قرارداد توافقی است که بین دو یا چند شخص درخصوص مسئله مشخصی صورت میپذیرد. یکی از آثار مهمی که قرارداد دارد این است که طرفین خود را ملزم و متعهد میکنند که تا انجام کامل تعهدات بر قول خود پای بند باشند.
بنابراین به هیچ عنوان نمیتوان آن را یکطرفه برهم زد، زیرا این امر موجب میشود که نظم اجتماعی برهم بخورد و به قول معروف سنگ روی سنگ بند نشود.
با این وجود در قرارداد های حوزه حقوق خصوصي و عمومی تفاوتهایی وجود دارد، مثلاً در قراردادهای بین مالک و سازنده پروژه های ساختمانی، صِرف تخلف از انجام تعهد مانند عدم تکمیل پروژه موجب حق فسخ براي طرف مقابل نمیشود. بلکه مالک باید ابتدا الزام و اجبار متعهد را به انجام تعهد از دادگاه بخواهد.
بدیهی است در این موارد فسخ قرارداد در صورتي ممکن است که اجبار متعهد ممكن نباشد و تعهد نيز از جمله اموري نباشد كه توسط شخص ثالث يا خود متعهدله انجام شود.
اما در حوزه حقوق عمومی، در برخی موارد مصلحتی مهمتر مانند نفع عمومی وجود دارد، که قانون اجازه میدهد بعضی قراردادهایی که دستگاههای دولتی با بخش خصوصی منعقد میکنند تعدیل و یا به حالت تعلیق در آید.