موضوع : رسیدگی به اعلام تعارض آراﺀ صادره از شعب 4 و 8
دیوان عدالت اداری
تاریخ: 15/9/67 ـ شماره دادنامه: 76 ـ کلاسه پرونده: 67/36
مقدمه و گردش کار : الف ـ شعبه چهارم در پرونده کلاسه 63/683 موضوع شکایت شاکی بطرفیت سازمان جنگلها و مراتع کشور بخواسته چهارماه مرخصی استحقاقی قبل از بازنشستگی بشرح دادنامه شماره 585 مورخ 23/7/65 چنین رأی صادر نموده است: طبق ماده 47 قانون استخدام کشوری مستخدم رسمی دولت سالی یکماه حق مرخصی با استفاده از حقوق و فوقالعادههای مربوط را دارد و طبق مواد 7 و 8 و 9 آییننامه مرخصیها, مرخصی استحقاقی استفاده نشده مستخدم رسمی با رعایت مقررات مذکور در مواد مرقوم ذخیره میشود و طبق ماده 17 آییننامه مزبور مستخدم رسمی هنگام بازنشسته شدن حق استفاده از مرخصی ذخیره شده را حداکثر به مدت چهار ماه دارد و برابر ماده 15 آییننامه فوقالذکر در مواردی که مستخدم رسمی رأساً از طرف سازمان متبوع خود به استناد مواد 74 و 75 قانون استخدام کشوری, بازنشسته میشود اعطای مرخصی ذخیره استحقاقی به وی تا مدت 4 ماه الزامی است. بنابراین باتوجه به وحدت ملاک از موارد مذکور در موردی هم که مستخدم رسمی به استناد تبصره اصلاحی ماده 74 قانون استخدام کشوری بازنشسته میشود اعطای مرخصی ذخیره استحقاقی وی با رعایت مقررات مربوط الزامی بوده و شکایت وارد است.
ب ـ شعبه هشتم در پرونده کلاسه 65/346 موضوع شکایت شاکی بطرفیت راهآهن جمهوری اسلامی ایران بخواسته: الزام راهآهن جمهوری اسلامی به اعطای مرخصی استحقاقی قبل از بازنشستگی بشرح دادنامه شماره 645 مورخ 29/9/65 چنین رأی صادر نموده است: صرفنظر از سوابق امر نظربه اینکه بهرتقدیر شاکی سرانجام به موجب حکم شماره 8036ـ16/6/60 به استناد تبصره اصلاحی ماده 74 قانون استخدام کشوری بازنشسته شده و در مورد مشمولین تبصره مزبور چنانچه بازنشستگی مستخدم مسبوق به درخواست خود وی همراه با تقاضای مرخصی نباشد اعطاﺀ مرخصی بنظر الزامی نیست. لذا اجابت خواسته شاکی غیرمقدور و شکایت مردود اعلام میگردد.
با اعلام تعارض آراﺀ مذکور از سوی ریاست شعبه نهم دیوان, هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به ریاست حجﻩالاسلام حاج شیخ محمدعلی فیض و با حضور رؤسای شعب تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره بشرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید.
رأی :
باتوجه به ماده 47 لایحه قانونی استخدام کشوری مصوب 31/3/45 مبنی بر اینکه مستخدم رسمی سالانه حق استفاده از یکماه مرخصی را دارد و اینکه اعمال تبصره 74 لایحه قانونی مزبور مصوب 28/12/53 نافی حق ثابت و مکتسب فوقالذکر در حدود مقررات قانونی نمیباشد لذا دادنامه شماره 585 مورخ 23/7/65 شعبه چهارم دیوان که بر این اساس صادر شده موافق اصول و موازین قانونی تشخیص میگردد. این رأی به استناد قسمت اخیر ماده 20 قانون دیوان عدالت اداری در موارد مشابه برای شعب دیوان و سایر مراجع مربوط لازمالاتباع است.
منبع سایت صلح