دستورالعمل روش وضع عوارض موضوع بند الف ماده 30 قانون وصول برخی از درآمدهای دولت
مصوب 1378,11,06
ماده 1 – به منظور تنظیم و تنسیق اجرای بند الف ماده 30 قانون نحوه وصول برخی از درآمدهای دولت ، به جز عوارضی که به موجب تصویبنامه شماره 32495/ت 21823هـ مورخ 10/8/1378 هیات محترم وزیران ، وضع آنها به عهده شوراهای اسلامی ، شهر، بخش و شهرک گذاشته شده است و بررسی پیشنهادهای ارائه شده از طرف وزیر محترم کشور در خصوص وضع عوارض جدید و ارائه مشاورتهای لازم به رئیس جمهور، کمیته ای مرکب از نمایندگان وزارت کشور، وزارت امور اقتصادی و دارایی ، وزارت بازرگانی ، وزارت صنایع ، سازمان برنامه و بودجه و نماینده رئیس جمهور تشکیل می گردد.
تبصره – کمیته در صورت لزوم از نمایندگان دستگاههای ذی ربط برای شرکت در جلسه دعوت می نماید.
ماده 2 – کلیه پیشنهادهای مربوط به وضع عوارض موضوع این دستورالعمل ، از طرف دستگاههای اجرایی یا افراد حقیقی یا حقوقی ذی نفع ، به وزارت کشور ارائه می شود یپشنهادهای واصله باید حاوی کلیه اطلاعات مندرج در فرم پیوست شماره 1، باشد. وزیر کشور نسبت به بررسی پیشنهادهای ارائه شده اقدام و درصورت تایید، نظر خود را به همراه نتایج بررسی های انجام شد، و اطلاعات مندرج در فرم شماره 1، به کمیته مشورتی موضوع این دستورالعمل ارسال می نماید.
ماده 3 – اطلاعات مندرج در فرم شماره 1، باید براساس بهترین و کامل ترین و دقیق ترین برآوردهای ممکن دستگاههای ذی ربط، برآورد، محاسبه و تکمیل شده باشد. این اطلاعات شامل مشخصات عوارض پیشنهادی ، نحوه وصول نحوه درج در فاکتور فروش ، بررسی های اقتصادی و اجتماعی عوارض پیشنهادی از جنبه های ملی و منطقه ای ، محل ، توزیع و سهم هر شهرداری از عوارض دریافتی ، به طور مشخص و دقیق و روشن است .
ماده 4 – پیشنهادهای ارائه شده ، می تواند ناظر بر وضع عوارض روی یک واحد تولیدی معین یا وضع عوارض بر یک کالا و خدمات معین باشد.
ماده 5 – کمیته پس از وصول پیشنهاد فوق الذکر، نسبت به بررسی آن پیشنهاد اقدام و عنداللزوم جهت اظهارنظر به سایر دستگاههای ذی ربط و یا تشکلهای فنی و مشاوره ای برای برآورد آثار تورمی ، محل مصرف ، اولویت بندی طرحها و سایر بررسی های ضروری ، ارسال می نماید.
ماده 6 – کمیته پس از دریافت نظر دستگاهها و بررسی و جمع بندی ، نظر مشورتی خود را جهت اتخاذ تصمیم به رئیس جمهور ارائه می نماید. نظر مشورتی کمیته ، حاوی نظر اکثریت اعضا و عندالاقتضا یا برحسب خواست هر یک از اعضا نظراتی که حائز اکثریت آرا نشده اند، خواهد بود.
ماده 7 – عوارضی که طبق این دستورالعمل به تصویب رئیس جمهور می رسد، عطف به ماسبق نمی گردد و از تاریخ ابلاغ به واحدهای مشمول پرداخت عوارض قابل اجرا می باشد، مگراینکه در متن مصوبه موعد دیگری برای شروع وصول آن در آتی ، پیش بینی شده باشد.
ماده 8 – کمیته یک نفر از اعضا خود را به عنوان دبیر انتخاب می نماید. چنانچه به هر دلیل ، دبیر غیر از اعضای کمیته انتخاب شود، بدون حق رای در جلسات شرکت خواهد کرد.
ماده 9 – جلسات کمیته با حداقل تعداد نصف به علاوه یک اعضا رسمیت می یابد و نظرات آن با موافقت حداقل دوسوم اعضا حاضر در جلسه قابل جمع بندی و ارائه به رئیس جمهور می باشد.
ماده 10 – کاهش یا تغییر عوارض مصوب قبلی که توسط رئیس جمهور وضع شده یا خواهد شد، با رعایت این دستورالعمل قابل اجرا است .
ماده 11 – هرگونه اختلاف ناشی از تغییر یا تفسیر، اجرا، نحوه وصول ، نحوه مصرف و سایر امور مربوط به این آیین نامه ، به همراه نظرات طرفین اختلاف و استدلالهای آنان ، به دبیرخانه کمیته ارجاع خواهد شد. دبیرخانه پس از انجام کارشناسی لازم ، موضوع را در کمیته مطرح خواهد نمود و نظر کمیته برای اتخاذ تصمیم به رئیس جمهور ارائه خواهد شد.
ماده 12 – گردش کار و مراحل بررسی و تصویب عوارض پیشنهادی ، طبق نمودار گردش عملیات پیوست انجام می گیرد.
ماده 13 – دبیرخانه کمیته موضوع این دستورالعمل مستقر در وزارت کشورریاست جمهوری است .
منبع سایت صلح
