هیات وزیران در جلسه مورخ 12/10/1378 بنابه پیشنهاد شماره 1122/100 مورخ 1/2/1378 وزارت معادن و فلزات و به استناد تبصره ( 3 ) ماده ( 2 ) قانون تاسیس وزارت معادن و فلزات – مصوب 1363 – آیین نامه استخدامی شرکتها و واحدهای تابعه وزارت معادن و فلزات را به شرح زیر تصویب نمود :
آیین نامه استخدامی شرکتهاو واحدهای تابعه وزارت معادن و فلزات »
مصوب 1378,10,12
بند الف – واحد اصلی – شرکتهای وابسته به وزارت معادن و فلزات .
بند ب – استخدام – پذیرفتن شخص به خدمت در شرکتها و واحدهای مشمول این آیین نامه .
بند پ – خدمت – اشتغال به کاری که مستخدم به موجب حکم رسمی مکلف به انجام آن است .
بند ت – حکم رسمی – دستور کتبی مقامهای صلاحیتدار شرکتها و واحدهای مشمول این آیین نامه در حدود مقررات مربوط .
بند ث – مستخدم ثابت – کسی است که به موجب حکم رسمی برای تصدی یکی از پستهای سازمانی مشمول این آیین نامه استخدام شده باشد. خدمت مستخدم ثابت مادام که موجبات خاتمه خدمت تصریح شده در این آیین نامه پیدا نشده باشد، ادامه خواهد یافت .
بند ج – مستخدم موقت – کسی است که به موجب قرارداد ، به طور موقت برای مدت معین و کار مشخص استخدام و یا بنا به ضرورت و تشخیص بالاترین مقام اجرایی شرکتها و واحدهای مشمول این آیین نامه ، تصدی یکی از پسته های ثابت سازمانی را به طور موقت عهده دار می شود.استخدام این قبیل مستخدمان طبق مقررات فصل دوم این آیین نامه خواهد بود.
بند چ – شغل – مجموع وظایف و مسوولیتهای مرتبط و مشخصی است که به عنوان کار واحد شناخته شده باشد.
بند ح – پست سازمانی – محلی است که در تشکیلات به طور مستمر برای یک شغل و ارجاع آن به یک مستخدم در نظر گرفته شده است .
بند خ – ارتقا – احراز گروه بالا تر.
بند د – ترفیع – اعمال افزایش سنوات سالانه .
بند ذ – انتقال درون سازمانی – عبارت از آن است که مستخدم ثابت ، از خدمت یک شرکت و یا یک واحد مشمول این آیین نامه بدون آن که جریان خدمت وی قطع گردد در یکی از پستهای ثابت سازمانی شرکت و یا واحد دیگر مشمول این آیین نامه به کار گمارده شود.
بند ر – انتقال برون سازمانی – عبارت از آن است که بر اساس درخواست یکی از وزارتخانه ها، شرکتها یا موسسات دولتی و موافقت مستخدم ثابت و موافقت بالاترین مقام اجرایی هر واحد، رابطه استخدامی وی قطع و حسب مورد در وزارتخانه یا شرکت و یا موسسه متقاضی ، مشغول انجام وظیفه گردد و یا اینکه مستخدمان رسمی یا ثابت وزارتخانه ها، شرکتها و موسسات دولتی بنا به درخواست واحد تابعه و موافقت دستگاه ذی ربط بر اساس مقررات این آیین نامه به کار گمارده شوند.
ماده 2 – وضع استخدامی – مستخدمان تابع این آیین نامه فقط یکی از حالات زیر را خواهند داشت و نمی توان مستخدم را در حال استخدامی دیگری قرار داد:
بند الف – حال اشتغال – وضع مستخدمی است که در پست معینی انجام وظیفه می کند.
بند ب – حال مرخصی – وضع مستخدمی است که از مرخصی استحقاقی و یا مرخصی بدون حقوق مذکور در این آیین نامه استفاده می نماید.
بند پ – حال معذوریت – وضع مستخدمی است که از مرخصی استعلاجی طبق این آیین نامه استفاده می کند.
بند ت – حال آمادگی به خدمت – وضع مستخدم ثابتی است که این آیین نامه تصدی شغلی را به عهده نداشته و در انتظار ارجاع خدمت است .
بند ث – حال ماموریت – وضع مستخدمی است که جهت انجام وظیفه ای موقت به شرکتها و واحدهای تابعه ، شرکتهایی وابسته و یا به خارج از کشور مامور و یا برای طی دوره آموزشی یا کارآموزی و یا خدمت در یکی از وزارتخانه ها، شرکتها و موسسات دولتی اعزام و یا به طور موقت مامور انجام وظیفه خاص شده باشد.
بند ج – حال خدمت آزمایشی – وضع مستخدمی است که مشغول طی دوره آزمایشی طبق این آیین نامه می باشد.
بند چ – حال بازنشستگی – وضع مستخدم ثابتی است که طبق این آیین نامه و به موجب حکم کتبی از مستمری بازنشستگی استفاده می کند.
بند ح – حال از کار افتادگی – وضع مستخدم ثابتی است که بنا به تشخیص کمیسیون پزشکی هر واحد تابعه قادر به کار کردن نبوده و طبق حکم رسمی از حقوق وظیفه مصرح در این آیین نامه استفاده می کند.
بند خ – حال تعلیق – وضع مستخدمی است که طبق تصمیم مقامات صلاحیتدار قضایی یا به علت تصمیم دادگاه اداری از ادامه خدمت ممنوع می شود.
بند د – حال انفصال موقت – وضع مستخدمی است که به موجب حکم قطعی هیات رسیدگی به تخلفات اداری یا دادگاهها اصالتاً و یا تبعاً برای مدت معینی از اشتغال به خدمت ممنوع است .
بند ذ – حال انفصال دایم – وضع مستخدمی است که به موجب حکم قطعی هیات رسیدگی به تخلفات اداری یا دادگاهها اصالتاً یا تبعاً برای همیشه از خدمت محروم است .
بند ر – حال استعفا – وضع مستخدمی است که طبق مواد این آیین نامه مستعفی از خدمت شناخته شده است .
بند ز – حال غیبت موجه – وضع مستخدمی است که به عللی خارج از حدود قدرت و اختیار خود نتوانسته است در محل خدمت حاضر شود و موجه بودن عذر او طبق مفاد این آیین نامه محرز شده باشد.
بند ژ – حال اخراج – وضع مستخدمی است که به موجب حکم قطعی هیات رسیدگی به تخلفات اداری یا دادگاهها به مجازات مقرر بر اساس مفاد قانون رسیدگی به تخلفات اداری کارکنان دولت و آیین نامه اجرایی آن محکوم شده باشد.
بند س – حال برکناری – وضع مستخدمی است که طبق ماده ( 10 ) این آیین نامه از کار بر کنار شده باشد.
بند ش – حقوق و مزایای مستمر – کلیه حقوق و مزایای مشمول کسور بازنشستگی .
بند ص – آخرین حقوق و مزایا – آخرین حقوق و مزایای حکم حقوقی که از رابطه زیربدست می آید :
حقوق و مزایای مستمر + فوق العاده خارج از مرکز + کمک هزینه عایله مندی و اولاد
ماده 3 – امور استخدامی کلیه شرکتهای وابسته به وزارت معادن و فلزات و شرکتها و واحدهای دولتی تابعه آنها و سازمان زمین شناسی کشورمشمول این آیین نامه است .
تبصره – شرکتها و واحدهای تابعه که به موجب قانون از طریق سرمایه گذاری شرکتهای وابسته به وزارت معادن و فلزات تاسیس شده و یا می شوند و بیش ازپنجاه درصد (50% ) سهام آنها متعلق به شرکتهای مذکور می باشد ، مشمول مقررات این آیین نامه خواهند بود. افرادی که برای مشاغل کارگری استخدام شده یا می شوند ، تابع قانون کار خواهند بود.تشخیص مشاغل کارگری در شرکتها و واحدهای مشمول این آیین نامه ، به عهده شرکت دستگاههای مشمول ، پس از تایید سازمان اموراداری و استخدامی کشور خواهد بود.
فصل دوم – ورود به خدمت و انتصابات
ماده 4 – استخدام اشخاص به خدمت از طریق امتحان و مصاحبه و در صورت لزوم مسابقه انجام می شود.
تبصره – استخدام برای شغل و محل کار معین انجام می شود.
ماده 5 – داوطلبان ورود به استخدام ثابت باید دارای شرایط ذیر باشند:
الف – دارا بودن حداقل ( 18 ) و حداکثر ( 35 ) سال تمام و در مورد داوطلبان مشاغل تخصصی حداکثر ( 40 ) سال .
ب – تابعیت جمهوری اسلامی ایران .
پ – دارا بودن کارت پایان خدمت وظیفه یا معافیت قانونی در صورت مشمول بودن .
ت – نداشتن سابقه محکومیت جزایی موثر.
ث – عدم اعتیاد به مواد مخدر.
ج – دارا بودن دانش کار لازم برای شغل مربوط.
چ – داشتن صحت مزاج و توانایی انجام کار.
ح – داشتن سایر شرایط لازم برای احراز شغل مربوط.
خ – داشتن حداقل مدرک پایان دوره ابتدایی .
ماده 6 – استخدام و تعیین حقوق و مدت خدمت اتباع بیگانه به موجب مقررات مخصوص خود خواهد بود.
ماده 7 – کسانی که در امتحان ، مصاحبه یا مسابقه استخدام ثابت قبول شده اند قبل از ورود به خدمت ثابت یک دوره آزمایشی را طی خواهند کرد.
تبصره – انتصاب موقت افرادی که دوره آزمایشی را طی می کنند به پستهای ثابت سازمانی بلامانع است .
ماده 8 – مدت خدمت آزمایشی داوطلبان ورود به استخدام ثابت توسط بالاترین مقام اجرایی هر واحد تعیین می شود ولی در هیچ مورد از 6 ماه کمتر و از ( 2 ) سال بیشتر نخواهد بود.
تبصره – حقوق و مزایای دوره آزمایشی برابر حقوق و مزایای تعیین شده برای استخدام ثابت با احتساب کسور مربوط خواهد بود. در صورتی که مستخدم به استخدام ثابت پذیرفته شود مدت خدمت آزمایشی جزو سابقه خدمت وی محسوب می شود.
ماده 9 – افرادی که در دوره آزمایشی لیاقت و کاردانی و علا قه به کار از خود نشان دهند ، در پایان دوره آزمایشی به موجب حکم کتبی به مستخدم ثابت تغییر وضعیت داده می شوند.
ماده 10 – افرادی که در طی یا در پایان دوره آزمایشی ، مناسب کار مورد نظر تشخیص داده نشوند ، بدون هیچ گونه تعهدی از کار برکنار خواهند شد.
تبصره – به افرادی که طبق این ماده از خدمت بر کنار می شوند کسور پرداختی مسترد و حقوق و مزایای ایام مرخصی ذخیره آنان بر اساس آخرین حکم حقوقی ، پرداخت می شود.
ماده 11 – کسانی که طبق ماده ( 9 ) این آیین نامه به استخدام ثابت پذیرفته نشوند تا یکسال از تاریخ برکناری برای همان شغل استخدام نخواهند شد.
ماده 12 – پس از اتمام دوره آزمایشی ، انتصاب قطعی افراد به پستهای ثابت سازمانی با توجه به شرایط احراز شغل و با رعایت تحصیلات و امتیازات حاصل از امتحانات و مسابقات و نحوه کار در دوره آزمایشی و تجارب آنها قبل از ورود به استخدام ثابت صورت می گیرد.
ماده 13 – بالاترین مقام اجرایی هر واحد ،کلیه مشاغل واحد مربوط را مورد بررسی قرار داده و وظایف و مسوولیتهای هر کدام را مشخص و بر این اساس شرایط احراز هر شغل را معین و پیشنهاد لازم را به واحد اصلی ارایه می نماید.
ماده 14 – واحدهای اصلی مکلفند هر سال حداقل یکبار طرز کار، شایستگی و استعداد مستخدمان ثابت را مورد بررسی قرار داده و نتیجه را در پرونده استخدامی برای استفاده در انتصابات ، طی دوره های آموزشی ، بورسیه های داخلی و خارجی و یا پرداخت مبلغی از فوق العاده ها به تشخیص بالاترین مقام اجرایی هر واحد منعکس نمایند.
ماده 15 – به منظور اجرای مواد ( 13 ) و ( 14 ) این آیین نامه کمیته ارزیابی مشاغل متشکل از مستخدمان واجد شرایط شرکتها ,سازمان زمین شناسی و واحدهای مشمول این آیین نامه تشکیل می شود.
تبصره – کلیه تصمیمات این کمیته پس از تصویب کمیته منتخب واحد اصلی قابل اجرا است .
ماده 16 – واحد اصلی می تواند برای انجام فعالیتهای غیرمستمر و همچنین تصدی مشاغل دائم که امکان جذب مستخدم ثابت واجد شرایط نباشد، افراد واجد شرایط را به موجب قرار داد به کار گیرد.
تبصره – شرایط به کارگیری ، نحوه پرداخت حقوق و مزایا و سایر شرایط عمومی لازم ، به موجب دستورالعملی خواهد بود که به تصویب وزیر معادن و فلزات می رسد.
فصل سوم – حقوق و مزایای مستخدمان ثابت
ماده 17 – قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت – مصوب 1370 – در دستگاههای مشمول این آیین نامه به اختصار « قانون » نامیده می شود و بر اساس مفاد این آیین نامه اجرا خواهد شد.
ماده 18 – کلیه مشاغل واحد اصلی براساس اهمیت وظایف و مسوولیتها و شرایط تصدی از لحاظ معلومات و تجربه طبقه بندی می شوند و دریکی از گروههای پیش بینی شده در جدول موضوع ماده ( 1 ) قانون قرار داده خواهد شد.
ماده 19 – ضریب ریالی حقوق کارکنان مشمول این آیین نامه ، همانند ضریب ریالی موضوع قانون تعیین می شود.
تبصره – ضریب ریالی این ماده بنا به پیشنهاد وزارت معادن و فلزات وتصویب شورای حقوق و دستمزد قابل افزایش است .
ماده 20 – ضریب افزایش سنواتی سالانه مستخدمان در زمان تطبیق وضع سه در صد (%3) و پس از مطابق ضوابطی که توسط مجامع عمومی شرکتهای وابسته ( واحدهای اصلی ) و به طور هماهنگ برای کلیه شرکتهای تابع مشمول این آیین نامه تعیین می گردد و براساس نتایج ارزشیابی سالانه %3، %4و %5 درصد تعیین می شود.
ماده 21 – واحدهای اصلی می توانند به منظور جذب و نگهداری کارکنان شاغل در مشاغل دارای مهارتهای ویژه و مشاغل تخصصی که متصدیان مربوط دارای مدرک تحصیلی لیسانس و بالاتر می باشند و نیز مشاغل اختصاصی که حداقل شرایط احراز تحصیلی آن مدرک تحصیلی دیپلم کامل متوسطه می باشد، فوق العاده های خاصی برقرار نمایند.
تبصره – در صورتی که حقوق و مزایای کارکنان واحدهای اصلی مشمول این آیین نامه پس از اجرای این آیین نامه از حقوق و فوق العاده هایی که طبق قوانین و مقررات موردعمل دریافت می دارند کمتر شود، مابه التفاوت آن تحت عنوان تفاوت تطبیق حقوق پرداخت می شود و هرگونه افزایش بعدی حقوق و مزایای این گونه کارکنان تا استهلاک کامل از تفاوت تطبیق یادشده کسر می گردد.
ماده 22 – ارتقای گروه مستخدم ثابت با رعایت شرایط زیر امکان پذیر است :
1 – تایید مقام مافوق برای ارتقای گروه
2 – در گروه جدید پست سازمانی بدون متصدی وجود داشته باشد.
3 – مستخدم ، واجد شرایط لازم برای ارتقای گروه و یا تصدی شغل گروه جدید باشد.
4 – مستخدم ، واجد شرایط لازم برای ارتقای گروه و یا تصدی شغل گروه جدید باشد .
5 – معلومات یا تجربیات لازم برای ارتقای گروه و یا تصدی شغل در گروه جدید را دارا باشد.
6 – سابقه کار لازم برای ارتقای گروه داشته باشد .
تبصره – دستورالعمل اجرایی این ماده در هر واحد اصلی تهیه و به تصویب هیات مدیره آن واحد می رسد.
ماده 23 – چنانچه بنا به ضرورت و نیز رعایت شرایط احراز مشاغل ، شغلی در گروه پایین تر با رضایت مستخدم به وی ارجاع گردد. مابه التفاوت حقوق مبنای گروه قبلی با گروه جدید باضافه مجموع افزایشهای سنواتی قبلی را دریافت خواهد نمود، هر گونه افزایشهای سنواتی بعدی این قبیل مستخدمان در گروه جدید و نیز افزایش حقوق ناشی از ارتقا گروه بعدی آنان تا استهلاک کامل از مابه التفاوت مذکور کسر خواهد شد.
تبصره 1 – تقلیل گروه در طول خدمت مستخدم فقط برای یکبار و حداکثر تا دو گروه مجاز می باشد.
تبصره 2 – ارتقای مجدد گروه شغلی مستخدمی که به ترتیب فوق در رده شغلی پایین تر منصوب گردیده است ، بلامانع می باشد.
تبصره 3 – در صورت عدم رضایت مستخدم به اشتغال در رده شغلی پایین تر مستخدم به حال آماده به خدمت در می آید و طبق مقررات موضوع ماده ( 116 ) این آیین نامه با وی رفتار خواهد شد.
ماده 24 – در موارد زیر واحد اصلی می تواند به مستخدمان یک الی دو گروه تشویقی علاوه بر گروه استحقاقی آنان اعطا نماید.
1 – آزادگان
2 – جانبازان انقلاب اسلامی
3 – رزمندگان که حداقل شش ماه متوالی یا نه ماه متناوب در جبهه های نبرد حق علیه باطل خدمت نموده اند.
4 – مدیران
5 – مستخدمانی که خدمات بر جسته انجام داده باشند.
تبصره – ضوابط اعطای گروه تشویقی در مورد بندهای ( 1 ) ، ( 2 ) و ( 3 ) براساس مصوبات هیات محترم وزیران و در مورد بندهای ( 4 ) و ( 5 ) با پیشنهاد بالاترین مقام اجرایی هر واحد و تصویب هیات مدیره آن اجرا می شود.
ماده 25 – هر واحد اصلی می تواند فوق العاده هایی به شرح زیر به مستخدمان پرداخت کند:
1 – فوق العاده شغل ،که به تناسب نوع کار، وظایف و مسوولیتهای مشاغل براساس قانون به مستخدمان شاغل پرداخت می شود.
2 – فوق العاده اضافه کار ،که فقط در قبال ساعات کار اضافی برای انجام وظایف مشخص به طور غیر مستمر قابل پرداخت است .
3 – فوق العاده اشتغال خارج از مرکز ،که با توجه به مجموع عوامل بدی آب و هوا و دوری از مرکز و هزینه زندگی و محرومیت از تسهیلات زندگی تعیین می شود.
4 – فوق العاده ماموریت داخل یا خارج کشور ،که فقط در قبال روزهایی که مستخدم خارج از محل خدمت خود انجام وظیفه می کند قابل پرداخت است .
5 – فوق العاده اشتغال خارج ازکشور ،که به مستخدمانی که در خارج از کشور انجام وظیفه می کنند قابل پرداخت است .
6 – فوق العاده کسر صندوق ،که فقط به تحویلداران و تحصیلداران و مامورین پرداخت ، قابل پرداخت است .
7 – فوق العاده تضمین ،که فقط به صاحب جمعان نقدی یا جنسی قابل پرداخت است .
8 – فوق العاده شبکاری و نوبتکاری ،که فقط در موارد شبکاری یا نوبتکاری قابل پرداخت است .
9 – فوق العاده کشیک ،که فقط در موارد کشیک قابل پرداخت است .
10 – فوق العاده مدیریت و سرپرستی ،که به مستخدمانی که مسوولیت گروهی از کارکنان را عهده دار می باشند طبق قانون پرداخت می شود.
11 – فوق العاده تخصص ،که به مستخدمانی که مشاغل آنان در زمره مشاغل تخصصی تلقی می گردد طبق قانون پرداخت می شود.
12 – فوق العاده جذب و نگهداری ،که به مستخدمانی که تصدی مشاغل مدیریت ، دارای مدارج تحصیلی خاص و یا مشاغل تخصصی را به عهده دارند پرداخت می گردد.
13 – فوق العاده سختی کار، که به مستخدمان مشاغلی که با وجود ایجاد شرایط بهداشتی و مقررات ایمنی در معرض ابتلای به بیماریهای شغلی و خطرات اجتناب ناپذیر و فرسودگی زودرس قرار می گیرند ( به اقتضای شرایط هر واحد اصلی ) پرداخت می شود.
14 – فوق العاده آموزشی ، که به مستخدمانی که دوره های آموزشی کوتاه مدت و بلندمدت حین خدمت را که منجر به اخذ مدرک تحصیلی نمی شود طی می نمایند پرداخت می شود.
15 – فوق العاده اشعه ، که به مستخدمانی که در حین انجام وظیفه در محیط کار در معرض تششعات زیان آورقرار می گیرند پرداخت می شود.
16 – فوق العاده جبهه و بسیج ، که به مستخدمانی که در جبهه های حق علیه باطل حضور داشته و با بسیج همکاری داشته و دارند پرداخت می شود.
17 – فوق العاده کارانه ، که به مستخدمانی که وظایف کاری خود را بیش از استاندارد تعیین شده و با کیفیت مطلوب انجام می دهند طبق قانون پرداخت می شود.
18 – فوق العاده مسکن ( کمک هزینه ) ،که به مستخدمان برای جبران هزینه مسکن به صورت ماهانه پرداخت می شود.
19 – فوق العاده شایستگی ،که بر اساس ارزشیابی سالانه مستخدم به وی پرداخت می شود.
20 – فوق العاده فراخوانی به کار، در صورت احضار مستخدم از خارج از محل کار به محل خدمت قابل پرداخت می باشد.
تبصره – ادامه کار روزانه در محل خدمت که مشمول اضافه کار می شود و یا پیش بینی نوبت کاری که براساس حداقل یک روز اطلاع قبلی صورت می گیرد فراخوانی محسوب نمی شود.
ماده 26 – هر واحد اصلی می تواند مبالغی را برای جبران هزینه های زیر به مستخدمان بر اساس دستورالعملهای مربوط پرداخت کند: 1 – هزینه ایاب و ذهاب ، که به مستخدمانی پرداخت می شود که برای انجام ماموریت در داخل شهر رفت و آمد می نماید. 2 – هزینه سفر ،که به مستخدمانی که به خارج از محل خدمت خود مامور یا منتقل می شوند قابل پرداخت است . 3 – هزینه انتقال ، که در موقع تغییر محل خدمت مستخدمان قابل پرداخت است . 4 – هزینه مسکن و ایاب و ذهاب مامورین ثابت در خارج از کشور بر طبق ضوابط مورد عمل درباره مستخدمان رسمی وزارت امور خارجه شاغل در پستهای خارج از کشور پرداخت می شود. 5 – کمک هزینه عایله مندی و حق اولا د که در صورت داشتن همسر و یا فرزند به مستخدم پرداخت می شود. 6 – کمک هزینه خواربار ( کمک غیر نقدی ) ،که در صورت وجود اعتبار به مستخدم پرداخت می شود. 7 – کمک هزینه فرزندان عقب افتاده ، که به مستخدمانی که دارای فرزند یا فرزندان با معلولیتهای جسمی و یا عقب ماندگی ذهنی باشند پرداخت می شود. 8 – کمک هزینه تحصیلی ، که به مستخدمانی پرداخت می شود که فرزندان آنان در یکی از دانشگاهها و یا موسسات آموزش عالی معتبر مشغول به تحصیل می باشند . تبصره – دستورالعملهای اجرایی مواد ( 24 ) و ( 25 ) پس از تصویب هیات مدیره هر واحد اصلی به مورد اجرا گذارده خواهد شد.
ماده 27 – در پایان هر سال حداکثر معادل یک ماه آخرین حقوق و مزایای مستخدم به عنوان عیدی به مستخدمان پرداخت می شود. مبلغ مذکور برای 12 ماه خدمت در طول سال خواهد بود و در صورت انجام خدمت کمتر از این مدت مشروط به اینکه منتهی به پایان سال باشد به تناسب پرداخت خواهد شد.
ماده 28 – کیفیت و نحوه خرید خدمت و پرداخت حق حضور مشاورین در جلسات همچنین استفاده از خدمات کارشناسان خارجی وتعیین حقوق و اضافه حقوق سالا نه آنان و یا عقد قرارداد برای خرید خدمات موسسات خارجی با تصویب هیات مدیره هر واحد اصلی و با رعایت قوانین و مقررات مربوط انجام می گیرد.
ماده 29 – به مستخدمانی که در موارد خاص خدمات یا تولید بالا تر از حد انتظار و برنامه ارایه دهند پاداش حسن خدمت پرداخت می شود.میزان و نحوه پرداخت پاداش فوق به موجب دستورالعملی خواهد بود که به تصویب هیات مدیره واحد اصلی می رسد.
ماده 30 – در مواردی که این مصوبه مسکوت باشد و در مقررات استخدامی واحدهای اصلی و شرکتها و واحدهای تابعه آنها نیز موردی پیش بینی نشده باشد، مصوبات مورد عمل در بخش عمومی دولت و اصلاحات بعدی آنها ملاک عمل قرار می گیرد.
فصل چهارم – تنظیم و اجرای برنامه های آموزشی
ماده 31 – هر واحد اصلی می تواند با رعایت مقررات این آیین نامه برنامه های آموزشی و یا کارآموزی برای مستخدمان تنظیم و به اجرا گذارد.
ماده 32 – بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی اختیار دارد که هزینه آموزش یا کارآموزی مستخدمان را در داخل کشور با رعایت شرایط زیر تصویب و دستور پرداخت آن را از بودجه واحد مربوط صادر نماید:
1 – کارآموزی یا آموزش در یکی از موسسات معتبر کشور صورت گیرد.
2 – هزینه کارآموزی و یا کتابهای مربوطبه طور مستقیم به نام موسسه آموزش دهنده ارسال گردد.
ماده 33 – بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی مجاز است مستخدمان را برای آموزش یا کارآموزی به هزینه واحد مربوطه و در رشته های مورد نیاز با شرایط زیر به خارج کشور اعزام دارد:
1 – کارآموزی یا آموزش فوق در داخل کشور میسر نباشد.
2 – مستخدم اعزامی تعهد ثبتی بدهد که بلافاصله پس از مراجعت سه برابر مدتی که کارآموزی نموده است برای واحد مربوطه خدمت نماید. در صورتی که سه برابر مدت کارآموزی از ده سال تجاوز کند بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی می تواند مدت را تا ده سال تقلیل دهد، مشروط بر اینکه از دو برابر مدت کارآموزی کمتر نباشد.
3 – برنامه کارآموزی به تصویب بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی برسد.
4 – وجوهی که برای کارآموزان خرج می شود اعم از هزینه رفت و آمد، هزینه کارآموزی یا آموزش یا هزینه کتاب و همچنین هر نوع وجهی که بابت حقوق و فوق العاده به او پرداخت شود به صورت وام به مستخدم داده می شود و مستخدم باید ضمانت کافی برای بازپرداخت آن بنماید. وام فوق پس از مراجعت مستخدم و اشتغال به کار در واحد مربوط سه برابر مدت کارآموزی به مستخدم بخشوده خواهد شد چنانچه سه برابر مدت کارآموزی از ده سال تجاوز کند بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی می تواند مدت را تا ده سال ( مشروط بر اینکه از دو برابر مدت کارآموزی کمتر نشود ) تقلیل دهد. اگر مستخدم مدتی کمتر از سه برابر مدت کار آموزی برای واحد اصلی مربوط خدمت نماید هزینه پرداختی به همان نسبت بخشیده خواهد شد. بقیه باید از طرف مستخدم مسترد گردد.
تبصره – کار آموزی و یا آموزش به شرح فوق از لحاظ این آیین نامه ماموریت تلقی می شود و فوق العاده این نوع ماموریت در فصل فوق العاده ها ذکر شده است .
ماده 34 – هر واحد اصلی برای تامین نیروی انسانی متخصص مورد نیاز خود می تواند با رعایت قوانین و مقررات مربوط با موسسات آموزش داخل و خارج از کشور قرارداد منعقد نماید و می تواند به دانشجویان و دانش پژوهان آن موسسات در مقابل اخذ تعهد خدمت ثبتی با تضمین معتبر ، بورس تحصیلی اعطا نماید. این قبیل دانشجویان پس از اتمام تحصیل متعهد به انجام خدمت دو برابر مدت تحصیل در صورت فراغت از تحصیل در داخل کشور، و سه برابر مدت تحصیل در صورت فراغت از تحصیل در خارج از کشور می باشند. دستورالعمل مربوط به نحوه و میزان پرداخت هزینه تحصیلی از طرف بالاترین مقام اجرایی در واحد اصلی تهیه و به اجرا گذاشته خواهد شد.
ماده 35 – بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی می تواند هر ساله بر اساس مشاغل مصوب و مورد نیاز، تعدادی بورس تحصیلی به مستخدمانی که در آزمون سراسری دانشگاههای معتبر دولتی پذیرفته شده اند با رعایت مفاد این آیین نامه اعطا نماید.مبلغ بورس ، تعداد بورسیه ، رشته های مورد نظر، میزان تعهد خدمت و سایر مسایل مربوط طی دستورالعملی از طرف بالاترین مقام اجرایی آن واحد تهیه و پس از تصویب هیات مدیره آن به اجرا گذاشته می شود.
فصل پنجم – تامین آسایش و حفظ سلامت مستخدمان ثابت
ماده 36 – مرخصی استحقاقی مستخدمان ثابت از نخستین ماه خدمت آزمایشی ، به نسبت خدمت ( از قرار هر ماه 5/2 روز ) با استفاده از کل حقوق و مزایای مربوط که به طور جزیی یا کلی قابل استفاده است ، می باشد. نحوه استفاده از مرخصی ، بر اساس برنامه تنظیمی از طرف واحد مربوطه تعیین خواهد شد.
ماده 37 – مستخدمان ثابت در صورت ابتلای به بیماریهایی که مانع انجام خدمت آنان باشد، با گواهی پزشک مورد قبول ، تا چهار ماه در سال . از مرخصی استعلاجی با دریافت کل حقوق و مزایای زمان اشتغال ، استفاده خواهند کرد.
تبصره – در مورد بیماریهای صعب العلاج ، استفاده از مرخصی بیش از چهارماه ، بر اساس تشخیص پزشکان معالج و تایید کمیسیون پزشکی هر واحد اصلی ( تشخیص این امر با واحد مربوط است که نوع بیماری این قبیل کارکنان صعب العلاج تشخیص داده می شود ) تا مادامی که بیمار بهبود نیافته است با تایید بالاترین مقام اجرایی هر واحد از کلیه مزایای مندرج در این ماده استفاده خواهد نمود و مصداق بیماریهای ناشی از کار تلقی می شود.
ماده 38 – مستخدم ثابت می تواند با موافقت واحد مربوط از مرخصی بدون حقوق استفاده کند. حداکثر مدتی که مستخدم ثابت می تواند از مرخصی بدون حقوق استفاده کند، معادل ده درصد ( %10 ) سنوات خدمت او می باشد.
تبصره – مستخدم ثابت علاوه بر مرخصی موضوع این ماده ، می تواند به منظور ادامه تحصیل ، در رشته های مورد نیاز واحد مربوط با موافقت قبلی بالاترین مقام اجرایی هر واحد طبق ضوابط از مرخصی تحصیلی بدون حقوق ، استفاده نماید. هرگونه تغییر در رشته تحصیلی باید با اطلاع و تایید قبلی واحد مربوطه باشد. ایام مرخصی تحصیلی بدون حقوق از لحاظ بازنشستگی ، در صورت پرداخت سهم مستخدمان توسط ذی نفع ، بر اساس اولین حقوق پس از برگشت به کار،فقط جزو سنوات خدمت موثر در واحد مربوطه محسوب خواهد شد.
ماده 39 – محفوظ ماندن پست سازمانی مستخدم ثابت ، در مدتی که از هر نوع مرخصی بدون حقوق استفاده می نماید، الزامی نیست . در صورتی که پس از پایان دوران مرخصی ، پست سازمانی مناسب ، برای ارجاع به مستخدم مذکور موجود نباشد، به حال آماده به خدمت در می آید.
ماده 40 – استفاده از 15 روز مرخصی سالانه اجباری است و در صورتی که مورد استفاده قرار نگیرد، حق استفاده از آن زایل می گردد.
تبصره 1 – هیچ مستخدمی نمی تواند ظرف یکسال در مجموع بیش از 60 روز از مرخصی استحقاقی و ذخیره خود استفاده نماید.
تبصره 2 – در مورد مستخدمانی که به سایر دستگاههای دولتی منتقل می شوند، واحد مربوطه می تواند بنا به درخواست مستخدم ، حقوق ایام مرخصی ذخیره شده او را، طبق مفاد ماده ( 124 ) این آیین نامه پرداخت نماید.
ماده 41 – هر واحد اصلی مکلف است به طرق مقتضی وسایل بهداشت و درمان مستخدمان ثابت و خانواده آنان را طبق مقررات مذکور در فصل بهداشت مستخدمان ، فراهم نماید.
ماده 42 – هر واحد اصلی تاسیس موسسات تعاونی مستخدمان ثابت را تشویق و با موسسات مذکور همکاری و نسبت به آنها کمک لازم را خواهد نمود. نحوه همکاری و کمک واحد اصلی به موسسات مذکور، طبق دستورالعملی خواهد بود که به تصویب هیات مدیره آن واحد خواهد رسید.
ماده 43 – هر واحد اصلی ، کلیه مستخدمان خود را در مقابل از کار افتادگی کامل ، نقص عضو، امراض غیر قابل علاج و فوت با سرمایه ای مناسب به نحو مقتضی بیمه نموده و همه ساله اعتبار لازم برای پرداخت حق بیمه مذکور را پیش بینی و در بودجه منظور خواهد نمود دستورالعمل اجرایی مربوط به نحوه تنظیم قرارداد متضمن تعیین سرمایه ، نرخ بیمه و تعمیم موضوع بیمه به سایر مستخدمان با تصویب بالاترین مقام اجرایی واحد اصلی به مورد اجرا گذاشته خواهد شد.
ماده 44 – به بانوان مستخدم باردار حسب گواهی پزشک معتمد واحد اصلی ، چهار ماه مرخصی تا سه فرزند با استفاده از کل حقوق و مزایای زمان اشتغال به عنوان مرخصی زایمان داده می شود که بنا به درخواست مستخدم ذی نفع از یک ماه قبل از زایمان یا ماههای اول تا آخر ماه چهارم بعد از زایمان ، قابل استفاده خواهد بود.
تبصره 1 – مادران شیرده ، پس از شروع به کار مجدد در صورت ادامه شیر دهی ، می توانند حداکثر تا 20 ماهگی کودک ، روزانه یک ساعت از مرخصی ( بدون کسر از مرخصی استحقاقی ) استفاده کنند.
تبصره 2 – به بانوان مستخدم در صورتی که وضع حمل آنان دو قلو به بالا باشد، جمعاً تا حداکثر یکسال با گواهی پزشک مورد قبول هر واحد تابعه مرخصی استعلاجی داده می شود.
ماده 45 – هر واحد اصلی به منظور جبران هزینه مسکن مستخدمان ، ماهانه مبلغ ثابتی به عنوان کمک هزینه مسکن به مستخدم پرداخت می کند. میزان این کمک هزینه و شیوه پرداخت آن طبق دستورالعملی خواهد بود که به پیشنهاد بالاترین مقام اجرایی هر واحد و تصویب هیات مدیره آن به اجرا گذاشته می شود.
ماده 46 – هر واحد اصلی می تواند امکانات و تسهیلات رفاهی مناسب برای مستخدمان خود فراهم نماید. میزان و نحوه ارایه اینگونه تسهیلات و امکانات که در بودجه مصوب سالانه پیش بینی می شود براساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب بالاترین مقام اجرایی آن واحد می رسد.
فصل ششم – تکالیف عمومی مستخدمان
ماده 47 – مستخدم مکلف است در حدود قوانین و مقررات احکام و دستورات روسای مافوق خود را در حیطه کاری مربوطه اطاعت نماید. اگر مستخدم حکم یا دستور مقام مافوق را بر خلاف قوانین و مقررات تشخیص دهد مکلف است کتباً مغایرت دستور را با قوانین و مقررات به مقام مافوق اطلاع دهد. در صورتی که بعد از این اطلاع مقام مافوق کتباً اجرای دستور خود را تایید کرد مستخدم مکلف به اجرای دستور صادره خواهد بود.
تبصره – انجام هر نوع عملی که موجب ایجاد وقفه در امور شود توسط مستخدم ممنوع است .
ماده 48 – قبول القاب و نشانهای دول بیگانه که به مستخدم داده می شود موکول به اجازه دولت است .
ماده 49 – رسیدگی به تخلفات اداری مستخدمان هر واحد و تعیین مجازات متناسب با تخلفات ارتکابی به موجب قانون رسیدگی به تخلفات اداری کارکنان دولت و آیین نامه اجرایی آن می باشد.
ماده 50 – مستخدمان ثابت نمی توانند هیچگونه شغل دیگری در موسسات دولتی دیگر داشته باشند جز در مواردی که به استناد قانون ممنوعیت تصدی بیش از یک شغل استثنا شده است رسیدگی به هر گونه تخلف به عهده هیات رسیدگی به تخلفات اداری خواهد بود.
تبصره – ماموریت مستخدمان هر واحد به شرکتهای وابسته که آن واحد در آنها سرمایه گذاری نموده بنا به تصویب بالاترین مقام اجرایی هر واحد بلامانع است . مدت اشتغال این گونه مستخدمان در شرکتهای مزبور در صورت پرداخت کسور مربوط جزو سابقه خدمت معتبر آنان محسوب می شود.
فصل هفتم – حفظ حقوق استخدامی مستخدمان
ماده 51 – مستخدم ثابت می تواند در مورد تضییع حقوق استخدامی خود به مراجع ذی ربط هر واحد اصلی مراجعه و احقاق حق نماید.
ماده 52 – مستخدم ثابت می تواند با یک ماه اعلام قبلی از خدمت استعفا کند.
تبصره – در هیچ مورد استعفای مستخدم رافع تعهدات او در برابر واحد مربوطه نخواهد بود.استعفا از تاریخی تحقق می یابد که آن واحد به موجب حکم کتبی با آن موافقت کند. واحد مربوطه مکلف است ظرف یک ماه از تاریخ وصول استعفا، رد یا قبول استعفا را کتباً اعلام دارد.اگر تا پایان یک ماه مذکور رد یا قبول استعفا ابلاغ نشود، این امر در حکم عدم قبول استعفا تلقی خواهد شد، استخدام مجدد مستخدم مستعفی با موافقت واحد اصلی بلامانع است ، مشروط بر اینکه کلیه وجوهی که بابت استعفا دریافت داشته است یکجا به واحد مربوطه پرداخت نماید.
ماده 53 – هر گاه مستخدمی که طبق مفاد ماده ( 52 ) این آیین نامه از خدمت استعفا نموده است داوطلب خدمت در گروه مورد اشتغال سابق خود یا گروه پایین تر باشد واحد اصلی می تواند داوطلب را از گذرانیدن امتحان و دوره آزمایشی معاف کند.
ماده 54 – هر گاه مستخدمی که طبق ماده ( 52 ) این آیین نامه از خدمت استعفا نموده است داوطلب خدمت در گروهی بالاتر از گروه مورد اشتغال سابق خود باشد استخدام او مشروط به گذرانیدن امتحان خواهد بود ولی بالاترین مقام اجرایی واحد می تواند او را از گذرانیدن دوره آزمایشی معاف کند.
ماده 55 – در صورتی که مستخدم ثابت مدت دو ماه بدون اطلاع و عذر موجه در محل خدمت خود حاضر نشود برای تعیین تکلیف به هیات رسیدگی به تخلفات اداری معرفی می شود.
تبصره – در صورتی که حکم هیات رسیدگی به تخلفات اداری حاکی از موجه بودن عذر مشارالیه باشد به خدمت مراجعت و حقوق مدت غیبت وی پرداخت خواهد شد و اگر پست سازمانی او به دیگری داده شده باشد از تاریخی که ترک خدمت نموده ، آماده به خدمت محسوب و مانند مستخدم آماده به خدمت با وی رفتار می شود.
فصل هشتم – فوق العاده ها و مزایا
ماده 56 – فوق العاده ماموریت داخل کشور موضوع بند «4» ماده ( 25 ) این آیین نامه در مورد مستخدمانی که به منظور ایفای وظیفه موقت به ماموریت داخل کشور اعزام می شوند بر اساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی می رسد.
تبصره – فوق العاده ماموریت خارج از کشور مستخدمان ، تابع قوانین و مقررات عمومی خواهد بود.
ماده 57 – به مستخدمانی که برای استفاده از بورس اعطایی از طرف موسسات و دولتهای خارجی یا موسسات بین المللی به خارج از کشور عزیمت می نمایند، فوق العاده ماموریت داده نخواهد شد ولی در صورتی که واحد اصلی تشخیص دهد، کمکی که از طرف اعطا کننده بورس به استفاده کننده می شود کفاف هزینه های او را نمی دهد، بالاترین مقام اجرایی آن واحد می تواند مبلغی به عنوان مابه التفاوت به مستخدم پرداخت نماید.
ماده 58 – کلیه هزینه تعلیم ، خرید کتاب و شهریه یا حق الزحمه موسسه تعلیم دهنده در مورد مستخدمی که طبق ماده ( 33 ) این آیین نامه برای آموزش به خارج از کشور اعزام می شود بر اساس اسناد مثبته و صورتحساب پرداخت می شود.
تبصره – تامین هزینه غذا و اقامت مستخدم در دوره آموزش خارج از کشور بر اساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب بالاترین مقام اجرایی واحد اصلی خواهد رسید.
ماده 59 – کلیه هزینه هایی که برای آموزش مستخدم پرداخت می گردد به عنوان وام به وی محسوب خواهد شد و طبق بند ( 4 ) ماده ( 33 ) این آیین نامه با مستخدم رفتار می شود.
ماده 60 – برای عزیمت به ماموریت اعم از داخل و خارج از کشور ( موضوع بند ( 4 ) ماده ( 33 ) این آیین نامه ) بلیط یا وسیله متناسب بر حسب مورد تهیه خواهد شد و در صورتی که تامین وسیله نقلیه یا بلیط ممکن نباشد هزینه سفر با اجازه بالاترین مقام اجرایی واحد اصلی بر اساس اسناد مثبته پرداخت می شود.
تبصره 1 – در مورد مستخدمان بیمار و خانواده تحت تکفل بیمار آنان که طبق تشخیص بهداری یا پزشک معتمد هر واحد اصلی ، لازم است به منظور معالجه از محل اصلی خود به سایر نقاط در داخل کشور اعزام شوند نیز طبق مفاد این ماده عمل خواهد شد.هزینه سفر و اقامت همراه بیمار طبق دستورالعملی که به تصویب هیات مدیره هر واحد اصلی می رسد پرداخت می گردد.
تبصره 2 – هزینه مربوط به گذرنامه و عوارض خروج مستخدمانی که به خارج از کشور اعزام می شوند به عهده واحد اصلی می باشد.
ماده 61 – هزینه انتقال مستخدم از محل زندگی تا محل خدمت در بدو استخدام ، در موقع تغییر محل خدمت ، بازنشسته شدن ، از کارافتادگی و فوت به میزان یک ماه حقوق و مزایای مستمر مشمول کسور بازنشستگی پرداخت می شود.
ماده 62 – مبنای محاسبه اضافه کاری عبارت است از:
( 150/1 ) جمع حقوق و مزایای مستمر، فوق العاده خارج از مرکز ماهانه برای هر ساعت کار. حداکثر اضافه کار ماهانه هر نفر نباید از 120 ساعت تجاوز نماید، انجام اضافه کار با توجه به برنامه کار واحد مربوط و با اجازه قسمت مربوطه خواهد بود.
ماده 63 – هزینه ایاب و ذهاب طبق بند ( 1 ) ماده ( 26 ) این آیین نامه برای انجام ماموریت و وظیفه در داخل شهر براساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی خواهد رسید.
ماده 64 – فوق العاده اشتغال خارج از مرکز مناطق مختلف ، براساس جدولی که به تصویب بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی می رسد مشخص می شود .
ماده 65 – مستخدمان شاغل در مشاغلی که با وجود رعایت شرایط بهداشتی و ایمنی ، « زیان آور » هستند و شاغل را در معرض ابتلا به بیماریهای شغلی و خطرات اجتناب ناپذیر و فرسودگی زودرس قرار می دهند و مشاغلی که مطبوع نبوده و مورد قبول اکثریت مستخدمان نیستند، مبلغی به عنوان فوق العاده سختی کار براساس بررسیهای علمی و عینی و طبق دستورالعملی که توسط بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی تهیه و به تصویب هیات مدیره آن خواهد رسید می باشد.
ماده 66 – میزان و شرایط پرداخت فوق العاده کسر صندوق و فوق العاده تضمین و جمعداری براساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب هیات مدیره هر واحد اصلی خواهد رسید.
ماده 67 – به مستخدمانی که طبق برنامه واحد مربوطه به کارهای نوبت کاری ، عصر کاری و شبکاری اشتغال دارند، همچنین به ماموران انتظامات و کادر بهداری و همچنین به مستخدمانی که در روزهای استراحت و یا تعطیل خدمت نمایند علاوه بر حقوق و مزایای مستمر فوق العاده هایی پرداخت می گردد میزان و چگونگی پرداخت این فوق العاده هابر اساس دستورالعملی است که به تصویب هیات مدیره هر واحد اصلی می رسد.
ماده 68 – به مستخدمانی که علاوه بر وظایف اصلی در غیر ساعات اداری در قسمتهای مربوط تدریس نمایند بر اساس دستورالعملی که به تصویب بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی خواهد رسید حق التدریس پرداخت می شود.
ماده 69 – فوق العاده اشتغال خارج از کشور موضوع بند ( 5 ) ماده ( 24 ) این آیین نامه طبق مقررات مربوط به فوق العاده اشتغال خارج از کشور مستخدمان وزارت امور خارجه و براساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب وزیر معادن و فلزات می رسد.
ماده 70 – فوق العاده آموزشی موضوع بند ( 14 ) ماده ( 25 ) این آیین نامه به مستخدمانی که دوره های آموزشی کوتاه مدت و بلند مدت حین خدمت را که منجر به اخذ مدرک تحصیلی نمی شوند طی می نمایند قابل پرداخت است .میزان و نحوه پرداخت این فوق العاده بر اساس دستورالعمل اجرایی خواهد بود که به تصویب بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی می رسد.
ماده 71 – پرداخت فوق العاده شغل موضوع بند ( 1 ) ماده ( 25 ) این آیین نامه براساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب هیات مدیره هر واحد اصلی می رسد.
ماده 72 – پرداخت فوق العاده مدیریت و سرپرستی موضوع بند ( 10 ) ماده ( 25 ) این آیین نامه به آن گروه از مدیران ، روسا و سرپرستان که مسوولیت گروهی از مستخدمان خود را به عهده دارند به موجب دستورالعملی خواهد بود که توسط بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی تهیه و به تصویب هیات مدیره آن خواهد رسید.
ماده 73 – پرداخت فوق العاده تخصص موضوع بند ( 11 ) ماده ( 25 ) این آیین نامه ، به مستخدمانی که در مشاغل تخصصی ، تحقیقی ، آموزشی و یا مشاغلی که در زمره مشاغل تخصصی هستند انجام وظیفه می نمایند به موجب دستورالعملی خواهد بود که توسط بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی تهیه و به تصویب هیات مدیره آن خواهد رسید.
ماده 74 – پرداخت فوق العاده کارانه موضوع بند ( 17 ) ماده ( 25 ) این آیین نامه به آن دسته از مستخدمانی که وظایف کاری خود را بیش از استاندارد تعیین شده و با کیفیت مطلوب انجام می دهند بر اساس دستورالعملی خواهد بود که توسط بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی تهیه و به تصویب هیات مدیره آن خواهد رسید.
ماده 75 – فوق العاده شایستگی موضوع بند ( 19 ) ماده ( 25 ) این آیین نامه به حداکثر میزان %5 است که با توجه به شایستگی مستخدمان ، با استفاده از رابطه زیر و براساس دستورالعملی که به تصویب هیات مدیره هر واحد اصلی می رسد در اول هر سال محاسبه و در حکم حقوقی مستخدم منظور می شود.
شایستگی = شایستگی سال قبل ( با آخرین ضریب ریالی ) + حقوق پایه ( با آخرین ضریب ریالی ) درصد شایستگی
ماده 76 – فوق العاده فراخوانی به کار موضوع بند ( 20 ) ماده ( 25 ) این آیین نامه براساس دستورالعملی است که به تصویب هیات مدیره هر واحد اصلی می رسد.
ماده 77 – پرداخت کمک هزینه عایله مندی و اولاد موضوع بند ( 5 ) ماده ( 25 ) این آیین نامه بر اساس مقررات جاری کشور خواهد بود.
ماده 78 – پرداخت کمک هزینه فرزندان معلول و عقب مانده ذهنی مستخدمان موضوع بند ( 7 ) ماده ( 26 ) این آیین نامه بر اساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب هیات مدیره هر واحد اصلی می رسد.
ماده 79 – پرداخت کمک هزینه تحصیلی فرزندان دانشگاهی مستخدمان موضوع بند ( 8 ) ماده ( 26 ) این آیین نامه بر اساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب هیات مدیره هر واحد اصلی می رسد.
ماده 80 – مستخدمان شاغل ، بازنشسته و از کار افتاده و افراد تحت تکفل آنان و همچنین بازماندگان مستمری بگیر مستخدمانی که در حال خدمت ، بازنشستگی و یا از کار افتادگی فوت شده یا می شوند در صورتی که از مزایای سایر طرحها و کمکهای بهداشتی از قبیل بیمه های بهداشتی تامین اجتماعی یا بیمه کارمندان دولت استفاده نکنند از کمکهای بهداشتی واحد اصلی برخوردار خواهند شد.
ماده 81 – افراد تحت تکفل مستخدمان موضوع ماده ( 80 ) این آیین نامه عبارتند از :
1 – همسر دایم مستخدم ذکور و همچنین همسر مستخدم زن مشروط بر اینکه سن او از 60 سال متجاوز بوده و یا از کار افتاده کلی باشد.
2 – پسر تا موقعی که به سن 20 سال تمام برسد یا در صورتی که به تحصیل تمام وقت در دانشگاه یا موسسه عالی اشتغال داشته باشد تا زمانی که به سن 26 سال تمام برسد یا تا هر موقع که از کار افتاده کلی باشد.
3 – دختر مشروط به نداشتن شوهر و یا شغل و یا تا زمانی که از کار افتاده کلی باشد.
4 – پدر و مادر تحت تکفل مستخدم مشروط بر اینکه سن پدر از شصت سال و سن مادر از پنجاه سال متجاوز بوده و یا از کار افتاده کلی باشد.
تبصره 1 – از لحاظ این آیین نامه کسی تحت تکفل مستخدم شناخته می شود که قادر به تامین معاش خود نبوده و معاش وی توسط مستخدم تامین شود.
تبصره 2 – در صورتی که شوهر مستخدم زن در یکی از ارگانهای دولتی شاغل باشد یا اینکه شغل آزاد داشته باشد و یا اینکه همسر مستخدم زن فوت کرده باشد، فرزندان مستخدم زن می توانند در صورت عدم استفاده از مزایای خدمات درمانی سایر موسسات از مزایای خدمات درمانی واحد اصلی استفاده نمایند.
ماده 82 – پرداخت هزینه های درمان سرپایی و بستری براساس دستورالعملی خواهد بود که توسط بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی تهیه و پس از تصویب هیات مدیره آن قابل اجرا می باشد.
تبصره – کلیه هزینه های مربوط به درمان سل و سرطان و امراض صعب العلاج و بیماریهای ناشی از کار و هزینه بستری شدن بیماران روانی در آسایشگاه و بیمارستانهای مخصوص به عهده واحد اصلی می باشد.
ماده 83 – در صورتی که ضرورت به کار بردن اعضای مصنوعی برای مستخدم و افراد تحت تکفل وی تجویز شود اعضای فوق به هزینه واحد اصلی تهیه و در اختیار آنان قرار خواهد گرفت و همچنین در صورتی که استعمال جوراب واریس ، کرست طبی ، سمعک یا عینک طبی لنز و عصا برای بیمار تجویز شود وسایل مزبور به هزینه واحد مربوط براساس دستورالعملی که به تصویب هیات مدیره واحد اصلی می رسد تهیه و در اختیار مشمولان این ماده قرار داده می شود .
تبصره – هزینه پروتزهای کامل دندان در محدوده اعضای مصنوعی قرار می گیرد.
ماده 84 – هر واحد جهت انجام خدمات فوق می تواند با یک یا چند واحد درمانی به تشخیص بالاترین مقام اجرایی آن قراردادی منعقد نماید و کلیه خدمات بهداشتی را که به عهده واحد یا واحدهای درمانی مذکور قرار داده و سهم خود از حق الزحمه درمانی را از بودجه مربوطه به واحدهای مورد بحث پرداخت نماید. در نواحی که چنین قراردادهایی منعقد نشود مقررات اجرایی آیین نامه بهداشتی توسط بالاترین مقام اجرایی واحد اصلی تهیه و پس از تصویب هیات مدیره آن به اجرا گذاشته می شود.
ماده 85 – اگر مستخدم در حین مرخصی یا ماموریت در یکی از نقاط کشور خارج از محل اصلی خدمت بیمار شود در صورتی که در قرارداد با واحدهای درمانی و بهداشتی چنین مواردی پیش بینی نشده باشد، مستخدم باید در صورت بستری شدن گواهی بیمارستان را که از لحاظ صحت و میزان هزینه به تایید مراجع رسمی بهداری محل رسیده باشد به منظور صدور حکم معذوریت و پرداخت سهم واحد اصلی ارایه دهد.
تبصره – اگر مستخدم در ماموریت خارج از کشور بیمار شود گواهی پزشک معالج او یا بیمارستانی که در آن بستری بوده است باید از نظر صحت صدور و میزان هزینه برای حکم معذوریت و در صورت لزوم پرداخت هزینه سهم واحد مربوطه به تصدیق سفارتخانه یا کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در محل برسد.
ماده 86 – در مورد مستخدمانی که به تجویز پزشکان معتمد هر واحد اصلی برای معالجه به خارج از کشور اعزام شوند هزینه سهم آن واحد بر طبق اسناد مثبته که با اطلاع و مورد تایید پزشک معتمد باشد قابل پرداخت است . در مورد اینگونه مستخدمان هزینه بلیط هواپیما و گذرنامه به عهده واحد مربوطه است .
ماده 87 – پرداخت هزینه های زیر در تعهدات واحد مربوطه نمی باشد:
1 – اعمال جراحی برای زیبایی
2 – هزینه های مربوط به لوازم آرایش و زیبایی
3 – عوارض ناشی از خودکشی ( در موارد خاص و با تایید پزشک معتمد و تصویب بالاترین مقام اجرایی قابل پرداخت می باشد. )
ماده 88 – مرجع تشخیص از کارافتادگی کلی یا جزیی ناشی از کار و یا غیرناشی از کار کمیسیون پزشکی هر واحد اصلی می باشد، ترکیب اعضای این کمیسیون براساس دستورالعملی است که به تصویب هیات مدیره هر واحد اصلی می رسد.
ماده 89 – کلیه مستخدمان تمام وقت اعم از ثابت و موقت و کسانی که به طور آزمایشی استخدام شده اند یا می شوند مشمول مقررات این فصل می باشند.
ماده 90 – از جمع حقوق و مزایای مستمر هر یک از مستخدمان شش درصد ( %6 ) به عنوان پس انداز کسر و به علاوه معادل پنج درصد ( %5 ) از جمع حقوق و مزایای فوق الذکر آنان از بودجه هر واحد به آن افزوده می شود.
ماده 91 – وجوه پس انداز به شرح ماده ( 90 ) این آیین نامه در دو حساب جداگانه تحت عناوین حساب پس انداز الف ( سهم مستخدم ) و حساب پس انداز ب ( سهم واحد ) نگاهداری و در هر سال در آخر اسفند ماه صورت وضعیت آن دو حساب تهیه و برای مستخدمان فرستاده می شود.برداشت از حسابهای مزبوربه امضای مشترک دو نفر از افراد صاحب امضای هرواحد اصلی به انتخاب هیات مدیره آن ممکن است .
ماده 92 – واحد اصلی می تواند با توجه به نیازهای آتی حسابهای الف و ب ، وجوه مربوط را با رعایت قوانین و مقررات ، اسناد خزانه و اوراق قرضه دولتی و یا اوراق بهادار دیگری که سود آن توسط دولت تضمین شده باشد خریداری نماید. سودی که به وجوه حسابهای مذکور تعلق می گیرد به اصل مبلغ در هر یک از حسابها افزوده خواهد شد.
ماده 93 – برداشت از موجودی حسابهای پس انداز « الف و ب » جز در مواردی که در این آیین نامه پیش بینی شده است مجاز نخواهد بود و به هر صورت واحد مربوطه مسوول نگاهداری و حفظ تعهدات مربوط به حسابهای پس انداز موضوع این آیین نامه می باشد .
ماده 94 – واحد اصلی می تواند از وجوه پس اندازهای «الف و ب » برای اعطای وام مسکن و وام ضروری به مستخدمان استفاده نماید. اعطای وام به مستخدمان برطبق دستورالعملهایی خواهد بود که به تصویب هیات مدیره می رسد.
تبصره – هر واحد می تواند برای بالا بردن توان مالی صندوق جهت اعطای وام به کلیه مستخدمان واجد شرایط کمکهای لازم به صندوق پس انداز مستخدمان بنماید. نحوه این کمکها طبق دستورالعملی می باشد که توسط بالا ترین مقام اجرایی آن واحد تهیه و به تصویب هیات مدیره آن خواهد رسید.
ماده 95 – در صورتی که به نحوی از انحا خدمت یکی از مستخدمان پایان یابد وجوه پس انداز حساب الف وی به اضافه سود متعلق به آن تا آن تاریخ به مستخدم یا به وراث قانونی او پرداخت می شود.
ماده 96 – تمام وجوه پس انداز متعلق به مستخدم در حسابهای ( الف ) و ( ب ) و سودهای متعلق به آن در هر یک از موارد زیر به مستخدم یا وراث قانونی او قابل پرداخت است :
1 – انحلال قطعی واحد مربوط یا قسمتی از آن که منجر به پایان یافتن خدمت مستخدم شود.
2 – بازنشستگی – از کار افتادگی کامل – فوت
3 – انتقال قطعی مستخدم به موسسه دولتی دیگر طبق تصمیم و حکم کتبی
4 – در صورتی که رابطه مستخدم به نحوی از انحا با موافقت و یا تغییر واحد مربوط قطع شود.
5 – رسیدن سابقه خدمت مستخدم به 5 سال و داشتن 5 سال سابقه پس انداز ، در صورت وجود نقدینگی .
تبصره – در موقع پرداخت وجوه پس انداز اعم از وجوه پس انداز حساب الف یا حساب ب و سودهای متعلق به آنها، در صورتی که مستخدم هر نوع بدهی به واحد مربوط داشته باشد آن واحد می تواند بدهی مزبور را از موجودی پس انداز وی کسر نماید.
فصل یازدهم – بازنشستگی از کار افتادگی و فوت مستخدمان ثابت
ماده 97 – مستمری مستخدمان ثابت تابع این آیین نامه در صورت بازنشستگی یا از کار افتادگی کلی و همچنین مستمری بازماندگان واجد شرایط آنها توسط صندوق بازنشستگی معادن و فلزات که از ادغام صندوقهای موجود دستگاههای مشمول این آیین نامه ظرف مدت 2 سال تشکیل می شود و از این پس صندوق بازنشستگی نامیده می شود تامین و پرداخت می گردد.دستورالعملها و مقررات مربوط به ادغام و نحوه اداره صندوق بازنشستگی به موجب اساسنامه ای خواهد بود که به تصویب وزیر معادن و فلزات می رسد.مادامی که این صندوق تشکیل نشده است ، اقدامات مذکور در این فصل می تواند طبق ضوابط موجود توسط هر یک از صندوقهای مربوط انجام پذیرد.
تبصره – مستخدمانی که طبق این آیین نامه مشمول مقررات بازنشستگی می شوند و کسور بازنشستگی سهم خود را پرداخت نمایند از لحاظ صندوق بازنشستگی مستخدم مشارک محسوب می شوند.
ماده 98 – درآمد صندوق بازنشستگی به ترتیب زیر کسب می گردد:
1 – ده درصد ( %10 ) جمع حقوق و مزایای مستمر از حقوق ماهانه مستخدم ، به عنوان سهم مستخدم .
2 – بیست درصد ( %20 ) جمع حقوق و مزایای مستمر از حقوق ماهانه مستخدم از اعتبارات واحد به عنوان سهم واحد.
3 – ده درصد ( %10 ) سهم مستخدم وبیست درصد ( %20 ) سهم واحد از بابت سنوات افزوده شده به سوابق خدمت موثر در احتساب مستمری مستخدم ، با رعایت حداقل مستمری که از احتساب حقوق و فوق العاده های مذکور در بندهای ( 1 ) و ( 2 ) ، در زمان اشتغال مستخدم به کارهای سخت و زیان آور حاصل شود.
4 – حقوق و مزایای مستمر اولین ماه مستخدمانی که به استخدام ثابت واحد پذیرفته می شوند و همچنین مبلغ ماه اول هرگونه افزایش حقوق و مزایای مشمول کسور بازنشستگی آنان در طول خدمت .
5 – ده درصد ( %10 ) سه م مستخدم و بیست درصد سه م واحد، ه رگونه فوق العاده ای ، تحت هر عنوان ، که جهت ترمیم حداقل قانونی حقوق شاغلان پرداخت می شود.
7 – وجوه مربوط به انتقال کسور سنوات خدمت خارج از واحد مستخدمان از سایر صندوقهای بازنشستگی .
تبصره 1 – در صورت کمبود وجوه صندوق بازنشستگی ، واحدهای اصلی مکلف اند اعتبار لازم برای پرداخت مستمری بازنشستگان و سایر مستمری بگیران را تامین نمایند.
تبصره 2 – به منظور اجرای بندهای ( 1 ) ، ( 2 ) و ( 3 ) این ماده برای شاغلان مشاغل سخت و زیان آور، ضریب سنوات افزوده در ده درصد ( %10 ) سهم مستخدم و بیست درصد ( %20 ) سهم شرکت ضرب می شود.برای کسر بدهی شاغلان فعلی به نحوی عمل خواهد شد که در زمان بازنشستگی و به هنگام برقراری مستمری بابت کسر سهم مستخدم ناشی از ارفاق سنوات افزوده به واحد بدهکار نباشند. ملاک بدهی فوق حقوق و مزایای مشمول کسور بازنشستگی در تاریخ 29/12/1377 است .
تبصره 3 – منظور از حقوق و مزایای مستمر آن بخش از حقوق و مزایای ماهانه مستخدم است که بابت آن کسور سهم مستخدم و واحد مربوط به صندوق بازنشستگی پرداخت می شود. عناوین حقوق و مزایای مشمول بازنشستگی به شرح زیر است :
1 – حقوق پایه
2 – فوق العاده شغل
3 – فوق العاده جذب و نگهداری
4 – تفاوت تطبیق
5 – فوق العاده سختی شرایط کار
6 – فوق العاده مدیریت و سرپرستی
7 – فوق العاده تخصص
8 – فوق العاده شایستگی
ماده 99 – کلیه وجوه صندوق بازنشستگی و داراییهای آن اعم از اموال منقول و غیرمنقول و آنچه درآینده از این محل و سایر منابع سرمایه گذاری تحصیل شده یا می شود جزو دارایی واحدها نمی باشد.
ماده 100 – تعیین روش نگاهداری و به کار انداختن وجوه صندوق بازنشستگی و بهره برداری از امکانات بالقوه به منظور تقویت بنیه مالی صندوق بازنشستگی همچنین نظارت عالیه بر اجرای مقررات بازنشستگی ، تصویب آیین نامه ها، دستورالعملهای مالی و اداری صندوق بازنشستگی به عهده هیات امنای صندوق بازنشستگی که از طرف وزیر معادن و فلزات به این سمت منصوب می شوند می باشد، هیات امنای صندوق بازنشستگی موظف است ساختار سازمان و تشکیلاتی صندوق بازنشستگی تهیه و جهت تصویب به وزیر معادن و فلزات پیشنهاد کند.
ماده 101 – هیات امنا یک نفر شخص حقیقی را به وزیر معادن و فلزات برای مدت ( 2 ) سال به عنوان مدیرعامل صندوق بازنشستگی پیشنهاد و درصورت موافقت ، حکم انتصاب از طرف وزیر معادن و فلزات صادر خواهد شد. عزل یا تجدید انتخاب مجدد مدیرعامل به شرح این ماده بلامانع می باشد.
تبصره – هیات امنای صندوق بازنشستگی موظف است سالی یکبار گزارش کامل وضع موجود و اقدامات مربوط به وجوه صندوق بازنشستگی را همراه با گزارش بازرس قانونی به وزیر معادن و فلزات تسلیم نماید.برداشت از وجوه حسابهای صندوق بازنشستگی با تصویب هیات امنای صندوق بازنشستگی ممکن است .
ماده 102 – برای رفع احتیاج مستخدمان ، از محل اعتبار صندوق بازنشستگی به آنها وامهای مختلف براساس دستورالعملهایی که به تصویب وزیر معادن و فلزات می رسد پرداخت می شود.
ماده 103 – سوابق خدمت مستخدمانی که طبق این آیین نامه بابت آن کسور بازنشستگی سهم مستخدم و سهم واحد به صندوق بازنشستگی پرداخت شود خدمت معتبر شناخته می شود.
ماده 104 – واحد اصلی می تواند، سابقه خدمت مستخدمان را مشروط بر اینکه کسور بازنشستگی متعلق به زمان اشتغال داخل و خارج از واحد اصلی آنان به صندوقهای بازنشستگی دستگاههای دولتی ، یا سازمان تامین اجتماعی برای مدت اشتغال داخل و خارج از واحد اصلی پرداخت شده باشد و کسور مزبور براساس قوانین نقل و انتقال حق بیمه یا بازنشستگی به صندوق بازنشستگی انتقال یابد، جزو سابقه خدمت معتبر آنان از لحاظ بازنشستگی محسوب کند.
تبصره 1 – سابقه خدمت تمام وقت دولتی خارج از واحد اصلی مستخدمانی که سابقه پرداخت حق بیمه یا بازنشستگی ندارند ، همچنین سوابق خدمت مستخدمان در شرکتها و موسسات خصوصی که با اجازه قانون به شرکتهای دولتی تبدیل شده یا می شوند و بانکها، مشروط به اینکه کسور بازنشستگی سهم مستخدم و واحد، مربوط به خدمات مزبور را یکجا یا به اقساط ماهانه ( حداکثر به مدت 5 سال ) پرداخت نمایند از لحاظ بازنشستگی جزو سوابق خدمت معتبر آنان محسوب می شود.
تبصره 2 – در صورت عدم امکان انتقال وجوه کسور بازنشستگی یا حق بیمه از صندوقهای بازنشستگی خارج از وزارت معادن و فلزات یا سازمان تامین اجتماعی با ارایه تایید از سازمان قبلی مستخدم مبنی بر کسر حق بیمه یا بازنشستگی در مدت اشتغال خارج از واحد و پرداخت وجوه مزبور از طرف مستخدم ، سوابق وی با رعایت قوانین مربوطه معتبر شناخته می شود.
تبصره 3 – سوابق مربوط به خدمت مستخدمان واحد که براساس مقررات قانون کار در سنین کمتر از 18 ( برای بعد از سال 1369، 15 سال ) سال و بالاتر از 12 سال به طور تمام وقت در قبال دریافت حقوق یا دستمزد انجام گرفته باشد، از لحاظ بازنشستگی جزو سنوات معتبر محسوب خواهد شد.
ماده 105 – مشارکت مستخدمی که از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران به خدمت وظیفه عمومی ( خدمت دوره ضرورت ) احضار شود حداکثر تا مدت نود روز پس از انجام خدمت وظیفه یا تا روزی که مستخدم انصرف خود را از بازگشت به خدمت واحد پس از خاتمه خدمت نظام اطلاع دهد ( هر یک از این دو مورد که زودتر واقع شود ) مشروط بر آنکه مستخدم سهم بازنشستگی خود، برای مدت فوق را پرداخت نماید معتبر است .
تبصره 1 – کسور بازنشستگی ( سهم مستخدم ) برای مدت خدمت وظیفه عمومی ( خدمت دوره ضرورت ) که بعد از استخدام در واحد انجام شود براساس آخرین حقوق و مزایای مشمول کسور بازنشستگی قبل از عزیمت به خدمت نظام مستخدم توسط مستخدم به اقساط ماهانه حداکثر به مدت پنج سال پرداخت می شود مگر آنکه مستخدم در زمان خدمت نظام به واحد مامور شود و از واحد حقوق دریافت دارد که در این صورت در مدت خدمت نظام در واحد کسور ( سهم مستخدم ) از حقوق او کسر خواهد شد.
تبصره 2 – مدت خدمت نظام وظیفه مستخدمانی که قبل از استخدام در واحد انجام شده باشد درصورتی که مستخدم کسور بازنشستگی سهم خود را برای مدت خدمت نظام وظیفه براساس اولین حقوق و مزایای مستمر دریافتی از واحد ظرف پنج سال به اقساط ماهانه پرداخت نماید جزو خدمت معتبر وی محسوب می شود.
ماده 106 – هرگاه رابطه مستخدم به عللی غیر از انتقال به سایر سازمانها یا، بازنشستگی یا، از کارافتادگی کلی یا، معلق بودن یا فوت با واحد قطع شود وجوه پرداختی او بابت کسور بازنشستگی سهم مستخدم ، تا تاریخ قطع رابطه در صورت درخواست مستخدم به وی مسترد خواهد شد، درصورتی که دوباره به خدمت واحد پذیرفته شود باید وجوه دریافتی را به صندوق بازنشستگی مسترد نماید.
ماده 107 – هرگاه مستخدمی که به موجب این آیین نامه از مستمری بازنشستگی استفاده می نماید طبق حکم دادگاه صلا حیتدار، اصالتاً یا تبعاً به محرومیت ازحقوق اجتماعی محکوم شود، تا زمانی که از حقوق اجتماعی محروم باشد، شخصاً از دریافت مستمری بازنشستگی محروم خواهد بود و درصورتی که محرومیت مربوط به دوره خدمت وی باشد، با عائله وی همانگونه رفتار خواهد شد که در مورد وارث مستخدم متوفی رفتار می شود و اگر جرم و محکومیت مربوط به دوره بازنشستگی باشد در مدت حیات مستخدم ، تمام مستمری بازنشستگی به عائله او پرداخت خواهد شد.
ماده 108 – واحد اصلی مکلف است مستخدمان ذکور را که به سن ( 60 ) سال تمام و اناث را که به سن ( 55 ) سال تمام می رسند ( مشروط به داشتن ( 10 ) سال سابقه خدمت معتبر ) آن دسته از مستخدمانی را که دارای ( 30 ) سال سابقه خدمت معتبر هستند، بازنشسته نماید. مگر در موارد خاص که بنا به پیشنهاد واحد اصلی و تصویب وزیر معادن وفلزات ، ادامه اشتغال این قبیل مستخدمان بلامانع اعلام شود.همچنین واحد اصلی می تواند مستخدمانی را که حداقل دارای بیست سال خدمت معتبر باشند بازنشسته نماید.
تبصره 1 – آن دسته از مستخدمانی که در مشاغل سخت و زیان آور انجام وظیفه می نمایند، چنانچه بنا به تشخیص واحد اصلی به خدمات آنان نیاز بوده و ادامه اشتغال آنان در مشاغل سخت و زیان آور بلامانع باشد و شاغل نیز مایل به ادامه کار باشد، می توانند حداکثر تا ( 30 ) سال ( بدون لحاظ داشتن سنوات افزوده ) در واحد انجام وظیفه نمایند، ولی به هر حال سنوات خدمت مازاد بر ( 30 ) سال این قبیل کارکنان در برقراری مستمری مورد محاسبه قرار نمی گیرد. دستورالعمل اجرایی این ماده براساس مقتضیات هر واحد تهیه و به تصویب هیات مدیره واحد اصلی می رسد.
تبصره 2 – ملاک تشخیص سنوات خدمت معتبر عبارت است از مجموع سنوات اصلی و افزوده ناشی از اشتغال به کارهای سخت و زیان آور طبق ضوابط و دستورالعمل اجرایی مشاغل مزبور که در هر حال از بیست سال کمتر نخواهد بود.
تبصره 3 – ملاک تشخیص سن از لحاظ این آیین نامه ، شناسنامه ای است که مستخدم در موقع استخدام ارایه می دهد و در مورد مستخدمان فعلی شناسنامه ای است که در تاریخ سوم تیرماه 1337 در دست داشته اند و در مورد آن عده از مستخدمان فعلی که بعد از تاریخ مزبور متولد شده اند اولین شناسنامه ای که تحصیل نموده اند ملاک عمل قرار می گیرد.
ماده 109 – مستمری بازنشستگی عبارت است از ( 30/1 ) مجموع متوسط حقوق و مزایای مستمر.
تبصره 1 – متوسط حقوق و مزایای مستمر از لحاظ این آیین نامه عبارت است از متوسط حقوق و مزایای مستمر بیست و چهارماه اشتغال ( با شغل ) آخر خدمت مستخدم با آخرین ضریب ریالی ( ضریب افزایش هزینه زندگی ) ، درصورتی که مدت خدمت معتبر مستخدم در واحد از بیست و چهارماه کمتر باشد مدت مزبور جانشین ( 24 ) ماه خدمت معتبر می گردد.
تبصره 2 – حداقل مستمری هیچگاه از حداقل مستمری مصوب دولت کمتر نخواهد بود.
تبصره 3 – برای مستخدمانی که کسور بازنشستگی از فوق العاده خارج از مرکز آنان از تاریخ 1/1/1370 تا 1/10/1373 کسر گردیده است میزان تاثیر این کسور در مستمری بازنشستگی آنان ، براساس دستورالعملی است که پس از تصویب واحد اصلی به مورد اجرا گذارده خواهد شد.
تبصره 4 – افزایشهای مستمری تا تاریخ 17/8/1373 که به مستمری بگیران قبل از تاریخ فوق پرداخت شده است ( به استثنای کمک هزینه تحصیلی و کمک معاش فرزندان ، کمک هزینه نگهداری کودکان معلول و عقب افتاده ذهنی و پنج درصد ( %5 ) افزایش سالانه مستمری خانواده شهدا وجانباختگان ناشی از کار که کماکان به روال گذشته پرداخت خواهد شد ) جزو مستمری آنان منظور و ملاک افزایشهای آتی موضوع تبصره های این ماده قرار خواهدگرفت و بدین ترتیب مصوبات افزایشهای قبل از تاریخ فوق الذکر در مورد مستخدمانی که بعد از تاریخ 17/8/1373 در عداد مستمری بگیران قرار می گیرند، تسری ندارد.
تبصره 5 – هرگونه افزایش موخر بر تاریخ بازنشستگی ، ازکارافتادگی و فوت مستخدمان به تناسب به مستمری ایشان افزوده خواهدشد.
ماده 110 – مستمری از کارافتادگی براساس ماده ( 109 ) این آیین نامه محاسبه و برقرار می شود مشروط بر اینکه از %50 حقوق و مزایای مستمر مستخدم در آخرین روز اشتغال یا از حداقل مستمری که دولت در هر موقع پرداخت می نماید ( هر یک از این دو شق که بیشتر باشد ) کمتر نباشد، چنانچه از کارافتادگی به سبب انجام وظیفه ( از قبیل : در حین انجام وظیفه ، هنگام آمد و رفت به محل کار و بالعکس و مانند آن ) صورت پذیرد، مستمری از کارافتادگی برابر با : جمع آخرین حقوق و مزایای مستمر برقرار می شود ، مشروط بر اینکه حداقل آن هیچگاه از حداقل مستمری مشمولان این آیین نامه کمتر نباشد.
تبصره 1 – سکته حین انجام وظیفه و هنگام آمد و رفت به محل کار و موارد مشابه که علی القاعده بر اثر عوامل خارجی اعم از مشهود یا غیر مشهود می باشد مصداق حادثه را داشته و ناشی از کار تلقی می شود.
ماده 111 – درصورت فوت مستخدمان شاغل یا بازنشسته یا از کارافتاده کلی ، بازماندگان آنان به شرح زیر از مستمری مربوط استفاده خواهند کرد:
1 – همسر دایمی مستخدم مرد تا زمانی که شوهر نکند و همسر مستخدم زن درصورتی که از کارافتاده و تحت تکفل متوفی باشد.
2 – فرزند پسر ، تا موقعی که به سن 20 سال تمام برسد یا در صورتی که به تحصیل تمام وقت در دانشگاه یا موسسه عالی اشتغال داشته باشد تا زمانی که به سن 26 سال تمام می رسد و یا تا هر موقع که از کار افتاده کلی باشد.
3 – فرزند دختر ، در صورت عدم اشتغال تا موقعی که شوهر اختیار نکرده باشد.
4 – پدر و مادر که تحت تکفل او بوده و سن پدر از شصت سال و سن مادر از پنجاه سال تجاوز کرده باشد و یا ازکار افتاده کلی و دایمی باشند و به هر حال در موقع فوت متوفی تحت تکفل وی قرار داشته باشند .
تبصره – احراز تحت کفالت بودن و تشخیص برقراری مستمری عایله تحت تکفل مستخدمان به عهده صندوق بازنشستگی می باشد .
ماده 112 – هر یک از بازماندگان واجد شرایط مستخدمان حق خواهند داشت که طبق شرایط و به میزانی که در ماده ( 113 ) این آیین نامه تعیین شده است مستمری دریافت نمایند ، مشروط براینکه بتوانند فوت متوفی و نسبت خود را با وی و همچنین واجد شرایط دریافت مستمری بودن را ثابت کنند .
ماده 113 – مبنای محاسبه و نحوه مستقیم مستمری بازماندگان واجد شرایط به شرح احتساب و پرداخت می شوند:
بند الف – مبنای محاسبه :
1 – در مورد مستخدم مستمری بگیر : مستمری ماهانه ای که در تاریخ فوت به مستخدم ذی نفع پرداخت می شود .
2 – در مورد مستخدم شاغل : براساس ماده ( 109 ) این آیین نامه و رعایت تبصره های مربوط محاسبه و برقرار می شود و در این صورت هرگاه سابقه خدمت مستخدم کمتر از بیست سال باشد بیست سال تمام منظور می شود ، درصورتی که مستخدم به سبب انجام وظیفه و یا بر اثر حادثه ناشی از کار فوت کند مستمری بازماندگان برابر آخرین حقوق و مزایای مستمر مستخدم برقرار می شود.
بند ب – نحوه تقسیم :
تقسیم مستمری به بازماندگان مشمول مستمری دریافت به نسبتهای مشروحه زیر خواهد بود:
1 – همسر پنجاه درصد ( %50 ) ( در صورتی که مستخدم مرد بیش از یک همسر داشته باشد نسبت مزبور به تساوی بین آنها تقسیم خواهد شد ) .
2 – فرزندی که یکی از والدینش زنده باشد بیست و پنج درصد ( %25 ) .
3 – فرزندی که هیچیک از والدینش زنده نباشد پنجاه درصد ( %50 ) .
4 – هریک از والدین متوفی یا هر دو آنها بیست درصد ( %20 ) ، که اگر هر دو آنها در قید حیات باشند به تساوی بین آنها تقسیم خواهد شد.
5 – درصورتی که یک یا چند نفر از بازماندگان مستمری بگیر فوت کنند یا فاقد شرایط دریافت مستمری گردند، به تناسب نسبتهای ذکر شده فوق به مستمری سایر بازماندگان اضافه خواهد شد.
ماده 114 – هر یک از واحدهای اصلی به نسبت بازنشستگان خود هزینه های رفاهی ، اداری ، پرسنلی و تشکیلات صندوق بازنشستگی را در قالب بودجه مصوب تامین می کنند .
تبصره – به منظور رفع نیازهای نیروی انسانی صندوق بازنشستگی ، هر یک از واحدهای اصلی می توانند نیروی انسانی مورد نیاز را به صورت مامور در اختیار صندوق بازنشستگی قرار دهند. ارزشیابی و طبقه بندی مشاغل مورد تصدی این قبیل مستخدمان از طرف واحد اصلی مربوط انجام می شود.
ماده 115 – پرداخت مستمری ، در صورت دریافت حقوق از وجوه عمومی در قبال خدمت مستمر یا اخذ مستمری از سایر سازمانها و صندوقهای بیمه و بازنشستگی از صندوق بازنشستگی ممنوع است .
ماده 116 – در صورتی که به علت حذف پست سازمانی یا انحلال قسمتی از واحدهای اصلی و یا به واسطه حالات مشروحه زیر به وجود یک یا عده ای از مستخدمان ثابت احتیاج نباشد، مستخدم یا مستخدمان مزبور به حال آماده به خدمت در می آیند:
1 – مستخدمان مامور در وزارتخانه ها، شرکتها و موسسات دولتی که پست سازمانی آنان در مدت ماموریت به مستخدم دیگری واگذار شده و پس از اتمام مدت ماموریت نیز پست ثابت سازمانی مناسب بلامتصدی برای آنان موجود نباشد.
2 – مستخدمان بیماری که پست سازمانی آنان در خلال مدت مرخصی استعلاجی بیش از 4 ماه به مستخدم دیگری واگذار شده و پس از اتمام مرخصی استعلاجی نیز پست ثابت سازمانی مناسب بلا متصدی برای آنان موجود نباشد.
3 – مستخدمانی که پست سازمانی آنان در خلال مدت مرخصی بدون حقوق بیش از دو ماه به مستخدم دیگری واگذار شده و پس از اتمام مرخصی بدون حقوق نیز پست ثابت سازمانی مناسب بلامتصدی برای آنان موجود نباشد.
4 – مستخدمان ثابتی که طبق مفاد ماده ( 122 ) این آیین نامه پس از احراز برائت قطعی از اتهام یا اتهامات منتسبه و یا قرار موقوفی تعقیب ، حکم بازگشت به کار آنان صادر و پست ثابت سازمانی مناسب بلاتصدی برای آنان موجود نباشد.
5 – مستخدمان ثابتی که به موجب حکم قطعی مراجع صلا حیتدار اصالتاً یا تبعاً به انفصال موقت محکوم و پس از اتمام مدت انفصال و بازگشت به خدمت ، پست ثابت سازمانی مناسب بلامتصدی برای آنان موجود نباشد .
6 – مستخدمان ثابتی که برطبق رای هیات رسیدگی به تخلفات اداری به مجازات انفصال موقت محکوم شوند و پس از اتمام مدت محکومیت پست سازمانی مناسب بلامتصدی برای آنان موجود نباشد.در صورتی که ظرف مدت 6 ماه برای این قبیل مستخدمان پست سازمانی دیگری در واحد مربوط یافت نشود، چنانچه مستخدم یا مستخدمان مذکور شرایط بازنشسته شدن طبق شرایط پیش بینی شده در صندوق بازنشستگی که مشارک آن هستند، بازنشسته خواهند شد و در غیراین صورت سابقه خدمت آنان بازخرید و طبق تبصره ( 1 ) ماده ( 119 ) این آیین نامه با آنان رفتار خواهد شد.
تبصره – در مدتی که مستخدم آماده به خدمت می باشد، فقط از حقوق پایه و تفاوت تطبیق ماهانه برخوردار خواهد بود.
ماده 117 – واحد اصلی مکلف است تا زمانی که مستخدم آماده به خدمت در اختیار دارد برای تصدی پستهایی که جدیداً ایجاد می شود و یا بدون متصدی است از مستخدمان مزبور استفاده نماید.
تبصره – استفاده از مستخدمان آماده به خدمت ، در پستهایی که جدیداً ایجاد می شود، یا بدون متصدی است . مشروط بر آن که پست مزبور از لحاظ ارتباط و گروه شغل و شرایط احراز، با سوابق و تحصیلات مستخدم متناسب و در سلسله مراتب اداری ، حداقل همطراز آخرین پست مورد تصدی مستخدم مزبور باشد، بلامانع است .
ماده 118 – چنانچه مستخدم آماده به خدمت حداکثر ظرف یک ماه از تاریخ ابلاغ حکم کتبی انتصاب مجدد ( با رعایت مفاد تبصره ماده 117 ) این آیین نامه در محل خدمت خود حاضر نشود، حقوق آماده خدمت وی از تاریخ ابلاغ حکم مزبور قطع و سوابق خدمت او متوقف می گردد و واحد مربوط از آن تاریخ برای دعوت مجدد مستخدم مزبور به خدمت تعهدی ندارد.
تبصره – در صورتی که مستخدمان مشمول این ماده بعداً داوطلب شغلی باشند در صورت موافقت واحد اصلی با آنان طبق مفاد ماده ( 53 ) و ( 54 ) این آیین نامه رفتار خواهد شد.
ماده 119 – واحد مربوط می تواند به تقاضای مستخدم ، سابقه خدمت او را باز خرید و مستخدم مزبور را از خدمت معاف کند.
تبصره 1 – وجهی که در ازای بازخرید خدمت مستخدم ، به او پرداخت می شود عبارت ، از یک ماه آخرین حقوق و مزایای مشمول کسور بازنشستگی مستخدم در ازای هر سال خدمت با احتساب ، کسر سال به تناسب مدت کارکرد خواهد بود.
تبصره 2 – به مستخدمانی که به استناد بندهای ماده ( 116 ) آیین نامه مجبور به بازخریدی می باشند به ازای هرسال خدمت یک ماه آخرین حقوق و مزایای حکم حقوقی آنان پرداخت می شود و کسر سال به تناسب مدت کار قابل احتساب است .
تبصره 3 – چنانچه مستخدم مرخصی استحقاقی استفاده نشده داشته باشد حقوق ایام مرخصی وی براساس آخرین حقوق و مزایای حکم حقوقی نیز به وجوه مذکور در تبصره ( 1 ) یا ( 2 ) این ماده اضافه خواهد شد.
ماده 120 – در صورت اشتغال مستخدمان آماده به خدمت در یکی از وزارتخانه ها و یا موسسات و شرکتهای دولتی و یا خصوصی ، حقوق دوران آماده به خدمت آنان قطع خواهد شد.
ماده 121 – مستخدم ثابت که طبق قانون به حال تعلیق درآید پس از احراز برائت قطعی از اتهام یا اتهامات منتسبه و یا قرار موقوفی تعقیب ، به خدمت گمارده خواهد شد و در موارد فوق مدت تعلیق جزو سابقه خدمت مستخدم محسوب و حقوق ایام تعلیق به وی پرداخت خواهد شد. ولی در صورتی که برای مستخدم ثابت که از حال تعلیق خارج شده پست سازمانی موجود نباشد، به حال آماده به خدمت در می آید.
ماده 122 – مستخدم ثابت که به موجب این آیین نامه با حکم قطعی دادگاه کیفری اصالتاً یا تبعاً به انفصال موقت محکوم شود بعد از اتمام مدت انفصال به خدمت گمارده می شود ولی چنانچه پستی برای وی موجود نباشد به حال آماده به خدمت در می آید. مدت انفصال موقت در هیچ حال جزو سابقه خدمت محسوب نخواهد شد.
ماده 123 – هیچ مستخدمی به شغل تحویلداری یا تحصیلداری نقدی یا جنسی گمارده نخواهد شد مگر اینکه وجه الضمان و یا ضامن معتبر بسپارد. میزان وجه الضمان و شرایط ضامن طبق دستورالعملی خواهد بود که توسط بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی تهیه و به تصویب هیات مدیره آن خواهد رسید.
ماده 124 – انتصاب مستخدمی که در پست صاحب جمعی یا جمعدار انجام وظیفه می نماید به پست سازمانی دیگر تا موقعی که حساب دوره عملیات وی تسویه نشده ، ممنوع است .
ماده 125 – حقوق ایام مرخصی استحقاقی و ذخیره شده مستخدمان بازنشسته ، از کار افتاده ، متوفی ، مستعفی ، منفصل و اخراجی بر مبنای آخرین حقوق و مزایای حکم حقوقی زمان اشتغال قابل پرداخت می باشد.
ماده 126 – به مستخدمانی که بازنشسته ، از کار افتاده کلی یا بازخرید از خدمت می شوند، همچنین به بازماندگان قانونی مستخدمان متوفی ، در ازای هر سال سابقه خدمت در واحدهای اصلی یکماه آخرین حقوق و مزایای حکم حقوقی و هر سال که مستخدم در دستگاههای دولتی دیگر یا نهادهای انقلاب اسلامی انجام وظیفه کرده و کسور بازنشستگی وی به صندوق بازنشستگی مربوطه منتقل شده باشد، نیز معادل یک ماه آخرین حقوق و مزایای حکم حقوقی زمان اشتغال ، به عنوان مزایای پایان خدمت پرداخت می شود. کسر سال ، یکسال تمام محاسبه می شود. استفاده از مزایای این ماده برای مستخدمانی که در دستگاههای دولتی یا نهادهای انقلا ب اسلامی ، سابقه خدمت دارند منوط به آن است که مستخدمان موصوف برای ایام اشتغال خود در دستگاههای مذکور وجوهی بابت بازخریدی دریافت نکرده باشند.
ماده 127 – انتصاب مستخدمان مامور وزارتخانه ها، شرکتها و موسسات دولتی به پستهای ثابت سازمانی بلامانع است حقوق و مزایای این گونه مستخدمان در مدت ماموریت با توجه به پست سازمانی و شرایط احراز مربوط، بر اساس مفاد این آیین نامه تعیین و پرداخت خواهد شد.
ماده 128 – هر واحد اصلی می تواند لباس کار و وسایل کار رایگان و غذای ارزان قیمت یا رایگان در اختیار مستخدمان خود قرار دهد. دستورالعمل اجرای این ماده توسط بالاترین مقام اجرایی هر واحد اصلی تهیه و به تصویب هیات مدیره آن خواهد رسید.
ماده 129 – چنانچه در نحوه اجرا و تفسیر مواد و تبصره های مندرج در این آیین نامه در واحدهای اصلی اختلاف نظر یا ابهام و یا اجمالی وجود داشته باشد مرجع تصمیم گیری کمیته ای مرکب از نماینده وزیر معادن و فلزات و نمایندگان تام الاختیار واحدهای اصلی ذی ربط خواهد بود.
تبصره – در صورت بروز اختلاف در آرای اعضای کمیته فوق مرجع تصمیم گیری وزیر معادن و فلزات خواهد بود.
ماده 130 – مواردی که در این آیین نامه پیش بینی نشده با نظر کمیته مندرج در ماده ( 129 ) این آیین نامه حل و فصل و دستورالعمل لازم تهیه می گردد.
ماده 131 – اختیارات و مسوولیتهایی که در این آیین نامه بر عهده مجامع و هیات مدیره واحدهای اصلی گذارده شده است در سازمان زمین شناسی به وزیر معان و فلزات واگذارمی شود.
حسن حبیبی-معاون اول رییس جمهور
منبع سایت صلح
