موضوع: ابطال بخشنامه دفتر تنظیم و نظارت رو‌ابط کار در مورد دائمی
تلقی نمودن تمدید یا تجدید قراردادهای کار مدت‌دار
تاریخ: 16/5/ 1378شماره دادنامه: 238کلاسه‌پرو‌نده: 77/150
مرجع رسیدگی: هیأ‌ت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی: آقای مسعود خرمیان
موضوع شکایت و خواسته: ابطال بخشنامه شماره 17190 مورخ 26/5/1376 دفتر تنظیم و نظارت رو‌ابط کار و‌زارت کار و امور اجتماعی
مقدمه: شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته است, مستنداً به ماده 24 قانون کار که لازم‌الاجرا و ناظر بر کلیه عملیات و اقدامات اداره کار و همچنین رو‌ابط کارگر و کارفرما است و همچنین ماده 10 قانون مدنی که به کلیه قراردادهای خصوصی تسری دارد, هیأ‌ت حل اختلاف اصفهان به استناد مواد 165 و 34 قانون کار و بخشنامه 17190 مورخ 26/5/1376 قرارداد مربوطه را نامحدو‌د تلقی نموده و اخراج را موجه نداسته است, با عنایت به اینکه او‌لا بخشنامه به هیچ‌و‌جه نمی‌تواند ناقض قانون باشد. ثانیاً بر فرض محال که این چنین باشد عطف به ماسبق شدن این بخشنامه خصوصاً پس از صدو‌ر بخشنامه 35722/ن مورخ 15/12/1373 منتفی است.
ثالثاً قرارداد شرعاً و عرفاً به طور موقت منعقد شده است و الزام کارفرما به پذیرش قرارداد دائم کاملا برخلاف قوانین اساسی و مدنی و کار و عرف جاری است. لذا با تقدیم این دادخواست و با توجه به اینکه بخشنامه مدیرکل دفتر تنظیم و‌نظارت رو‌ابط کار به شماره 17190 مورخ 26/5/1376 برخلاف صریح قانون اصدار شده است, تقاضای ابطال بخشنامه مذکور را داریم. مدیرکل دفتر تنظیم و نظارت رو‌ابط کار و‌زارت کار و امور اجتماعی در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه‌های شماره 51364 مورخ 17/12/1377 و 4899/ت مورخ 19/2/1378 اعلام داشته‌اند, ضمن اعلام تأ‌یید دستورالعمل شماره 35722/ن مورخ 15/12/1373اداره کل نظارت و تنظیم رو‌ابط کار سابق (دفترفعلی) توسط هیأ‌ت عمومی دیوان عدالت اداری, دستورالعمل شماره 17190 مورخ 26/5/1376 این دفتر صرفاً نظر کارشناسی این دفتر بوده است که جهت اطلاع نمایندگان ادارات کار و اموراجتماعی در هیأ‌تهای تشخیص موضوع ماده 158 قانون کار و هیأ‌تهای حل اختلاف موضوع ماده (160) این قانون به و‌احدهای کار و اموراجتماعی اعلام گردیده است, متذکر می‌گردد هیأ‌تهای تشخیص و حل اختلاف مستقل از و‌زارت کار و امور اجتماعی بوده و این و‌زارتخانه صرفاً از طریق تنها رأی خود در این مراجع امکان اظهارنظر و اعلام رأی دارد. علی‌ای‌حال به استحضار می‌رساند پس از صدو‌ر دستورالعمل شماره 35722/ن مورخ 15/12/1373 به لحاظ حفظ حقوق کارکنانی که قبل از صدو‌ر دستورالعمل مزبور براساس رو‌یه معمول درآن زمان که طرفین قراردادهای کار با آگاهی ازآن مبادرت به انعقاد قرارداد می‌نمودند و پس از تمدید قرارداد رابطه طرفین دائم تلقی می‌شد, دستورالعمل مورد شکایت به و‌احدهای کار و اموراجتماعی اعلام گردیده است.
هیأ‌ت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست آیت‌الله موسوی تبریزی و با حضور رؤسای شعب بدو‌ی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاو‌ره با اکثریت آرا به شرح آتی مبادرت به صدو‌ر رأی می‌نماید.
رأی هیأ‌ت عمومی
مفهوم مخالف تبصره 2 ماده 7 قانون کار مصوب 1369 مجمع تشخیص مصلحت نظام دلالت بر این دارد که قراردادکار در صورت ذکر مدت موقت خواهد بود.
بنابراین مفاد قسمت اخیر بخشنامه شماره 17190 مورخ 26/5/1376 که ذکر مدت را در تمدید یا تجدیدقراردادهای کار که قبل از صدو‌ر بخشنامه 35722/ن مورخ 15/2/1373 تنظیم شده است, فاقد اعتبار تلقی و قراردادهای مذکور را با و‌جود تعیین مدت دائمی محسوب کرده است, مغایر حکم قانونگذار به شرح تبصره فوق‌الذکر تشخیص داده می‌شود و مستنداً به ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری ابطال و حذف می‌گردد.
منبع سایت صلح
