اگر صاحب دیوار به همسایه اذن دهد که بر روی دیوار او سر تیری بگذارد یا روی آن بنا کند هر وقت بخواهد میتواند از اذن خود رجوع کند مگر اینکه به وجه ملزمی این حق را از خود سلب کرده باشد.
توضیح ماده ۱۲۰ق.م
وجه ملزم در قانون مدنی اختصاص به شرط ضمن عقد لازم معین (مانند بیع و اجاره) ندارد هر قراردادی که مخالف قانون نباشد نافذ است (م ۱۰ ق.م) سلب حق به وسیله ایقاع نیز امکان دارد (ماده ۲۸۹ق.م) همچنین ممکن است صریح باشد یا ناشی از بنای دو طرف در تراضی (م ۱۲۴ق.م)
در موارد متعارف ظاهر از اذن سرتیر نهادن بر روی دیوار همراه با شرط ضمنی التزام به اذن و سلب حق رجوع است زیرا هیج کس اختیار بقا و تخریب ملک خود را در برابر تحصیل اذن سرتیر نهادن به همسایه نمیدهد پس باید ثابت شود که مفاد تراضی دو طرف بر دادن اذن ساده بوده است تا رجوع از آن ممکن باشد به ویژه که عرف از گفته مالک تنها اباحه و اذن نمی فهمد و اورا ملتزم به نگاهداری پیمان خویش میداند
در صورتی که ثابت شود رجوع از اذن برای رفع حاجت و دفع ضرر نیست و به قصد اضرار انجام شده است دادگاه میتواند صاحب دیوار را به خسارت مالک عمارت محکوم کند و حتی مانع برداشتن سرتیر و خرابی ساختمان شود.