت حق الزحمه مصوب 1360 اخذ و براساس بند (ج) ماده (45) قانون در اختیار سازمان قرار می گیرد، در زمینه توسعه و تکمیل موزه ملی تاریخ طبیعی سازمان و تجهیز کارگاههای مربوط و برگزاری نمایشگاههای حیات وحش و پرداخت حق الزحمه انجام فعالیت های هنری و تخصصی در موزه مذکور و کارگاههای تندیس آرایی به مصرف خواهد رسید.
ماده 4 – کارخانجات ، کارگاهها و واحدهای صنعتی و معدنی موظفند یک در هزار فروش تولیدات خود را در هر سال به حساب جداگانه ای واریز و از محل وجوه این حساب هزینه های مربوط به حفاظت محیط زیست و کنترل آلودگیها را طبق مقررات این آیین نامه پرداخت نمایند.
ماده 5 – مخارج و هزینه هایی که کارخانجات و کارگاهها و واحدهای صنعتی و معدنی در اجرای بند (د) ماده (45) قانون و مقررات این آیین نامه به تشخیص و تحت نظر سازمان هزینه می نمایند، جز هزینه های قابل قبول مالیاتی آنان منظور خواهد شد.
تبصره – در صورتی که یک در هزار فروش تولیدات کارخانجات و کارگاههای صنعتی و معدنی مذکور پس از انجام هزینه های مقرر در این آیین نامه در پایان سال مالی تماماً به مصرف نرسیده باشد، معادل آن در سالهای بعد قابل هزینه بوده و جزء هزینه های قابل قبول مالیاتی سالی که وجوه مزبور در آن به مصرف رسیده است محاسبه خواهد شد.
ماده 6 – با توجه به اینکه تشخیص درآمد حاصل از فروش تولیدات کارخانجات و کارگاهها و اجرای بند (د) ماده (45) از طریق رسیدگی به حسابهای مالیاتی آنان میسر می باشد، ادارات کل امور اقتصادی و دارایی استانها پس از رسیدگی به حسابهای آنها و تشخیص رقم درآمد و مالیات متعلقه ، بنا به درخواست سازمان درآمد هریک از کارخانجات و کارگاهها و واحدهای صنعتی را به سازمان یا ادارات کل حفاظت محیط زیست استانها (به عنوان یکی از مراجع ذی ربط موضوع ماده 232 قانون مالیاتهای مستقیم) اعلام خواهند نمود.
تبصره – کارخانجات، کارگاهها و واحدهای صنعتی و معدنی موظفند بنا به درخواست سازمان مبالغ یک در هزار موضوع بند (د) ماده (45) قانون را رأساً و یا در صورتی که عملیات فروش تولیدات و عرضه خدمات خود را از طریق دفاتر مرکزی یا دفاتر فروش در نقاط دیگر و یا به صورت فعالیتهای تکمیلی و تبدیلی از طریق مؤسسات دیگر انجام می دهند، از طریق دفاتر فروش ذی ربط به سازمان اعلام نمایند.
ماده 7 – کارخانجات و کارگاهها و واحدهای صنعتی موظفند منفرداً یا مشترکاً در چارچوب واحدهای مستقر در شهرکها و مجتمعهای صنعتی ، در زمینه حفظ محیط زیست و جبران زیان ناشی از آلودگیها و ایجاد فضای سبز مشجر و جاذب آلودگیها تحت نظر و با موافقت قبلی سازمان حسب مورد اقدامات زیر را از محل وجوه موضوع ماده (4) این آیین نامه به عمل آورند:
الف – انجام مطالعات و تحقیقات کاربردی جهت پیشگیری و کنترل آلودگی ناشی از فعالیت منابع آلوده کننده .
ب – تأمین و نصب دستگاهها و ایستگاههای اندازه گیری کنترل آلودگی هوا و ایجاد آزمایشگاه و سیستم های تصفیه فاضلاب .
ج – تهیه و تأمین تجهیزات و وسایل مناسب برای پیشگیری و جلوگیری و یا کاهش مؤثر آلودگیها.
د – پرداخت هزینه های کارشناسی و خدمات فنی رفع آلودگیها.
هـ – ایجاد فضای سبز مشجر در محوطه کارخانجات و کارگاهها و واحدهای صنعتی و معدنی و سایر نقاط به تشخیص سازمان .
و – جبران خسارات و زیان وارده به محیط زیست و منابع طبیعی بنا به تشخیص و اعلام سازمان .
ز- برگزاری دوره‌های آموزشی و ارایه آموزش لازم در جهت ترویج مسائل مربوط به حفاظت محیط زیست و کنترل آلودگیها و همچنین تنویر افکار عمومی و اشاعه فرهنگ زیست محیطی تحت نظر سازمان.
ماده 8 – در صورتی که حفظ محیط زیست و پیشگیری و ممانعت از آلودگی و ایجاد فضای سبز در سطح یک منطقه وسیع یا شهرستان و یا استان به تشخیص سازمان ضرورت داشته باشد به نحوی که تأمین امکانات و وجوه مذکور از عهده یک واحد صنعتی و معدنی خارج باشد، سازمان هزینه های انجام فعالیت مذکور را براساس طرح مصوب با تعیین سهم هریک از کارخانجات و کارگاهها مشخص و مراتب را جهت پرداخت هزینه های اجرای طرح از محل وجوه موضوع ماده (4) این آیین نامه به آنان اعلام خواهد نمود.
تبصره – طرحهای زیست محیطی موضوع این ماده در هر استان به تصویب کمیسیونی به ریاست استاندار و عضویت مدیران کل سازمان حفاظت محیط زیست ، صنایع ، امور اقتصادی و دارایی ، برنامه و بودجه و معادن و فلزات و روسای سازمان کشاورزی و جهاد سازندگی استان مربوط خواهد رسید. مدیرکل سازمان حفاظت محیط زیست استان سمت دبیر کمیسیون فوق را بر عهده خواهد داشت.
ماده 9 – تشخیص اولویت انجام فعالیتها و هزینه های موضوع مواد (7) و (8) این آیین نامه با توجه به شرایط هر منطقه و نوع و میزان آلودگی محیط زیست و نوع فعالیت کارخانجات و کارگاهها و واحدهای صنعتی و معدنی بر عهده سازمان می باشد.
ماده 10 – سازمان بر نحوه انجام تکالیفی که کارخانجات ، کارگاهها و واحدهای صنعتی و معدنی به موجب مقررات این آیین نامه و مفاد بند (د) ماده (45) قانون بر عهده دارند نظارت خواهد نمود. وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی ذی ربط و صاحبان و مسوولان کارخانجات و کارگاهها موظفند در اجرای بند (د) ماده (45) قانون همکاری لازم را با سازمان بعمل آورد.
معاون اول رییس جمهور- حسن حبیبی
منبع سایت صلح
