آییننامه شماره 47 دستورالعمل نحوه سرمایهگذاری مؤسسات بیمه مناطق آزاد تجاری- صنعتی جمهوری اسلامی ایران
مصوب 1382,02,30
شورای عالی بیمه در اجرای ماده 13 مقررات تأسیس و فعالیت مؤسسات بیمه در مناطق آزاد تجاری- صنعتی جمهوری اسلامی ایران مصوب هیئت محترم وزیران در جلسه مورخ30 /2/ 1382 که با حضور نماینده دبیر شورای عالی مناطق آزاد تشکیل شد، دستورالعمل مربوط بهسرمایهگذاری مؤسسات بیمه ثبت شده در مناطق آزاد را به شرح ذیل تصویب نمود:
ماده 1– مؤسسات بیمه موضوع این آییننامه باید دارائیهای معرف ذخایر فنی و ذخایر اندوختههای قانونی و همچنین سرمایه خود را طبق مقررات این آییننامه بطور شفاف و منطبق براستانداردهای حسابداری در صورتهای مالی خود منعکس کنند.
ماده 2– سرمایهگذاریهای مجاز از محل ذخایر فنی برای مؤسسات بیمهایرانی که فقط در بیمههای غیرزندگی فعالیت میکنند عبارتست از:
الف – سپرده بانکی حداقل بیست و پنج درصد جمع ذخایر فنی.
ب – اوراق مشارکت تضمین شده بوسیله دولت یا بانکهای دولتی حداقل ده درصد و حداکثر بیستو پنج درصد جمع ذخایر فنی. در صورتیکه خرید اوراق مشارکت مندرج در این بند به میزانحداقل تعیین شده میسر نباشد، مؤسسات بیمه میتوانند حداقل مذکور را با سپرده بانکیتامین نمایند.
ج – اوراق مشارکت تضمین شده توسط بانکهای خصوصی که با مجوز مراجع قانونی ذیربط منتشرشده باشد حداکثر تا 10 درصد ذخایر فنی مؤسسات بیمه.
د – سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس به شرطی که میزان آن برای هر شرکت سرمایهپذیر از ده درصد سهام آن شرکت و در مجموع از سی درصد جمع ذخایر فنی مؤسسات بیمه تجاوز نکند.
تبصره – مؤسسات بیمه میتوانند در سایر ابزارهای مالی و اوراق بهادار پذیرفته شده در بورسحداکثر تا 10 درصد ذخایر فنی سرمایه گذاری کنند مشروط بر اینکه جمع کل این بند از 30 درصد ذخایر فنی مؤسسه بیمه تجاوز نکند.
هـ – مشارکت در طرحهای ساختمانی به شرطی که سرمایهگذاری در هر طرح از بیست درصد قیمت تمام شده آن طرح و در مجموع از بیست درصد جمع ذخایر فنی مؤسسه بیمه تجاوز نکند.
و – خرید اموال غیرمنقول (املاک و مستغلات) واقع در محدوده شهرهای بزرگ به شرطی کهمجموع آنها از ده درصد جمع ذخایر فنی تجاوز نکند.
ز – اعطای تسهیلات برای خرید محل فعالیت به نمایندگان مؤسسه بیمه ذیربط که حداقل دو سالاز شروع فعالیت آنها گذشته باشد به شرطی که:
1- مجموع تسهیلات اعطائی از پنج درصد جمع ذخایر فنی تجاوز نکند.
2- در هر مورد، محل خریداری شده به عنوان وثیقه در رهن اعطاکننده تسهیلات قرار گیرد و رهن اول باشد و سقف تسهیلات اعطایی از پنجاه درصد ارزش محل خریداری شده بیشتر باشد.
3- مدت بازپرداخت تسهیلات اعطایی حداکثر پنج سال و نرخ سود آن حداقل دو درصدبیشتراز سود سپردههای بلند مدت بانکی باشد.
ح – سرمایهگذاری در شرکتهای خارج از بورس با تایید بیمه مرکزی ایران به شرطی که مجموع آنها از ده درصد جمع ذخایر فنی تجاوز نکند.
ط – وام به کارکنان مؤسسه بیمه به منظور تهیه مسکن طبق آییننامههای استخدامی حداکثر تا 5 درصد ذخایر فنی شرکت بیمه.
ماده 3– سرمایهگذاری مجاز از محل ذخایر ریاضی برای مؤسسات بیمه ایرانی که فقط در بیمههای زندگی فعالیت میکنند عبارتست از:
الف – وام به بیمهگذاران از محل ذخایر ریاضی آنها طبق شرایط بیمه نامهها.
ب – سپردههای بانکی حداقل ده درصد جمع ذخایر ریاضی.
ج – اوراق مشارکت تضمین شده به وسیله دولت یا بانکهای دولتی حداقل ده درصد و حداکثر بیست و پنج درصد جمع ذخایر ریاضی. در صورتیکه خرید اوراق مشارکت مندرج در این بند به میزان حداقل تعیین شده میسر نباشد، مؤسسات بیمه میتوانند حداقل مذکور را با سپرده بانکی تامین نمایند.
د – اوراق مشارکت تضمین شده توسط بانکهای خصوصی که با مجوز مراجع قانونی ذیربط منتشر شده باشد حداکثر تا 10 درصد ذخایر ریاضی مؤسسه بیمه.
هـ – سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس به شرطی که میزان آن برای هر شرکت سرمایه پذیر ازده درصد و در مجموع از چهل درصد جمع ذخایر ریاضی تجاوز نکند.
تبصره – مؤسسه بیمه می تواند در سایر ابزارهای مالی و اوراق بهادار پذیرفته شده در بورسحداکثر تا 10 درصد ذخایر ریاضی سرمایهگذاری کند مشروط بر اینکه جمع کل این بند از40 درصد ذخایر ریاضی مؤسسه بیمه تجاوز نکند.
و – مشارکت در اجرای طرحهای ساختمانی به شرطی که سرمایهگذاری در این طرحها از بیست درصد قیمت تمام شده هر طرح و در مجموع از سی درصد جمع ذخایر ریاضی تجاوز نکند.
ز – خرید اموال غیرمنقول در محدوده شهرهای بزرگ به شرطی که مجموع آنها از ده درصد جمع ذخایر ریاضی تجاوز نکند.
ح – اعطای تسهیلات برای خرید محل فعالیت نمایندگان مؤسسه ذیربط که حداقل دو سال ازشروع فعالیت آنها گذشته باشد طبق شرایط مندرج در بند (ز) ماده 2 این آییننامه.
ط – سرمایه گذاری در شرکتهای خارج از بورس با تایید بیمه مرکزی ایران به شرطی که مجموع آنها از ده درصد جمع ذخایر ریاضی تجاوز نکند.
ی – وام به کارکنان مؤسسه بیمه به منظور تهیه مسکن طبق آیین نامههای استخدامی حداکثر تا 5 درصد ذخایر فنی مؤسسه بیمه.
ماده 4– سرمایهگذاری مجاز از محل ذخایر فنی برای مؤسسات بیمهای که همزمان در بیمههای زندگی و غیرزندگی (مختلط) فعالیت میکنند عبارتند از:
الف – وام به بیمهگذاران بیمههای زندگی طبق شرایط بیمهنامههای زندگی از محل ذخایر ریاضی آنها.
ب – سپردههای بانکی حداقل 20 درصد جمع ذخایر فنی.
ج – اوراق مشارکت تضمین شده بوسیله دولت یا بانکهای دولتی حداقل ده درصد و حداکثربیست درصد جمع ذخایر فنی. در صورتیکه خرید اوراق مشارکت مندرج در این بند به میزانحداقل تعیین شده میسر نباشد، مؤسسات بیمه میتوانند حداقل مذکور را با سپرده بانکی تامین نمایند.
د – اوراق مشارکت تضمین شده توسط بانکهای خصوصی که با مجوز مراجع قانونی ذیربط منتشر شده باشد حداکثر تا 10 درصد ذخایر فنی مؤسسه بیمه.
هـ – سهام شرکتهای پذیرفته در بورس بشرطی که میزان آن برای هر شرکت سرمایه پذیر از ده درصد و در مجموع از سی و دو درصد جمع ذخایر فنی تجاوز نکند.
تبصره – مؤسسه بیمه میتواند در سایر ابزارهای مالی و اوراق بهادار پذیرفته شده در بورس حداکثر تا 10 درصد ذخایر فنی سرمایهگذاری کند مشروط بر اینکه جمع کل این بند از 32 درصد ذخایر فنی مؤسسه بیمه تجاوز نکند.
و – مشارکت در اجرای طرحهای ساختمانی به شرطی که سرمایهگذاری در هر طرح از بیستدرصد قیمت تمام شده آن و در مجموع از بیست و پنج درصد جمع ذخایر فنی تجاوز نکند.
ز – خرید اموال غیرمنقول واقع در محدوده شهرهای بزرگ به شرطی که مجموع آنها از ده درصد جمع ذخایر فنی تجاوز نکند.
ح – اعطای تسهیلات برای خرید محل فعالیت به نمایندگان مؤسسه بیمه ذیربط که حداقل دوسال از شروع فعالیت آنها گذشته باشد، طبق شرایط مندرج در بند (ز) ماده 2 این آییننامه.
ط – سرمایهگذاری در شرکتهای خارج از بورس با تایید بیمه مرکزی ایران به شرطی که مجموع آنها از ده درصد جمع ذخایر فنی تجاوز نکند.
ی – وام به کارکنان مؤسسه بیمه به منظور تهیه مسکن طبق آیین نامههای استخدامی حداکثر تا 5 درصد جمع ذخایر فنی مؤسسه بیمه.
ماده 5– مؤسسات بیمهای که فقط در بیمههای اتکائی فعالیت میکنند، موظفند طبق مفاد ماده 4 اینآییننامه ذخایر فنی خود را سرمایهگذاری کنند.
ماده 6– مؤسسات بیمه می توانند موارد زیر را جزء سرمایه گذاری خود منظور نمایند.
الف- سپردههایی که این مؤسسات به موجب قراردادهای بیمه اتکائی نزد مؤسسات بیمهگر واگذارنده دارند.
ب- بدهی مؤسسات بیمهگر واگذارنده به این مؤسسات بابت معاملات بیمه اتکائی حداکثر تابیست درصد جمع ذخایر مربوط به این معاملات.
ج- بدهی بیمهگذاران بابت حق بیمه قراردادهای بیمههای غیرزندگی حداکثر تا ده درصد ذخایر فنی بیمههای غیرزندگی.
د- بدهی وزارتخانهها و مؤسسات دولتی حداکثر تا بیست درصد جمع ذخایر فنی.
ماده 7– خرید دارائیهای مورد نیاز برای فعالیت مؤسسه بیمه حداکثر تا 30% ارزش ویژه مجازخواهد بود. بقیه ارزش ویژه مؤسسات بیمه با رعایت درصدهای مذکور در مواد 2 الی 5 سرمایه گذاری میشود.
ماده 8– مؤسسات بیمهای که در خارج از کشور فعالیت دارند نسبت به ذخایر فنی وسرمایه گذاری هایی که مربوط به عملیات آنها در خارج است، تابع مقررات محل فعالیت خواهند بود در صورتیکه در کشور خارجی محل فعالیت مؤسسه بیمهایرانی مقرراتی در این موارد وجودنداشته باشد مؤسسه بیمه مربوط تابع مقررات این آییننامه خواهد بود.
ماده 9– در مؤسسات بیمه مختلط، حسابهای بیمههای زندگی و یا بیمههای متضمن پرداخت مستمری باید به طور کامل جدای از حسابهای بیمههای غیرزندگی نگاهداری شود.
ماده 10– بیمه مرکزی ایران میتواند به عنوان بخشی از وظایف نظارتی خود تمام یا قسمتی ازاموال خریداری شده از محل سرمایه و ذخایر فنی و ذخایر و اندوختههای قانونی مؤسسات بیمهرا در هر زمان که مقتضی بداند ارزشیابی کند.
ماده 11– مؤسسات بیمه مکلفند در صورتهای مالی هر سال سرمایهگذاریهای انجام شده از محلسرمایه و ذخایر فنی و ذخایر و اندوختههای قانونی خود را به تفکیک تعیین و ضمیمه صورتهای مالی به بیمه مرکزی ایران ارسال کنند.
منبع سایت صلح