هیأت وزیران در جلسه مورخ 26 /11 /1379 بنا به پیشنهاد مشترک وزارت کار و امور اجتماعی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، موضوع نامه شماره 1610/319-7197/105 مورخ 18 /10 /1379 سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و به استناد ماده (49) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران – مصوب 1379 – آیین نامه اجرایی بندهای (الف) و (ب) ماده یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود:
آیین نامه اجرایی بندهای (الف) و (ب) ماده (49) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران
مصوب 1379,11,26با اصلاحات و الحاقات بعدی
الف – کارفرما: شخصی است که در ماده (3) قانون کار تعریف شده و اداره کارگاهها و مؤسسات موضوع این آییننامه را بر عهده دارد.
ب – نیروی کار جدید به کسی اطلاق می شود که کارفرما علاوه بر نیروی کار موجود، یا مازاد بر نیروهای پیش بینی شده در طرح و جواز تأسیس در کارگاه های موجود یا در کارگاه هایی که در دوران برنامه سوم توسعه به بهره برداری می رسند، از طریق مراکز خدمات اشتغال، به کار بگمارد.
تبصره – در مواردی که نیروی کار جدید به جای نیروی کار اخراجی یا مستعفی یا بازنشسته یا ترک کار نموده در کارگاه های موضوع بند (د) ماده (1) این آیین نامه به کار گمارده شود، کارفرما مشمول استفاده از تسهیلات مندرج در این آیین نامه نخواهد بود.
ج – مراکز خدمات اشتغال موضوع این آییننامه مراکزی هستند که زیر نظر مستقیم وزارت کار و امور اجتماعی اداره میشوند.
د – کارگاه ها و مؤسسات مشمول این آیین نامه، کارگاه های غیر دولتی دایر و موجود بوده یا کارگاه هایی هستند که در دوران برنامه دایر می شوند، به شرط آنکه مازاد بر نیروهای پیش بینی شده در طرح و جواز تأسیس، ایجاد اشتغال نمایند.
ماده 2– کارفرمایان کارگاه ها و مؤسسات موضوع بند (د) ماده (1) آیین نامه که پس از اعلام نیاز به مراکز خدمات اشتغال، فرد یا افراد مورد نظر را از بین نیروی کار معرفی شده از سوی مراکز مزبور انتخاب و به کار میگمارند، برای استفاده از تسهیلات این آیین نامه مکلف اند مراتب به کار گماری آنان را به مرکز خدمات اشتغال معرفی کننده فرد، اعلام نمایند.
ماده 3– کلیه کارفرمایان پس از کسب تأییدیه استخدام نیروی کار جدید از سوی مراکز خدمات اشتغال، با رعایت تبصره ماده (1) این آیین نامه، مشمول استفاده از تخفیفات موضوع ماده (5) این آیین نامه خواهند شد.
ماده 4– ادارات کل کار و امور اجتماعی استان ها مکلف اند براساس تأییدیه مراکز خدمات اشتغال، تعداد کارکنان جدیدالاستخدام معرفی شده از سوی مراکز مذکور به کارفرمایان را با توجه به تاریخ اشتغال آنان مورد بررسی قرار داده و در صورت تأیید موضوع، حداکثر ظرف 15 روز ضمن صدور تأییدیه شرایط احراز برخورداری کارفرما از تخفیفات ماده (5) این آیین نامه برای فرد یا افراد مورد نظر، مراتب را جهت اعمال تخفیفات حق بیمه سهم کارفرما و مالیات بر حقوق دریافتی کارکنان جدیدالاستخدام به شعب سازمان تأمین اجتماعی و اداره کل امور اقتصادی و دارایی استان ذی ربط اعلام نمایند.
ماده 5 – کلیه کارفرمایان کارگاه ها و مؤسسات موضوع بند (د) ماده (1) آیین نامه از کاهش مالیات به میزان مالیات بر حقوق دریافتی از کارکنان بر نیرو های موجود، یا پیش بینی شده در طرح و تخفیف در حق بیمه سهم کارفرما (موضوع ماده 28 قانون تأمین اجتماعی) بابت کارکنان مزبور به میزان بیست درصد (20%) در استانهای کمتر توسعه یافته و ده درصد (10%) در سایر استان ها برخوردار می شوند.
تبصره 1– تخفیف حق بیمه موضوع این ماده شامل کارگاه های مشمول قانون معافیت از پرداخت حق بیمه سهم کارفرما تا میزان 5 نفر کارگر، موضوع تصویبنامه شماره 106254 /ت /23 /هـ مورخ 12/ 2/ 1369 هیأت وزیران نمی گردد و کارگاه های مذکور منحصراًَ از معافیت قانون مزبور برخوردار خواهند بود. اگر واحدهای مشمول تصویب نامه مذکور مازاد بر 5 نفر را از طریق مراکز خدمات اشتغال وزارت کار و امور اجتماعی به کار گیرند، می توانند از مزایای این آیین نامه برخوردار شوند.
تبصره 2 – اعمال تخفیف موضوع این ماده در مورد افراد به کار گمارده شده منوط به ارسال صورت مزد و حقوق کارکنان مورد نظر و پرداخت حق بیمه سهم بیمه شده و مابقی حق بیمه سهم کار فرما در مهلت مقرر در قانون تأمین اجتماعی به سازمان تأمین اجتماعی میباشد.
ماده 6 – سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور مکلف است، سالیانه اعتبار مورد نیاز برای تأمین حق بیمه تخفیفی موضوع این آیین نامه را حداقل به طور متوسط برای یکصد هزار نفر شغل جدید در هر سال، به اضافه تعداد مشاغل مشمول تخفیف سالهای قبل (در سال آخر برنامه سوم حداکثر پانصد هزار نفر) با در نظر گرفتن میزان تخفیف ماده (5) آیین نامه، پیش بینی و ضمن ردیف مشخص در بودجه کل کشور منظور و به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت نماید.
تبصره – سازمان تأمین اجتماعی مکلف است هر سه ماه یکبار میزان تخفیف حق بیمه و تعداد افراد برخوردار شده از تخفیف را به سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، وزارت کار و امور اجتماعی و وزارت امور اقتصادی و دارایی اعلام نماید.
ماده 7(منسوخه 22/12/1380)– اگر به طریقی محرز گردد که نیروی کار جدید معرفی شده قبل از دوران برنامه سوم یا خارج از طریق مراکز خدمات اشتغال وزارت کار و امور اجتماعی در واحد مورد نظر فعالیت داشته و یا در زمان استفاده از مزایای این آیین نامه اشتغال به کار نداشته است ، کارگاه برای همیشه از تسهیلات این آیین نامه محروم و وزارت کار و امور اجتماعی و سازمان تأمین اجتماعی مجاز خواهند بود کارفرمای مربوط را تحت پیگرد قانونی قرار دهند و ضرر و زیان وارد شده را از وی مطالبه و وصول نمایند .
معاون اول رییس جمهور – حسن حبیبی
منبع سایت صلح