هیئت وزیران در جلسه مورخ 22/4/1384 بنا به پیشنهاد مشترک وزارتخانه های کشور، دادگستری، صنایع و معادن و راه و ترابری و به استناد تبصره (2) ماده واحده قانون استفاده اجباری از کمربند و کلاه ایمنی ـ مصوب 1376 ـ آیین نامه اجرایی قانون یادشده را به شرح زیر تصویب نمود:
آیین نامه اجرایی قانون استفاده اجباری از کمربند و کلاه ایمنی
مصوب 1384,04,22با اصلاحات و الحاقات بعدی
ماده 1 ـ در این آیین نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:
الف ـ کمربند ایمنی: تسمه ای که نیم تنه بالای راننده و هر یک از سرنشینان را تحت کنترل و مهار ایمن خود قرار می دهد تا هنگام ضرورت، همچون کاهش ناگهانی سرعت یا توقف آنی خودرو که ممکن است ناشی از ترمز یا برخورد با جسم دیگری یا حوادث دیگر رانندگی باشد، مانع از جداشدن سرنشینان و راننده از صندلی خود و اصابت به شیشه جلو یا سایر قسمتهای داخل و یا پرتاب به خارج از خودرو شود.
ب ـ کلاه ایمنی: کلاهی است که راننده و سرنشین موتور سیکلتها از آن برای محافظت سرخود در برابر ضربات احتمالی ناشی از بروز سوانح استفاده می کنند.
ج ـ راه: عبارت است از تمامی سطح خیابان، جاده، کوچه و کلیه معابری که برای عبور و مرور عموم اختصاص داده شود.
ماده 2 (اصلاحی 02/03/1386)ـ کلیه دارندگان وسایل نقلیه موتوری در سطح کشور که سال ساخت خودرو آنان 1375 خورشیدی به بالا یا معادل سال میلادی آن می باشد، مکلفند ظرف دو سال وسایل نقلیه خود را به کمربند ایمنی استاندارد برای راننده و سرنشینان ردیف اول و تجهیزات ایمنی استاندارد مجهز سازند.
وزارت صنایع و معادن و کلیه تولیدکنندگان، واردکنندگان و توزیع کنندگان انواع خودروها موظفند وسایل نقلیه موتوری تولیدی و وارداتی را همراه با کمربند ایمنی استاندارد منصوب در کلیه صندلیها به صورت انفرادی و بر اساس ظرفیت مجاز عرضه نمایند.
ماده 3 ـ‌تعداد سرنشینان ردیف جلو باید بر اساس ضوابط مندرج در آیین نامه راهنمایی و رانندگی و اصلاحیه های آن باشد و هر یک از سرنشینان ردیف جلو باید تنها از کمربند ایمنی مربوط به خود و به صورت انفرادی استفاده نمایند.
ماده 4 ـ‌پس از مدت دو سال از تصویب این آیین نامه صندلی های خودروهای تولیدی و وارداتی می باید مجهز به پشت سری ویژه باشند.
ماده 5 ـ سوار شدن به موتور سیکلت بدون استفاده از کلاه ایمنی ممنوع است و راکبین موتورسیکلت مکلفند در طول حرکت از کلاه ایمنی استفاده نمایند.
ماده 6 – سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و وزارتخانه های آموزش و پرورش و فرهنگ و ارشاد اسلامی موظفند با همکاری و همکاری و هماهنگی وزارتخانه های کشور، راه و ترابری، بهداشت،درمان و آموزش پزشکی و بیمه مرکزی ایران و نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران نسبت به ترویج و ارتقا سطح فرهنگ و آموزشهای عمومی موضوع این آیین نامه اقدام نمایند. چگونگی
همکاری و تعامل بین دستگاههای یادشده به موجب دستورالعملی که توسط شورای عالی هماهنگی ترافیک شهرهای کشور تهیه و به تصویب وزیر کشور می رسد مشخص می شود.
ماده 7 ـ وزارتخانه های صنایع و معادن و بازرگانی مکلفند نسبت به تولید و تأمین کمر بند و کلاه ایمنی استاندارد حسب نیاز کشور اقدام نمایند.
ماده 8 ـ سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور اعتبار لازم را برای اجرای هر چه بهتر مفاد این آیین نامه و ارتقا سطح آگاهی عمومی از رفتارهای صحیح در رانندگی و عبور و مرور عابران در لایحه بودجه هر سال پیش بینی و در اختیار وزارت کشور قرار می دهد.
تبصره – بیمه مرکزی ایران موظف است بر اساس تصمیم شورای عالی بیمه همه ساله درصدی از سود شرکتهای بیمه را برای اجرای سیاستهای آموزشی مصوب موضوع ماده (6) قرار دهد.
محمدرضا عارف
منبع سایت صلح
