هیأت وزیران در جلسه مورخ 10/2/1382 بنا به پیشنهاد شماره 011/4428/28 مورخ 2 /3 /1380 وزارت جهاد کشاورزی و به استناد ماده (25 ) قانون تأسیس سازمان نظام دامپزشکی جمهوری اسلامی ایرانـ مصوب 1376 ـ، آییننامه اجرایی رسیدگی به تخلفات صنفی و حرفهای شاغلان حرفه دامپزشکی را به شرح زیر تصویب نمود:
آییننامه اجرایی رسیدگی به تخلفات صنفی و حرفهای شاغلان حرفه دامپزشکی
مصوب 1382,02,10
فصل اول ـ تعاریف و تخلفات صنفی و حرفهای
ماده 1ـ حرفه دامپزشکی شامل آن دسته از فعالیتهای دامپزشکی میباشد که در جهت تأمین،حفظ وارتقای سطح بهداشت و درمان دام و یا مبارزه با بیماریهای مشترک بین انسان و دام به منظور کاهش ضایعات، افزایش تولیدات، تأمین کیفیت و بهداشت فرآوردههای دامی و اعتلای سطح بهداشت عمومی جامعه، توسط شاغلان حرفه دامپزشکی در مراکز و واحدهای ذیل صورت میگیرد:
1ـ شرکتها، مؤسسات و مراکز تولیدی، خدماتی، تجاری ( صادرات، واردات و توزیع) در زمینههای دارو، مواد بیولوژیک، لوازم و تجهیزات آزمایشگاهی و درمانگاهی دامپزشکی.
2ـ بیمارستانها، پلی کلینیکها، درمانگاهها، مطبها ودفاتراشتغال به امورمندرج در صدر ماده.
3ـ مراکز بهداشتی، مایه کوبی دام و مراکز خدمات دامپزشکی.
5ـ مراکز نگهداری و پرورش دام.
7ـ مراکز آموزشی، تحقیقاتی، اجرایی.
8ـ کشتارگاهها، مراکز تولید، نگهداری، فرآوری، بسته بندی و توزیع فرآورد ههای خام و جانبی دام و سایر مراکز مشابه که شمول این آییننامه مستلزم ذکر نام است.
9ـ مراکز رادیولوژی، رادیو تراپی و سونوگرافی دامپزشکی.
10 ـ سایر مراکز و واحدهایی که بر وفق قوانین جاری مربوط مجوز میگیرند.
تبصره 1ـ کلمه دام در این آییننامه به کلیه حیوانات اهلی، طیور، آبزیان، حشرات مفید، حیوانات آزمایشگاهی و حیوانات باغ وحش و حیات وحش اطلاق میگردد.
تبصره 2ـ شاغلان حرفه دامپزشکی در دستگاههای دولتی وعمومی و اعضای هیأت علمی که خارج از وظائف و مأموریتهای اداری به امور دامپزشکی اشتغال داشته باشند، تنها تابع مقررات این آییننامه خواهند بود.
ماده 2ـ شاغلان حرفه دامپزشکی شامل کلیه دانش آموختگان دورههای دکترای عمومی وتخصصی، کاردانی و کارشناسی دامپزشکی و نیز سایر ردههای دارای مجوز قانونی وفق قانون تأسیس سازمان نظام دامپزشکی جمهوری اسلامی ایران ـ مصوب 1367ـ اعم از تکنسین، کمک تکنسین وکمک کارشناس که دریکی ازمراکز مندرج درماده(1) این آییننامه اشتغال دارند، میگردد.
ماده 3ـ چنانچه مشمولان قانون سازمان نظام دامپزشکی در انجام وظائف خود مرتکب یکی از موارد زیر شوند، عمل آنها تخلف محسوب و متخلفان با توجه به محتویات پرونده از جمله شدت و ضعف عمل ارتکابی و تعدد و تکرار آن حسب مورد به مجازاتهای مقرر در ماده (20) این آییننامه محکوم میشوند:
1ـ عدم رعایت موازین شرعی که عبارتست از ترک واجبات و عمل به محرمات دین مبین اسلام در حرفه دامپزشکی از قبیل عدم رعایت پوشش مناسب اسلامی.
2ـ عدم رعایت موازین قانونی از قبیل عدم رعایت تعرفهها، اشتغال به مایه کوبی و درمان بدون اخذ پروانه از سازمان دامپزشکی.
3ـ عدم رعایت مقررات و نظامات دولتی که عبارتست از نقض آییننامهها، بخشنامهها و دستورالعملهایی که در امور مربوط به حرفه دامپزشکی از مراجع ذی صلاح صادر میگردد از قبیل تغییر محل پروانه اشتغال بدون مجوز، تعطیلی یا ترک محل کار بدون انجام هماهنگیهای لازم، عدم نصب پروانه در محل مناسب و قابل دید.
4ـ عدم رعایت مقررات صنفی و حرفهای به شرح مواد آتی.
5ـ عدم رعایت شؤونات شغلی که عبارتست از هرگونه اقدامیکه موجب هتک حرمت جامعه دامپزشکی میشود از قبیل اشتهار به بی نظمی، رقابت ناسالم حرفهای، اعتیاد به مواد مخدر، استفاده غیرمجاز از موقعیت شغلی، به کار بردن عناوین علمیغیرواقعی و امثال آن.
6ـ سهل انگاری در انجام وظائف قانونی که عبارتست از بی دقتی یا عدم رعایت موازین علمی و فنی به طور کامل که موجب ضرر و زیانی به بهره برداران خدمات دامپزشکی میشود از قبیل بی دقتی و اشتباه در پیچیدن نسخه که موجب ضرر دامدار گردد، عدم رعایت مراحل جراحی و ترخیص زود هنگام دام از مرکز درمانی.
7ـ اجحاف به دامداران و مراجعان که عبارتست از اقدامات غیرضرور نسبت به دامدار یا مراجعه کننده که موجب تأخیر در ارائه خدمات و تحمیل مخارج اضافه به آنها میشود از قبیل ارائه خدمات مازاد بر احتیاج به منظور سودجویی، تحمیل هرگونه مخارج خارج از ضوابط.
ماده 4ـ تخلفات صنفی و حرفهای عبارتست از عدم رعایت دستورالعملها و ضوابط خاص صنفی مربوط به فعالیتهای مختلف دامپزشکی و وظائف فنی و حرفهای.
ماده 5ـ انواع تخلفات صنفی و حرفهای دامپزشکی شامل موارد ذیل میباشد:
1ـ جذب مشتری از طریق رقابت ناسالم حرفهای از مؤسسات دولتی و یا غیردولتی به منظور سودجویی.
2ـ مبادرت به واسطه گری در خدمات مربوط به وظائف دامپزشکی به طور غیر مجاز.
3ـ اقدامات غیر علمیو غیر استاندارد و غیر ضروری و عدم رعایت تعرفهها که منجر به ضرر و زیان دامدار گردد.
4ـ فعالیت ودخالت درامور دامپزشکی خارج ازحدود صلاحیت توسط افراد مشمول این آییننامه.
5 ـ تبلیغات غیر واقعی و گمراه کننده و انتشار اکاذیب حرفهای.
6ـ به کارگیری عناوین علمیو تخصصی کاذب.
7ـ تجویز و یا بکارگیری داروها، مواد شیمیایی و فرآوردههای بیولوژیک غیر مجاز.
8ـ تجویز و یا بکارگیری دارو و یا مواد افزودنی غیر مجاز به منظورتسریع دررشد ویا تولید دام.
9 ـ تجویز ویا بکارگیری دارو و یا مواد غیرمجازبه منظور افزایش قدرت دامهای مسابقهای (دوپینگ).
10ـ تجویز ویا بکارگیری داروهای زائد برنیازدام بیمار ویاغیرمتجانس وخارج از ضوابط علمی و فنی.
11ـ عدم رعایت اصول نسخه نویسی.
12ـ قصورویا تقصیردر ادامه اقدامات درمانی دام یا گله بیمار که منجر به خسارات دامدار گردد.
13ـ انجام فعالیت حرفهای توسط دارندگان پروانه نیمه وقت در خارج از اوقات مقرر در پروانه و یا ساعات موظف اداری.
14ـ واگذاری پروانه فعالیت به دیگری یا استفاده از پروانه دیگری بدون مجوز.
15ـ عدم پذیرش دام بیمار اورژانسی در مراکز درمانی ذیربط.
16ـ عدم همکاری با سازمان دامپزشکی در مواقع بروز بحران یا شیوع بیماریهای واگیر دامیو غیر منتظره، بدون عذر موجه.
17ـ ارائه گزارش کذب وخلاف واقع .
18ـ عدم همکاری در سیستم اطلاع رسانی بیماریها برابر مقررات جاری کشور.
19ـ عدم رعایت زمان قطع مصرف دارو قبل از کشتار دام و یا مدت زمان عدم مصرف تولیدات دامی توسط انسان.
20ـ فروش و توزیع دارو و استفاده از مواد و ابزار دامپزشکی غیر مجاز.
21ـ بکارگیری و استفاده از افراد غیر مجاز در اموردامپزشکی.
22ـ عدم رعایت موارد مندرج در پروانه اشتغال.
23ـ تولید غیر مجاز دارو یا مواد شیمیایی و فرآوردههای بیولوژیک خارج از فارماکوپه( دارو نامه) دامپزشکی ایران .
24ـ مبادرت یا همکاری در تولید و فروش داروهای تقلبی.
25ـ تجویز یا بکارگیری دارو یا مواد افزودنی غیر مجاز در محصولات و فرآوردههای دامی.
26ـ عدم رعایت استانداردها و دستورالعلمها که منجر به اشاعه بیماری و یا به مخاطره افتادن بهداشت عمومی گردد.
ماده 6 ـ هیأتهای بدوی و عالی انتظامیمکلفند پرونده کلیه شاغلان حرفه دامپزشکی و افراد مرتبط با آنها را که به نحوی موجب مخاطره بهداشت عمومی میگردند و به اقداماتی از قبیل عدم قطع مصرف دارو، مواد شیمیایی یا بیولوژیک قبل از کشتار دام و یا مصرف انسانی فرآوردههای خوراکی دام علی رغم توصیه دامپزشک در موعد مقرر مبادرت میورزند و موجب خسارت و کاهش کمی و کیفی تولیدات دامی و یا اشاعه بیماریهای دامی یا مشترک بین انسان و دام میگردند، به مراجع ذی صلاح قضایی ارسال نمایند.
فصل دوم ـ تشکیل جلسات و نحوه رسیدگی به تخلفات
قسمت اول ـ تشکیل جلسه و نحوه رسیدگی به تخلفات در هیأتهای بدوی انتظامی
ماده 7ـ هیأت بدوی انتظامی در استانها با عضویت اشخاص و مقامات موضوع ماده (21) قانون سازمان نظام دامپزشکی تشکیل میگردد.
ماده 8ـ هیأتهای بدوی انتظامیاستانها در اولین جلسه از بین خود یک نفر نائب رییس و یک نفر دبیر جلسه جهت تنظیم صورتجلسهها و تنظیم مکاتبات خود انتخاب و تعیین میکنند.
ماده 9ـ جلسه با حضور حداقل چهار نفر از اعضای هیأت بدوی انتظامی رسمیت مییابد وتصمیمات هیأت، حداقل با سه رأی موافق معتبر خواهد بود.
ماده 10ـ هیأت بدوی انتظامی در موارد ذیل در مورد مشمولان قانون سازمان نظام دامپزشکی مکلف به امر رسیدگی میباشد:
الف ـ وصول شکایت در ارتباط با تخلفات صنفی و حرفهای موضوع ماده (3) این آییننامه از اشخاص حقیقی یا حقوقی.
ب ـ اعلام و ارجاع تخلف از طرف مراجع قضایی، مؤسسات و سازمانهای دولتی یاغیر دولتی.
ج ـ اعلام و ارجاع تخلف از طرف رییس و شورای مرکزی سازمان نظام دامپزشکی یا رییس یا شورای استانی نظام دامپزشکی.
تبصره 1ـ شکایت باید با امضاﺀ و شامل نام و مشخصات و نشانی کامل شاکی و مشتکیعنه باشد.
به شکایت بدون امضاﺀ ترتیب اثر داده نخواهد شد.
تبصره 2ـ اعلانات مقرون به دلائل کافی هر چند بدون امضاﺀ و مشخصات باشد، قابل رسیدگی است.
تبصره 3ـ شکایت و یا اعلام تخلف به هیأت مربوط تقدیم میشود.
ماده 11ـ رییس هیأت بدوی انتظامی، رسیدگی مقدماتی را به یکی از اعضای هیأت، به عنوان عضو محقق ارجاع مینماید.
عضو محقق موظف است حداکثر ظرف یک ماه تحقیقات مقتضی را انجام داده وگزارش آن را کتباً ارائه نماید.
در صورتی که محقق عقیده بر تعقیب موضوع داشته باشد به دستور رییس هیأت رونوشت شکواییه و یا اعلام تخلف و ضمائم آن از طریق دبیرخانه هیأت برای مشتکیعنه ارسال میشود.
مشتکیعنه باید حداکثر ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ، پاسخ کتبی خود را به ضمیمه دلایل و مدارک مورد استناد به دبیرخانه مربوط تسلیم نماید. هیأت میتواند درصورت ضرورت مدت مذکور را پنج روز دیگرتمدید نماید. هیأت درصورت ضرورت میتواند نسبت به تغییر عضو محقق و تمدید مهلت یک ماهه فقط برای یکبار اقدام و اتخاذ تصمیم نماید. پس از آن مکلف به رسیدگی است.
تبصره 1ـ در صورتی که عضو محقق عقیده بر عدم وقوع تخلف و درنتیجه قائل به منع تعقیب باشد، نظریه کتبی خود را به هیأت بدوی انتظامی اعلام و در صورت موافقت هیأت، پرونده مختومه و بایگانی میگردد لیکن چنانچه نظر هیأت بر تعقیب و ادامه رسیدگی باشد به ترتیب مقرر عمل خواهد شد در هر حال اتخاذ تصمیم نهایی با هیأت خواهد بود.
تبصره 2ـ چنانچه هیأت بدوی انتظامی پرونده را غیر قابل رسیدگی تشخیص و مبادرت به صدور رأی بر عدم تخلف و یا برائت متهم نماید،مراتب حسب مورد به شاکی ابلاغ و وی میتواند ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ درخواست تجدید نظر خود را به هیأت عالی انتظامی ارائه نماید.
تبصره 3ـ به منظور تسریع در جمع آوری دلایل و تهیه و تکمیل اطلاعات و مدارک، هیأتهای انتظامی میتوانند براساس دستورالعملی که به تصویب هیأت عالی انتظامی میرسد، از فرد یا گروه تحقیق استفاده نمایند.
ماده 12ـ دبیرخانه هیأت پس از وصول پاسخ مشتکیعنه یا در صورتی که از وی در مهلت مقرر پاسخی نرسد، مدارک را به همراه پرونده به هیأت بدوی تقدیم میکند تا در صورت آماده بودن پرونده، هیأت رأی مقتضی صادر نماید و چنانچه ادای توضیح از طرفین ویا مطلعین و نیز در صورتی که شاکی یا متهم جهت اثبات ادعای خود استناد به شهادت شهود نموده باشد هیأت درصورت نیاز نسبت به تعیین وقت رسیدگی و دعوت طرفین و شهود جهت استماع شهادت اقدام خواهد کرد.
تبصره 1ـ عدم حضور دعوت شدگان مانع رسیدگی و صدور رأی نمیباشد.
تبصره 2ـ هرگاه رسیدگی به اتهام به تشخیص هیأتهای بدوی و عالی انتظامیمستلزم استفاده از نظر کارشناس باشد موضوع به کارشناس یا کمیته تخصصی ارجاع میشود.
ماده 13ـ هر گاه کسی مرتکب تخلف حرفهای گردد پرونده وی در هیأت بدوی انتظامیاستانی رسیدگی میشود که تخلف در آن حوزه واقع شده است.
تبصره 1ـ چنانچه فردی در استانهای مختلف مرتکب تخلف شود، پرونده وی در استانی که متخلف در آن به حرفه دامپزشکی اشتغال دارد، رسیدگی خواهد شد.
تبصره 2ـ در صورتی که در زمان طرح شکایت، متهم شاغل نباشد و یا در صورتی که متهم در استانهای مختلف مرتکب تخلف شده باشد هر یک از هیأتهای بدوی انتظامی که بدواً از آن درخواست رسیدگی به تخلف شده باشدصالح به رسیدگی به کلیه تخلفات نامبرده خواهد بود.
تبصره 3ـ در صوتی که در استانی هیأت انتظامی وجود نداشته باشد، هیأت بدوی استان مجاور و یا نزدیکترین استان، صالح به رسیدگی به تخلفات خواهد بود.
ماده 14ـ درصورتی که تخلف عنوان یکی ازجرائم مندرج درقوانین جزایی را نیز داشته باشند برابرماده (26) قانون سازمان نظام دامپزشکی اقدام خواهد شد.
قسمت دوم ـ تشکیل جلسه و نحوه رسیدگی به تخلفات در هیأت عالی انتظامی
ماده 15ـ هیأت عالی انتظامی با عضویت اشخاص و مقامات موضوع ماده (23) قانون سازمان نظام دامپزشکی جمهوری اسلامی ایران ـ مصوب 1376ـ تشکیل و جلسات آن با حضور حداقل پنج نفر از اعضاﺀ رسمیت مییابد و اتخاذ تصمیم و صدور رأی حداقل با چهار رأی موافق معتبر خواهد بود.
ماده 16ـ در اولین جلسه از بین اعضای هیأت عالی یک نفر نائب رییس و یک نفر دبیر جلسه جهت تنظیم صورتجلسات و مکاتبات انتخاب میگردد.
ماده 17ـ اعلام مصوبات و سایر مکاتبات به مراجع ذیربط توسط رییس هیأت عالی انتظامی و در غیاب او با نائب رییس صورت میگیرد.
ماده 18ـ اختیارات و وظائف هیأت عالی انتظامی به شرح ذیل میباشد:
1 ـ نظارت عالیه بر کار هیأتهای بدوی انتظامی و ایجاد هماهنگی و رفع اختلاف در تعیین صلاحیت بین آنها.
2 ـ رسیدگی به اعتراضها و شکایات اشخاص حقیقی و حقوقی از طرز کار هیأتهای بدوی انتظامی.
3 ـ تجدید نظر در احکام صادر شده توسط هیأتهای بدوی انتظامی.
4ـ انحلال هیأتهای بدوی انتظامی در صورت ضرورت به تشخیص شورای مرکزی.
ماده 19ـ رییس هیأت عالی انتظامی پروندههای واصله از هیأت بدوی را جهت رسیدگی به یکی از اعضای هیأت عالی انتظامی به عنوان عضو محقق ارجاع مینماید.
عضو محقق چنانچه پرونده را آماده صدور رأی یا در صورتی که انجام تحقیقات از قبیل ارجاع امر به کارشناس و یا کمیته تخصصی ویا اقدامات لازم را تشخیص دهد، پرونده را تکمیل و دلایل را به طور کامل جمع آوری و در نهایت پرونده را آماده طرح در هیأت عالی مینماید.
هیأت عالی در صورتی که پرونده را تکمیل دانست رأی مقتضی صادر مینماید، ولی چنانچه هیأت عالی انجام تحقیقات و یا اخذ توضیح بیشتری را لازم بداند نسبت به ادامه رسیدگی اقدام و در صورت لزوم، با تعیین وقت، طرفین را جهت رسیدگی و ارائه توضیحات دعوت و سپس رأی مقتضی صادر خواهد نمود.
تبصره ـ چنانچه رسیدگی و تصمیم گیری هیأت عالی متوقف بر استماع شهادت شهود باشد هیأت، شهود مربوط را جهت شرکت در جلسه و ادای شهادت دعوت مینماید.
فصل سوم ـ نوع و میزان مجازاتهای انتظامی
ماده 20ـ متخلفان با توجه به شدت و ضعف تخلف ارتکابی، تعداد، دفعات و نتایج و آثار تخلف حسب مورد به مجازاتهای ذیل محکوم میگردند:
الف ـ تذکر یا توبیخ شفاهی درحضور اعضای شورای استانی نظام دامپزشکی بدون درج در پرونده.
ب ـ اخطار یا توبیخ کتبی با درج در پرونده نظام دامپزشکی.
ج ـ توبیخ کتبی با درج در پرونده نظام دامپزشکی و الصاق در تابلوی اعلانات نظام دامپزشکی محل.
د ـ الصاق رأی در تابلوی اعلانات نظام دامپزشکی محل و یا درج متن رأی در نشریه سازمان.
هـ ـ تعلیق پروانه مربوط از سه ماه تا یک سال.
و ـ محرومیت از اشتغال به حرفه دامپزشکی از سه ماه تا یک سال در محل ارتکاب تخلف.
ز ـ محرومیت از اشتغال به حرفه دامپزشکی از سه ماه تا یک سال در تمام نقاط کشور.
ح ـ محرومیت از اشتغال به حرفه دامپزشکی از یک تا پنج سال در تمام نقاط کشور با تأیید هیأت عالی انتظامی.
ط ـ محرومیت دائم از اشتغال به حرفه دامپزشکی در تمام نقاط کشور با تأیید هیأت عالی انتظامی.
ماده 21ـ مجازاتهای موضوع ماده (20) این آییننامه با رعایت شرایط به شرح زیر اعمال میشود:
1ـ متخلفان از یکی از بندهای (1و2 ) ماده (5) آییننامه حسب مورد به یکی از مجازاتهای مقرر در بندهای (الف تا هـ) محکوم میگردند.
2ـ متخلفان از یکی از بندهای (3 تا 16) ماده (5) آییننامه حسب مورد به یکی از مجازاتهای مقرر در بندهای (ب تا و) محکوم میشوند.
3ـ متخلفان از یکی از بندهای (17تا21 ) ماده (5) آییننامه حسب مورد به یکی از مجازاتهای مقرر در بندهای (ج تا ز) محکوم میگردند.
4 ـ متخلفان از یکی از بندهای (22 تا 25) ماده (5) آییننامه حسب مورد به یکی از مجازاتهای مقرر در بندهای (ج تا ح) محکوم میشوند.
5 ـ متخلفان ازبند (26)ماده (5) آییننامه حسب مورد به یکی ازمجازاتهای مقرردر بندهای (هـ تا ط) محکوم میگردند.
ماده 22ـ با قطعیت آرای محرومیت از اشتغال به حرفه دامپزشکی، اشتغال محکومعلیه در زمینه محکومیت یادشده در مدت محرومیت در بخشهای غیردولتی (خصوصی، تعاونی، خیریه) ممنوع است.
فصل چهارم ـ صدور رأی و اجرای احکام و تجدید نظر خواهی
ماده 23ـ رأی هیأت بدوی با امضای رییس هیأت و در غیاب وی با امضای نائب رییس به طرفها ابلاغ و رونوشت رأی صادره جهت استحضار برای هیأت عالی انتظامی ارسال میگردد.
ماده 24ـ مهلت تجدید نظر خواهی از آرای هیأتهای بدوی (20) روز پس از ابلاغ کتبی رأی به محکومعلیه میباشد.
ماده 25ـ تجدید نظر خواه باید در مدت یاد شده اعتراض خود را به صورت کتبی به دبیرخانه هیأت بدوی مربوط و یا هیأت عالی انتظامی تسلیم و رسید دریافت نماید.
تبصره ـ در صورت تسلیم اعتراضیه، هیأت بدوی مکلف است ظرف مدت (10) روز لایحه اعتراضی و پرونده ذیربط را به هیأت عالی انتظامی ارسال نماید.
ماده 26ـ اعضای هیأتهای بدوی یا عالی انتظامی در موارد زیر حق شرکت در جلسات رسیدگی را ندارند:
الف ـ عضو هیأت با متهم قرابت سببی یا نسبی تا درجه دوم از طبقه سوم داشته باشد.
ب ـ عضو هیأت با متهم دعوای حقوقی یا جزایی داشته یا در دعوای طرح شده ذی نفع باشد.
ج ـ عضو هیأت به نحوی در وقوع تخلف موضوع پرونده تحت رسیدگی شریک بوده یا مدعی تخلف در پرونده تحت رسیدگی باشد.
ماده 27ـ رأی هیأت عالی انتظامی با امضای رییس هیأت و در غیاب وی با امضای نائب رییس ابلاغ میشود.
ماده 28ـ احکام قطعی هیأت بدوی و آرای هیأت عالی انتظامی درمورد مشمولان این آییننامه برای کلیه دستگاههای ذیربط اعم از دولتی و غیردولتی لازم الاجراست.
ماده 29ـ ابلاغ آراﺀ و سایر اوراق موضوع این آییننامه از طریق پست سفارشی و یا مأمور ابلاغ سازمان نظام دامپزشکی و حسب مورد از طریق سازمان دامپزشکی کشور برابر مقررات قانون آیین دادرسی مدنی صورت میگیرد.
تبصره ـ تشخیص صحت ابلاغ حسب مورد با هیأت بدوی و یا هیأت عالی انتظامی رسیدگی کننده است.
ماده 30ـ مسؤولیت پیگیری اجرای احکام صادر شده با سازمان نظام دامپزشکی جمهوری اسلامی ایران است.
ماده 31ـ پرداخت هرگونه وجهی به اعضای هیأتهای موضوع این آییننامه به عنوان حق حضوردر جلسه ویاحق تحقیق به موجب دستورالعملی که به تصویب شورای مرکزی سازمان نظام دامپزشکی جمهوری اسلامی ایران میرسد خواهد بود.
محمدرضا عارف ـ معاون اول رییسجمهور
منبع سایت صلح