? توضیحات
دو نوع طلاق (توافقی یا از ناحیه زوجه( در فقه و حقوق اسلامی است که در آن زن با واگذاری مالی به شوهر از وی (زوج) طلاق می‌گیرد. این طلاق مربوط به زمانی است که زن از شوهر به قدری تنفر پیدا کرده باشد که حاضر میشود با پرداخت پول از قید همسری وی رها شود. این مال ممکن است مهریه زن یا معادل آن باشد، به همین جهت در فرهنگ عامه از عبارت «مهرم حلال و جانم آزاد» در اشاره به این نوع طلاق استفاده می‌کنند.
مالی که در طلاق خلع و مبارات به شوهر پرداخت میشود, عِوَض یا فدیه نامیده میشود. این طلاق از نوع طلاق بائن است یعنی شوهر حق رجوع ندارد، مگر آنکه زن پشیمان گشته و مال خود را پس بگیرد. زن در مدت عِده حق رجوع به عوض را دارد که اصطلاحا به آن (رجوع به مابذل) گفته میشود و در این صورت, این کار طلاق بائن به طلاق رجعی تبدیل خواهد شد.
